"KANATSIZIN KURBANLARINDAN BİRİ"
....🥀
Dersin bitişi ile eşyalarımı çantama dolduruyordum
saat 5 e geliyordu bütün gün derslere gir çık gir çık onlarda benim bir yerlerime girmişti artık.
ilk dersin çıkışında Efanan beni tekrardan sıkıştırmış ama ben ondan bir şekilde kaçmıştım zaten ondan sonraki saatlerde ise farklı derslerimiz olduğu için ayrılmıştık.
Efnanı beklemek üzere kantine doğru ilerledim.
yoksa çok pis cingar çıkarırdı çiyan.
Çarşamba günleri sadece bir dersimiz denk geliyordu.
O sosyal psikolojiyle ilgileniyordu. zaten bu günde fazla bi dersimiz yoktu. Erken bitmişti.
Kantine geldiğimde bir çay alıp oturdum.
Etrafıma baktığımda herkesin elinde telefon ile fısır fısır konuşarak endişeli bir şekilde telefondan birşeylere baktığını görünce kendi telefonumu açtım.
Derse girdiğim her zaman telefonumu kapatırdım.
Telefonumu açtığımda yığınla bildirimler geldiğini gördüm, özel bir siteden gelen bildirimler.
Bir hesap vardı Kanatsızın işlediği cinayetler ile ilgili fotoğraflar ve haberleri paylaşıyordu.
Kim olduğunu bilmiyordum, ben cinayetlerden sonra orda ayrılıyordum ama biri benden sonra fotoğrafını çekip paylaşıyordu veya polislerden alıyordu fotoğrafları ama polislerden aldığını zannetmiyorum çünkü fotoğraflar sanki cinayet işlendikten hemen sonra çekilmiş gibiydi.
Bu cinayetler işlemeye başladığından birkaç ay sonra bu site açıldı herkese gönderiyordu bu bildirimleri. Pek takmıyordum kim tarafından nasıl çekildiğini çünkü her kim yapıyorsa benim işlerime karışmıyordu ilerde ne olacağını bilmiyordum ama pek ileriye bakan bir deyildim zaten.
Başıma açılan belayı o zaman halletmeye çalışırdım ayrıca 1 yıldır vardı bu site her kimse şu ana kadar Bi sorun çıkarmamıştı.
Polisler cinayetleri vatandaşlar ile paylaşılmasını istemiyordu ama bu site sayesinde herkes görüyordu kurbanları. Site polisler tarafından kapatılmaya çalışılsada başarısız olunmuş bunu yapan epey güçlü bir hekırmış, yani Efananın dedikleri buydu.
Babası başkomiser olduğu için birçok şeyden haberdar oluyordu.
Siteye girip baktığımda herkesin aslında neden böyle korkmuş ve endişeli bir şekilde telefona baktığını anladım.
Her ayrıntısına kadar çekilmişti fotoğraflar.
Ölen kız bu okuldandı ve bu onların dahada korkmasını sağlıyordu.
Ekrandaki fotoğraf vahşet içindeydi
Üzerinde her tarafı kana bulanmış beyaz bir elbise ile boynundaki urganla asılıydı ağacın bir dalına. Ayaklarının hemen altında ise beyaz bir gül vardı akan kanlardan dolayı kırmızıya bulanan.
Bu resmen bir vahşetti, etraftaki insanlara acı içinde bakıyordu bu kareye. Ben alışkınım artık bunları görmeye ama onlar.
Onların üzerinde gözlerimi gezdirdiğim zaman yüzlerindeki öfkeyi anlıyordum.
Bazıları ökelilerdi suçsuz birini öldüren bu canavara.
Bazıları ise üzlüyorlardı suçsuz yere ölen bu kıza.
Ama hepsinin ortak yaşadığı bir duygu vardı;
'Korku'
Hepsi korkuyordu o canavarın bir gün onların karşısına çıkamsından, bir gün bu karede onların cansız bedenlerinini bulunmasından.
Korkamaları gerekli zaten böylebi vahşete hepsi tanık oluyordu ve korkuyu iliklerine kadar yaşıyorlardı.
Hepside acı çekiyordu zaten en çok korktukları şeyde buydu acı çekmek.
Herkes bu dünyada acı çekerken ölmeden önce acı çekmekten korkuyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KANATSIZ
Beletrie.... "Seni çözemeyen çalışıyorum ama olmuyor, sen tam olarak kimsin?" Sahi o kimdi? Oda bilmiyordu kim olduğunu O Tüm ülkede aranan ismini duyunca bile herkesin tüylerinin ürperdiği, canavar ilan ettikleri, nefret, öfke ve korkuyla andıkları, her...
