ARSIZ (BxB)

~23~ Evli çiftler gibi

Sabaha, yemyeşil manzarayla uyandı Selim. Dün akşam yol yorgunluğundan olsa gerek, yemek yedikten hemen sonra uyumuşlardı. Gözlerini kırpıştırarak etrafı süzdü yattığı yerden.

Arkasında, düzenli nefes seslerini duyunca, arkasına döndü. Afşa hâlâ uyuyordu. Birlikte, aynı yatakta uyumuşlardı. Selim, yanında yatan adamı görünce gülümsedi ve dudağına hafif bir öpücük kondurup yataktan kalktı. Odadan çıkıp, hemen karşıda bulunan lavaboya girdi.

Banyodan çıktıktan sonra, odaya geri döndü ve kapıyı hafifçe aralayarak, Afşa'yı kontrol etti. Hâlâ uyuduğunu görünce, kapıyı yavaşça kapatıp alt kata indi. Afşa'ya güzel bir kahvaltı hazırlamak istiyordu.

Mutfağa girdiğinde, dolaplara tek tek baktı ve çaydanlığı buldu. Daha sonra tavayı aradı. İşine yarayacak bütün her şeyi bulduğunda, hazırlamaya başladı. Önce çay suyu koydu ve daha sonra kahvaltıda yiyecekleri yemekleri hazırlamaya başladı.

Bir süre sonra, omlet için yumurta çırparken, beline dolanan kollarla irkildi. Hiç beklemiyordu. Ardından boynuna kondurulan derin öpücük, gülümsemesini sağladı. Yumurtaları yeteri kadar çırptığını düşünerek, arkasındaki bedene döndü.

"Günaydın Yiğidim." dedi, kollarını Afşa'nın boynuna dolayarak. Afşa, Selim'in saçlarını okşarken, şakağına öpücük bıraktı.

"Günaydın küçüğüm." dedi, yeni uyandığı için boğuk çıkan sesiyle. Selim, başını hafifçe kaldırıp, kendisinden uzun olan sevgilisine baktı ve çıplak gerdana bir öpücük bıraktı ve parmaklarını gezdirdi çıplak bedende.

Afşa, bedeninde Selim'in öpücüğünü hissettikten hemen sonra, tüy gibi gezen parmakları da hissedince, vücudunun karıncalandığını, kanının damarlarından daha hızlı aktığını farketti.

Selim, yumuşak sesiyle konuşunca, dikkatini anca ona verebildi.

"Seninle böyle olunca evliymişiz gibi hissettim." dedi Selim. "Her sabah böyle olsak keşke." dedi ve alnını Afşa'nın çıplak gerdanına dayadı.

Selim'in sıcak nefesleri, Afşa'nın gerdanına çarptıkça, farklı duygulara sürükleniyor ve yutkunmasına neden oluyordu. Bu küçüğün, kalbinde ve bedeninde bu denli etkiler bırakması, alışılmış bir sev değildi Afşa için. Selim'in sayesinde tanıştığı duygulara, daha yeni yeni alışıyordu.

"O da olacak bitanem. Bir gün gerçekten evli olacağız. İnan bana." dedi Afşa, kollarıyla Selim'in zayıf bedenini sararken. Selim, yüzündeki tatlı gülümsemeyle cevap verdi.

"Sana inanıyorum... Yiğidim."