Yiğidim: Günaydın küçük.
Küçük: Günaydın.
Yiğidim: Nasılsın?
Küçük: Eh işte. İyiyim sanırım, bilmiyorum.
Sen?
Yigidim: Sana bağlı?
Küçük: Nasıl yani?
Yiğidim: Sen iyi olunca ben de iyi oluyorum.
Küçük: Afşa benimle oynama.
Yiğidim: Seninle oynamıyorum.
Küçük: O zaman bu dediklerin ne oluyor?
Sana göre basit gelen şeyler, benim kalbimi yerinden sökecek gibi hissettiriyor.
Boş umutlar verip, köşene çekiliyorsun.
Acısı bana kalıyor.
Yiğidim: Sakin ol küçük.
Bak sana bir şeyler söyleyeceğim ama telefonda olmaz.
Küçük: Mesela?
Yiğidim: Aslında bir süredir söylemek istediğim şeyler.
Küçük: Korkmam normal mi?
Yiğidim: Korkma.
Korkacak bir şey yok.
Küçük: Tamam ama bu pek işe yaramıyor.
Yiğidim: Gerçekten korkacak bir şey yok.
Küçük: Tamam o halde. Deneyeceğim.
Yiğidim: Bu arada bugün seni göremiyorum. Hasta mısın? Neden baban açtı dükkanı?
Küçük: Ah şey, evet.
Biraz halsizim.
Yiğidim: İyice dinlen.
Eğer kötü hissediyorsan ilaç iç.
Küçük: Afşa...
Yiğidim: Söyle küçük.
Küçük: Aslında sen yazana kadar kötüydüm biliyor musun?
Sen yazınca birden iyi hissetmeye başladım.
Yiğidim: Bu iyi bir şey değil mi?
Küçük: Elbette. Benim ilacımsın resmen.
Yiğidim: Bu çocuk neler diyor böyle||×
Kalbim niye böyle deli gibi atıyor||×
Küçük: Ne yazıp yazıp siliyorsun?
Yiğidim: Yanlış yazdım da.
Şey, benim gitmem gerekiyor.
Sen de iyice dinlen.
Küçük: Pekii o zaman.
Yiğidim: Akşam seyir terasına gelir misin?
Küçük: Bu akşam mı konuşacağız?
Yiğidim: Evet.
Küçük: Olur olur yeriz yeriz.
Yiğidim: Ne diyorsun küçük?
Küçük: Yani tamam Yiğidim gelirim.
Yiğidim: Peki o zaman. Akşam saat dokuz uygun mu?
Küçük: Hı hımm.
Yiğidim: Tamam o zaman. Akşam görüşürüz.
Küçük: Görüşürüz kolay gelsin.
Yiğidim: Sağol küçüğüm.
Küçük: KÜÇÜĞÜM MÜ???||×
ALLAHIM NE PLUYOT||
NASIK YANO??||×
Yiğidim: Ne yazıp yazıp siliyorsun?
Küçük: Yanlış pldu da pndan.
Ay yinw.
Ben gidiyorum. Görüşürüz akşam.
Yiğidim: Görüşürüz küçüğüm.
Küçük: Pf deme öule yukswliyoeum||×
Dobarlan Selim bıragma gendini||×
Görüşürüz Afşa.
Görüldü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARSIZ (BxB)
RomantizmSelim çok arsızdı ve mahallenin ağır abisi Afşa'ya yanıktı. Afşa'da bunu çok iyi biliyordu.
