ziek

hoofdstuk 14 bijgewerkt

POV eva 

ik wordt wakker van een klopje op de deur en van Wolfs die iets te hard kom binnen zegt. 

"hoe gaat het met je eva"

"nou niet zo goed. ik voel me belabberd slaap de hele dag. daarboven op heb ik nog een hersenschudding." zeg ik 

" jeetje Eef wat naar allemaal " 

" heb jij Romeo nog gesproken " vraag ik  marion knikt " hij denkt aan je en hij wil graag langskomen en hij vind je kinderen geweldig " zegt marion met een klein glimlachje 

" mooi zo hoe zijn de kinderen " 

"ze zijn goed ze hebben het heel leuk met Romeo en met mij " zegt marion 

Als we een tijdje praten merk ik dat ik moeite krijg om me ogen open te houden.
"ga maar lekker slapen Eef ik kom morgen nog wel even langs. app je me als ik de kinderen mee moeten nemen " zegt ze ik knik 

Het enige wat ik kan is knikken en val weer in diepe slaap.

Pov : wolfs 

Als ik richting de kamer loop zie ik marion net naar buiten stappen "hey marion ga je al weer weg ? "
"eva slaapt weer ze had heel veel moeite om haar ogen open te houden "
Ik moet glimlachen. Ik ben eigenlijk wel blij dat eva eindelijk slaapt

"zorg je een beetje voor jezelf wolfs "zegt marion
"ja komt goed "
Marion glimlacht ik zie in haar ogen dat ze het niet helemaal gelooft maar ik kan er niet meer van maken .

marion is al een tijdje weg en eva is eigenlijk niet meer wakker geworden.
Als ik een beetje naar eva aan het staren ben komt er een zuster binnen lopen.
"goedenavond meneer wolfs"
"goedenavond"
"hoe gaat het met mevrouw "
"ze ligt eigenlijk al sinds vanmiddag te slapen ze is wel even wakker geweest maar niet lang "
" dat is goed om te horen hoelang ligt ze al te slapen "
" 3 uurtjes ongeveer"
"dan zal ik haar toch even wakker moeten maken vanwege haar hersenschudding "
Ik schrik inderdaad dat was me helemaal ontgaan vanwege de paniekaanval vanmorgen
Ik knik "mevrouw van dongen"
Eva begint een beetje te bewegen "weet u waar u bent " vraagt de zuster als eva 1 keer haar ogen heeft geopend "ziekenhuis" zegt ze zachtjes "hoe heten u kinderen"
" Amy en Tim "

De volgende ochtend is het zo ver eva wordt geopteerd. De dokter is net langs geweest om uit te leggen wat er allemaal gaat gebeuren. Het is een korte ingreep.
Eva mocht niks meer eten. Wat wel heeft geresulteerd in saggerijnige eva.
"liefje kan ik iets voor je doen "
"eten halen "
Ik moet lachen om eva maar ook over mijn domme vraag waarom stel ik deze vraag "nog heel even dan mag je iets eten "
"waarom vraag je het dan "
Ik doe me handen omhoog en laat haar maar even met rust.

"goedendag ik kom eva van dongen ophalen voor de operatie" zegt de zuster
"dat ben ik "

ik zie over haar gedachten op hol springen ze zegt het niet snel maar ik kan het altijd aan haar zien of ze nerveus is, maar sinds ze ziek is vind ik het lastig er lijkt wel een deurtje open te zijn en dat ze meer over haar gevoelens praat.

ik zie Eva knikken en grijpt mijn hand even vast en knijpt er zachtjes in. ik buig naar haar toe geef haar een kus " het komt goed liefje ik zie je straks weer " nu ik Eva zo zie de dagen dat we hier zijn vind ik het toch wel lastig om haar gerust te stellen ik weet natuurlijk niet of het goed komt. de dokter weet het nu niet eens hoe zou ik het dan moeten weten ik ben maar een politieagent in Maastricht. van alle ziektes heb ik geen verstand en zeker niet of iemand beter wordt of niet, maar ik wil niet dat Eva ongerust wordt omdat ik dan ben. ze moet zich focussen op beter worden. ze gaat dit overwinnen toch ?

" ik zie je als je zometeen weer "

" okay " zegt Eva stilletjes
Ik geef der nog een kus en de zusters nemen der mee naar de operatie kamer.

De kinderen zijn even langs geweest met marion was even gezellig. de kinderen waren een beetje in de war waar hun mama was en waarom wij niet thuis waren ik heb het zo goed mogelijk uitgelegd maar ze zijn ook nog jong ik wil ze nu niet teveel vertellen.

na een uurtje komt de dokter naar de wachtkamer. " meneer wolfs de operatie is  goed gegaan ze is nog even wakker aan het worden." 

" mag ik naar haar toe " vraag ik 

" ja zeker ik kom vanmiddag nog even langs " 

" dank u wel dokter " zeg ik 

ik zit nu naast eva haar bed ze ligt nog in de uitslaapkamer ze is even wakker geweest maar ze was moe. we krijgen over een week de uitslag ze hoeft gelukkig niet al die tijd in het ziekenhuis te blijven.

"Eef wordt je even wakker "
"mm waarom " zegt ze zachtjes
"de dokter komt zo en dan mag je naar huis maar dan moet je wel wakker zijn " zeg ik zachtjes en ik geef der een kus op der wang .