ziek

hoofdstuk 25

Pov Wolfs 

De volgende ochtend word ik vroeg wakker van de ene zonnestraal die door het gordijn heen komt . 
Eva ligt nog te slapen. Die zal moe zijn na gisteren het was wel ontzettend gezellig. Ik besluit maar even Amy en Tim wakker te maken die moeten vandaag weer naar school .

Amy en Tim zijn aangekleed en hebben ontbeten. Eva ligt nog steeds te slapen als ik echt weg moet met tim en amy. "jongens doen jullie even je jasje aan en schoentjes aan dan ga ik even bij mama kijken " zeg ik
"ja " zeggen ze allebei en rennen naar de gang om te doen wat ik net zei
Ik loop stilletjes naar de slaapkamer. Eva ligt inderdaad nog diep te slapen maar ik moet er echt even melden dat ik weg ben. "liefje " zeg ik zachtjes als ik naast haar op het bed ga zitten . Ik aai voorzichtig al het haar uit haar gezicht en geef haar dan een kus . "liefje "zeg ik nogmaals.
Ze begint langzaam te draaien en ik zie haar ogen
ook bewegen "mmh "
"sorry schat maar ik ga even amy en tim weg brengen en ik wou niet zomaar weg gaan " zeg ik zachtjes
"okaay mag ik nu weer slapen " zegt ze zachtjes
Ik glimlach "tuurlijk liefje " ik geef haar een kus "hou van je "
"ik ook van jou " zegt ze half slapend
"wolfs "
"ja " zeg ik als ik net de deur uit wil lopen "kan je het gordijn beter dicht trekken de zon irriteert me " zegt ze
Ik glimlach naar der en doe wat ze vraagt. Toch maak ik me een beetje zorgen om der ik had verwacht dat ze moe zou zijn na gisteren maar het lijkt ook wel alsof ze zich niet lekker voelt. Ik vraag het zo wel aan der ik moet nu echt weg .

De hele autorit blijft het toch in mijn hoofd hangen. De kinderen waren gelukkig makkelijk vandaag . Als ik weer thuiskom na een uur is het nog steeds stil in huis. Eva zal vast nog slapen.
Ik besluit het ontbijt op te ruimen van vanochtend als ik daar bijna mee klaar ben hoor ik zacht gehoest en lichte voetstappen .
"hey liefje "zeg ik
"hey "zegt ze zachtjes en nog een beetje met slaaphoofd .
"gaat het een beetje met je ? " vraag ik terwijl ik haar in mijn armen trek.
"jawel een beetje moe " ze begint weer te hoesten.
"lieverd moeten we de dokter bellen ?"
"hoezo " vraagt ze verbaasd
"ik hoor je nu al twee keer hoesten en met een symptoom van griep moeten we ons melden "
Ik zie eva met haar ogen draaien "het is gewoon een beetje een droge keel gaat wel weer over " zegt ze zachtjes
"als het vanavond nog niet weg is bel ik de dokter " dan ben ik tenminste een beetje gerustgesteld
Ze knikt ze weet ook wel dat ik het toch doe als ze erop in gaat dus ze houdt zich daarom stil.
"heb je trek "
"niet echt eigenlijk "

Eva ligt de hele dag eigenlijk al een beetje op de bank .ze heeft niet echt ergens energie voor. Ik stelde voor om even naar buiten gaan maar dat wijste ze al gelijk af. Ze kijkt nu een of andere romantische komedie . Ik ben maar in de keuken alvast begonnen met koken.
Als ik na het koken bij haar ga kijken ligt ze weer te slapen. Met haar hoofd op de rugleuning. Hier gaat ze spijt van krijgen. Ik pak een kussen leg die goed neer voordat ik besluit eva te bewegen. Ik pak voorzichtig haar nek en pak haar daarna onder haar knieën om haar zo te draaien dat haar hoofd op het kussen ligt en haar benen op de bank. Ze mompelt wat maar draait zich daarna al snel om om vervolgens verder te slapen.
Ik pak het dekentje van de stoel en leg het voorzichtig over haar heen. Als ik dan vervolgens het verdwaalde haartje terug plaats achter haar oor  merk ik pas hoe warm eva aanvoelt . Dit kan niet goed zijn.
Moet ik haar nu wakker maken om haar eventuele koorts te meten en als ze koorts heeft moeten we naar het ziekenhuis? Ik weet hoeveel ze het ziekenhuis haat maar ik wil ook de dokter opvolgen die heeft duidelijk gezegt dat we ons echt moesten melden bij der als eva enige indicatie geeft dat ze ziek is .
Ik pak toch eerst de thermometer. "liefje kan je even wakker worden ?"
"mmh "
"liefje kan je even wakker worden " zeg ik zachtjes zonder haar teveel laten merken want van binnen in ga ik om van de bezorgdheid .
"wat is er " zegt ze
"kan je even voor mij kijken of je koorts hebt "
"wolfs ik voel me prima " zegt ze en begint te hoesten.
"alsjeblieft voor mij als het niet zo is hou ik erover op "
Ze draait even met der ogen maar steekt toch haar thermometer in haar mond .
"dankje wel "zeg ik
Eva gaat weer liggen. De thermometer piept eigenlijk best wel snel weer
ik pak de thermometer van der aan. als ik naar het kleine scherm kijk schrik ik toch een beetje van het nummer wat er staat. " Liefje we moeten naar het ziekenhuis " zeg ik geschrokt en bezorgt. "waarom ?" vraagt ze verbaasd 

" je hebt 38. de dokter zei als je ziek wordt moeten we naar het ziekenhuis"