ziek

Hoofdstuk 15 bijgewerkt

Pov : eva 

ik ben zo moe ik kan nauwelijks mijn ogen open houden. wolfs had inderdaad gelijk nog geen 3 minuten later komt de dokter binnen lopen.

De dokter komt zo ik moet wakker blijven van wolfs anders mag ik niet naar huis. ik hoop echt dat ik naar huis mag want ik ben helemaal klaar met dat ziekenhuis gedoe. 

"goedendag mevrouw van dongen hoe voelt uw zich "
" duf en een beetje misselijk " ik zie wolfs verbaasd kijken over hoe eerlijk ik ben tegen de dokter.
" dat kan inderdaad. de misselijkheid zal snel verdwijnen de dufheid kan nog wel even blijven."
" mag ik naar huis ? " vraag ik onzeker
"ja dat mag onder 1 voorwaarde je houdt je rustig en als je zieker voelt dan de afgelopen weken trek je gelijk aan de bel "zegt de dokter streng tegen mij.
"komt wel goed dokter daar zorg ik voor " zegt wolfs gelijk en hij glimlacht naar me.
" van mij mogen jullie dan naar huis ik zal de zuster vragen of ze de ontslagpapieren wil klaarmaken "

" Dankje wel dokter " zeg ik zachtjes ik heb moeite met me ogen openhouden ik ben ontzettend moe ik wil ook graag Amy en Tim zien en heel hard knuffelen. twee dagen zonder die draken kan ik niet. de dokter loopt weg. " hoelaat is het eigenlijk wolfs " wolfs kijkt me verbaasd aan dat ik het misschien wil weten " het is net 6 uur liefje "waarom ? 

" Als we thuis zijn wil ik Amy en Tim nog even zien. dus kan je aan Marion vragen of ze even wil wachten" vraag ik weer een beetje onzeker. Wolfs kijkt me lief aan en knikt " ik zal Marion even een bericht sturen" Wolfs staat op en geeft me een zoen. " ik hou van je " zegt wolfs " ik ook van jou "zeg ik nog steeds verliefd .

een half uur later staat er eindelijk een zuster naast mijn bed met een rolstoel waar ik echt niet in ga wat denken ze wel niet." ik ga echt niet in dat ding hoor " zeg ik vel ik zie wolfs dan met zijn ogen rollen . " sorry mevrouw van dongen dat zijn helaas de huisregels van het ziekenhuis" het gaat minder goed dan dat ik had gehoopt. Als ik opsta van het bed zie ik allemaal sterretjes ik hoor Wolfs al zuchten en denken waarom is ze zo eigenwijs. de zuster en wolfs grijpen allebei een arm en zetten me in de rolstoel. ik haat dat ik me zo slap voel. ik wil geen hulp vragen ik wil niet afhankelijk zijn van wolfs of de dokters. waarom gebeurd mij dit weer. waarom kan ik niet gewoon zelf lopen. ik zie dat wolfs dat naast me gehurkt zit en mijn arm aait "Eef zullen we naar huis "deze vraag had ik eigenlijk niet verwacht ik had meer een preek verwacht. ik denk dat ik die thuis krijg om deze gedachten moet ik lachen. ik knik heftig  ja. 

wolfs heeft marion op de hoogte gebracht van de ontwikkeling en ze zou het proberen maar kon niks beloven. Amy en Tim hadden een drukke dag gehad

eva begreep het. ze moeten morgen ook naar de kinderopvang dat hadden wolfs en ik al besloten.
was ik ook het ook niet mee eens was maar ik had de discussie verloren ik had mijn rust nodig. wolfs had gelijk.
ik had ook al de discussie verloren of ik in de rolstoel moest of niet.
nu ik er in zit vind ik het toch wel fijn ik had dit hele stuk niet kunnen lopen.

bij de auto was ik al helemaal op. ik had niet eens gelopen maar de afgelopen drie dagen heb ik niet echt iets gedaan of iemand gezien al de prikkels die nu binnen kwamen waren heftig.
"Eef weet je zeker dat je zometeen de kinderen aan kan " vraagt hij aan mij.
"ja hoezo niet " vraag ik verbaasd
" omdat je nu al bijna in slaap valt . ik wil dat je goed voor jezelf zorgt in deze periode. "zegt hij

"weet ik ga ik ook doen maar ik heb de kinderen 3 dagen niet gezien ik wil ze gewoon even zien " zeg ik met een emotie in mijn stem die ik al dagen probeer te vermijden.
Wolfs zegt niks en start de auto. als hij de parkeergarage uitrijd voel ik een hand op een knie. ik pak zijn hand vast en hij knijpt er voorzichtig in. dit is onze taal om elkaar te laten dat hij het begreep en dat hij het liet gaan.

Als we wegrijden merk ik al dat ik niet lang wakker kan blijven. Het beste is om eraan toe te geven. Ik sluit dan ook even mijn ogen. ik werd pas wakker toen wolfs me uit de auto tilde. " slaap maar verder liefje "zegt hij zachtjes "de kinderen "
" die slapen ook al marion belde toen we bijna thuis waren"

ik laat een diepe zucht . ik zie alleen nog marion en ik voel een kus op me wang. " ik kom morgen nog wel even langs "zegt ze zachtjes
wolfs legt mij in mijn eigen bed eindelijk na drie dagen weer de vertrouwde omgeving. "ik ben nog even benden met marion roep maar als er iets is oké " zegt wolfs tegen mij.
"Dankje "zeg ik zacht en ik val weer in een diepe slaap