ΚΕΦΆΛΑΙΟ 2

53 6 4
                                    

Λήδα

<<Εγώ θα βγω έξω σε λίγο, κρύωσα>>

<<Κι εγώ είναι η αλήθεια, πρέπει να ήρθαν και αυτά που παραγγείλαμε>> λέω, καθώς κοιτάζω προς το μέρος της ξαπλώστρας μας, όμως δεν μπορώ να διακρίνω αν όντως ήρθε η παραγγελία μας.

<<Άντε πάμε>> μου κάνει νόημα να βγούμε έξω από τη θάλασσα η Ίριδα, καθώς εκείνη έχει είδη απομακρυνθεί.

Είμαι πίσω της ενώ προχωράμε προς τις ξαπλώστρες μας, όμως ξαφνικά σταματάει μπροστά μου, και πέφτω πάνω της.

<<Γαμωτο>> την ακούω νευριασμένη και πάω δίπλα της για να δω τι είχε γίνει. Γυρνάω να την κοιτάξω, μα βλέπω το άσπρο της μαγιό να έχει γίνει καφέ.

<<Τι έγιν->>ρωτάω, χωρίς να έχω καταλάβει ακόμα τι σημαίνει.

<<Δεν βλέπεις μπροστ->> την ακούω να φωνάζει, μα σταματάει μόλις βλέπει το άτομο το οποίο έριξε τον καφέ πάνω της.

Γυρίζω να κοιτάξω κι εγώ ποιος το έκανε. Μπροστά μου βλέπω μια κοπέλα. Μια πολύ όμορφη κοπέλα, η οποία κοιτάει την Ίριδα απολογητικά.
Είναι μια κοπέλα στην ηλικία μας, με αρκετά σκουρόχρωμο χρώμα σώματος, μαύρες ατίθασες μπούκλες, η οποία αυτή τη στιγμή έχει κοκκινίσει από ντροπή.

<<Ε, συγγ- συγγνώμη δ- δεν το ήθελα>> λέει ενώ κοιτάει την άμμο στα πόδια της.

Γυρίζω να κοιτάξω την Ίριδα, για να την ηρεμήσω, να μην πει τίποτα στην κοπέλα μπροστά της.

Περίμενα να την δω νευριασμένη, να την κοιτάει με μισό μάτι, μα κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Η Ίριδα την κοιτάει σαστισμένη, με κάποιο ίσως χαμόγελο στα χείλη.

<<Δε- δε πειράζει >> απαντάει γλυκά, και η κοπέλα σηκώνει αμέσως το κεφάλι, με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

<<Τι έγινε;>> ακούω μια φωνή πίσω μας, αντρική φωνή, και γυρίζω να κοιτάξω αν απευθύνεται σε εμάς.

Μόλις τον κοιτάω, τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα.

Είναι ένα παιδί πάνω - κάτω στην ηλικία μας, με καστανοξανθα μαλλιά, πράσινα πανέμορφα μάτια,τα οποία σε μαγνητίζουν και δεν θες να κοιτάξεις άλλου, και μας κοιτάει συνοφρυωμενος.
Τα μάτια μου κατεβαίνουν, αργά από τα μαλλιά του στα μάτια του,και από το στόμα του στο στήθος του.
Τον παρατηρώ αργά, χωρίς να έχω καταλάβει ότι με κοιτάει.

Μόλις ανεβάζω πάλι τα μάτια μου στα δικά του, τον κοιτάω ενώ με κοιτάει και αλλάζω κατευθείαν βλέμμα μου οπουδήποτε αλλού, εκτός από τα μάτια του.

Η Επιμονή ΣουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora