ΚΕΦΆΛΑΙΟ 3

28 6 3
                                    

Λήδα

Η ώρα είναι 2:08 το πρωί, και γυρνάμε σπίτι.
Μετά από δύο ποτά, φύγαμε από το μαγαζί για να κάνουμε μια ακόμα βόλτα στο λιμάνι.

Πηγαίνοντας για το αυτοκίνητο, βρήκαμε ένα ανοιχτό περίπτερο, και πήραμε να φάμε, ζελεδακια, πατατάκια, σοκολάτες, και χυμούς για να έχουμε.

Είναι από τις αγαπημένες μας συνήθειες.
Από το γυμνάσιο ακόμα, περνάμε να φάμε και καθόμασταν ώρες ολόκληρες σε ένα παγκάκι, συζητώντας τα πάντα.
Είτε ερωτήσεις που είχαμε, είτε για αγόρια, ή ακόμα και για το μέλλον,για τη ζωή μας.

Στα ηχεία παίζει τέρμα το Viva la Vida από Coldplay, ενώ είμαστε σε έναν σχεδόν άδειο δρόμο, και τραγουδάμε με τη ψυχή μας.

Από τότε που πήρα το δίπλωμα, έχει γίνει η αγαπημένη μας συνήθεια. Παίρνουμε το αυτοκίνητο τα βράδια, και κάνουμε βόλτες σε όλη τη Θεσσαλονίκη, ακούγοντας τέρμα μουσική, χορεύοντας και τραγουδώντας στο δρόμο.
Είναι αναζωογονητικό. Δεν σε βλέπει κανείς και εκείνη την ώρα τίποτα δεν έχει σημασία.

Το τραγούδι αλλάζει και μπαίνει ένα ελληνικό, μα εμείς συνεχίζουμε να τραγουδάμε δυνατά.

<<Τα καλοκαίρια, εμένα, με πιάνει μια τρέλα....>>

Κοιτάω την Ίριδα που τραγουδάει με κλειστά μάτια ενώ τα κουνάει τα χέρια της στον ρυθμό της μουσικής.
Χαμογελάω, χαμογελάω γιατί είναι από τις αναμνήσεις που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Όχι μόνο το ότι παίρναμε ωραία, μα το ποσό χαρούμενη και γελαστή είναι αυτή τη στιγμή.

Κάποια ώρα και κάποια τραγούδια μετά, φτάνουμε στο σπίτι. Βγάζουμε γρήγορα τα ρούχα μας, βάζοντας πιτζάμες και φωνάζω την Ίριδα να έρθει στο μπαλκόνι.
Παίρνω μαζί μου τη σακούλα από το περίπτερο, μαζί με δύο ποτήρια και κάθομαι στη καρέκλα.
Λίγα λεπτά μετά, έρχεται και η Ίριδα.

<<Τέλεια δεν περνάμε;>> με ρωτάει ενθουσιασμένη, ενώ παίρνει ένα σακουλάκι με πατατάκια και το ανοίγει. Της γνέφω ως απάντηση, και παίρνω κι εγώ ένα σακουλάκι με ζελεδακια να φάω -τα πολύχρωμα φυσικά που είναι σαν ουράνιο τόξο, τα αγαπημένα μου-

<<Έχεις ερωτευτεί ποτέ;>> την ρωτάω κάποια λεπτά μετά, και φαίνεται να το σκέφτεται.

<<Όχι, ποτέ. Εσύ;>>

<<Ούτε εγώ>> της απαντάω ειλικρινά, σκέφτοντας τα αγόρια που μου άρεσαν στο παρελθόν.

Μου άρεσαν πολλά αγόρια στο παρελθόν και για αρκετό καιρό, κάποια ίσως χρόνια, μα ποτέ δεν ένιωσα ερωτεύτηκα.

Η Επιμονή ΣουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora