ΚΕΦΆΛΑΙΟ 5

19 4 3
                                    

Λήδα

Η Ναταλία ξεροβηχει, και γυρίζουμε όλοι να την κοιτάξουμε.

<<Μη το πεις>>την προειδοποιεί ο Οδυσσέας και κοιτάζω μια τον έναν μια τον άλλο με απορία.

<<Έλα ρε Οδυσσέα, αφού κατά βάθος σου αρέσει>>

<<Δεν μου αρέσει>> λέει γυρίζοντας τα μάτια του ενοχλημένος.
Κοιτάζω την Ίριδα και με κοιτάει και αυτή μπερδεμένη, χωρίς να καταλαβαίνουμε για ποιο πράγμα μιλάνε.

Η Ναταλία κοιτάζει επίμονα τον Οδυσσέα, που λίγα δευτερόλεπτα μετά από μία αόρατη μάχη, "σπάει" και ψιθυρίζει ένα -καλα-

<<Τι γίνεται;>> ρωτάω μπερδεμένη.

<<Τι λέτε για βραδιά αλήθειας;>> ρωτάει ενθουσιασμένη η Ναταλία και την κοιτάω μπερδεμένη.

<<Βραδιά τι;>>

<<Εντάξει, η σημερινή θα είναι βραδιά αλήθειας - γνωριμίας, αλλά δεν έχει σημασία>> συνεχίζει ενθουσιασμένη.

<<Η Ναταλία το εφηύρε>> λέει ο Οδυσσέας.

<<Δηλαδή λέμε αλήθειες;>> ακούω την Ίριδα να ρωτάει.

<<Ναι κάπως έτσι, ή πράγματα για εσένα στη συγκεκριμένη περίπτωση>>

<<Ωραία, ναι>> απαντάω κάπως μπερδεμένη, μα αρχίζει να μου αρέσει αυτή η ιδέα.
Θέλω πολύ να μάθω πράγματα για αυτόν.

<<Λοιπόν, ποιος ξεκινάει;>> ρωτάει η Ναταλία, και γελάω με το πόσο ανυπόμονη είναι.

<<Εσύ>> ακούω την Ίριδα να λέει.

<<Ωραία -παίρνει μια βαθιά ανάσα και σκέφτεται πως να ξεκινήσει-. Λοιπόν, είμαι μοναχοκόρη. Τον μπαμπά μου τον λένε Μάριο και τη μαμά μου Ελένη. Μένω στη Κρήτη όλη μου τη ζωή, αλλά τώρα θα μετακομίσω, αφού πέρασα στην Αθήνα. Ο καλύτερος μου φίλος είναι ο Οδυσσέας, τον ξέρω από το νηπιαγωγείο και τον αγαπώ πολύ, ακόμα κι αν μου σπάει τα νεύρα>>λέει ενώ στέλνει ένα φιλί προς τον Οδυσσέα με τα χέρια της και τον βλέπω να χαμογελάει.

<<Οδυσσέα;>>του κάνει νόημα η Ναταλία για να συνεχίσει. Σκέφτεται για λίγο πριν μιλήσει και παίρνει μια ανάσα.

<<Κι εγώ στην Κρήτη μένω όλη μου τη ζωή, και νομίζω πως θα συνεχίσω να το κάνω. Δεν ξέρω αν μπορώ να μείνω κάπου αλλού. Εγώ, εδώ πέρασα στη σχολή που ήθελα, ευτυχώς γιατί δεν χρειάζεται να φύγω, δυστυχώς όμως γιατί η Ναταλία θα φύγει και θα με αφήσει μόνο μου, και δεν έχω ιδέα πως θα την παλέψω.
Ούτε εγώ έχω αδέρφια -σταματαει για λίγο να μιλάει και τον βλέπω να σκέφτεται κάτι έντονα. Έχει σμίξει τα φρύδια του, χωρίς να μιλάει->>
<<Αυτά για τώρα>> λέει λίγα δευτερόλεπτα μετά, και κοιτάζει την Ίριδα δείχνοντας της ότι είναι η σειρά της.

Η Επιμονή ΣουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora