Pagkatapos naming mag sex ni Richard ay nag ayos ako ng aking sarili para magtrabaho na naman. Kasalukuyan akong nagsusuot ng aking damit nang tumunog ang telepono ko. Kaagad kong kinuha at tiningnan kong sino ang tumatawag. Biglang lumakas ang kabog ng aking dibdib nang makita ang pangalan ni Sylvia. Nanginig ang aking kamay. Paano kung sinabi sa kanya ni Richard ang nangyari sa amin? Huminga ako ng malalim. Siguro naman hindi niya ipapahamak ang kanyang sarili. Dalawa kami ang nagkamali at nagustuhan namin iyon pareho.
"H-Hello?" nauutal kong sagot.
"Insan, kamusta na kayo riyan? Pasensiya kana at hindi aki nakapag paalam sa'yo ng maayos ha. Nagmamadali kasi ako that time 'e, sa sobrang pag-alala ko kay Victor nakalimutan na kita," aniya.
Ngumiti ako. "Okay lang, anak mo iyan kaya naiintindihan kita."
"Salamat talaga, insan. Napatawag ako para sana ibilin sa'yo si Richard. Alagaan mo iyang anak ko ha! Pagsabihan mo kapag magdadala ng mga barkada niya diyan sa bahay. Ayaw na ayaw ko pa naman umiinon 'yan ng alak," tila malungkot na sabi nito mula sa kabilang linya.
"Sige insan ako na ang bahala kay Richard," sagot ko. "Anyway, kailan nga pala ang uwi mo?" tanong ko pa.
"Baka aabutin pa ako rito ng Isang linggo. Isasama ko na rin si Victor sa pag-uwi para magkakilala rin kayo," aniya at dinig ko na tumawa siya.
"Ah ganoon ba!" Tipid na sabi ko. Iwan ko ba kung bakit parang bigla akong sumigla ng marinig ko na aabutin siya ng one week na hindi makauwi. Parang na excite ako bigla na iwan. Baka excited akong gapangin ni Richard gabi gabi kaya nagkaganito ako. Tsk. Ibang klase din kasi ang pamangkin ko sa kama.
Kaagad ko ng binaba ang telepono nang hindi na ito magsalita at tinapos ang aking pagbibihis. Kinuha ko ang aking itim na sling bag tsaka bumaba mula sa kwarto ko.
Nakita ko si Richard na naghahain ng pagkain s may lamesa. Malapad naman itong ngumiti nang makita niya akong pababa sa hagdan.
"Sweetie pie, kain na tayo ng breakfast," tawag nito sa akin.
Ano daw? Sweetie pie? Kanina lang Tita ang tawag niya sa akin ah! Pero unfairness kinilig ang pukekay ko doon.
"Ikaw ang nagluto ng lahat na iyan?" taas kilay na tanong ko.
"Of course, wala kabang believe sa akin? Lahat ay kaya kong gawin para sa'yo, Sweetie pie basta ba naman palagi lang akong makakatikim ng hopia mo," sabi nito sabay kindat sa akin.
Lumakad ako at nagtungo sa may lamesa sabay upo ko. Nakahanda na rin ng pinggan.
"Ako na riyan!" Ang tinutukoy nito ay ang pagkuha ko ng kanin para lagyan ang plato ko. "Prinsesa na kita ngayon kaya hayaan mo akong silbihan ka!" aniya.
Napatawa naman ako. "Ikaw ang bahala."
Habang nilalagyan niya ng pagkain ang plato ko ay nakayakap ang isa niyang kamay sa aking beywang. Malaya siyang gawin ang bagay na iyon sa akin dahil kaming lang dalawa ang narito sa bahay. Dikit na dikit ang katawan niya sa katawan ko at naamoy ko ang mabango nitong hininga.
Biglang bumilis ang tibok ng aking puso. Ngayon ko lang ito naramdaman ulit. Ang gwapo kasi ni Richard.
Pinagapang niya ang kanyang kamay patungo sa aking dibdib pero pinigil ko iyon.
"Kakain ako kaya huwag kang istorbo!" Saway ko sa kanya.
"Habang kumakain ka, kakainin naman kita. Hindi ba amazing?" Ngumiti siya sa akin ng nakakaloko at nagpapalibog iyon sa akin.
