“How's your day, sweetie pie?” Hinalikan ako ni Richard sa pisngi pagkasalubong niya sa akin sa may pintuan.
Umatras naman ako sa kanya lalo na at naroon so Victor, kitang kita nito ang ginawa ng Kuya niya.
“Victor is looking at us,” mahina kong sabi habang nakatingin kay Victor.
“It's alright, sweetie pie, nag-usap na kami.” Ngumiti sa akin si Richard at inakbayan niya ako. “Bro, keep your mouth shut, okay? Para wala tayong maging problema. Hayaan mo na kami ni Veron, were happy with each other,” sabi pa nito kay Victor.
Tumayo si Victor mula sa sofa at lumapit sa kinaroroonan namin. “Fine, sabi mo ‘’e, make sure na hindi ito malalaman ni Mama dahil natitiyak kong manggagalaiti iyon sa galit,” sagot ni Victor tsaka tinalikuran kaming dalawa.
Nagtinginan kami ni Richard at nakangiti siya sa akin. Ngumiti rin ako sa kanya pero naroon pa rin ang pangamba ko na baka magsumbong si Victor kay Sylvia.
“Nandiyan na ba ang Tita ninyo? Handa na ang pagkain sa mesa, halina kayo!” Tawag ni Sylvia sa amin mula sa kusina.
“Tara na, sweetie pie.”
“Sige mauna kana at magbibihis lang ako.” Kaagad akong umakyat sa taas kung nasaan ang kwarto ko. Nakasalubong ko si Victor na may hawak na laptop.
Napalunok ako ng muli niyang hagudin ng kanyang nga mata ang aking buong katawan. His judgemental eyes.
“Victor, sana ay huwag mo ng iparating sa Mama mo ang nakikita at nalaman mo tungkol sa amin ng Kuya mo nang sa ganoon ay hindi na magiging magulo ang lahat,” sabi ko rito.
Nakita ko siyang tumango. “Oo naman, I should kept it. Pero may bayad iyon ha hindi pweding libre,” nakangising sagot nito sa akin.
Napakunot naman ang aking noo. “A-Anong ibig mong sabihin na may bayad?” takhang tanong ko rito.
Humakbang siya palapit sa akin at kinagat ang kanyang pang-ibabang labi. Inilapag niya ang laptop at hinapit ang beywang ko. “Malalaman mo rin iyon, Tita Veron.”
Fuck! This kid was testing my patience just like his brother. Ano bang gusto niyang bayad? Sure ako na hindi pera ang nais niya? Huwag niyang sabihin na tama nga si Richard na gusto niya rin maka score sa akin?
“Can you just let me go?” Itinulak ko siya palayo sa akin.
Hindi na siya sumagot at ngumisi lang.
Kaagad akong pumasok sa kwarto ko at nagbihis.
“Veron, kakain na tayo!” Muling sigaw ni Insan sa baba.
“Opo, nandiyan na Insan!” Sagot ko at nagmamadali akong lumabas sa aking kwarto.
Habang nasa harap kami ng hapag kainan ay walang umimik sa aming tatlo nina Victor at Richard. Panay lang subo ng dalawa. Kahit na si Sylvia at hindi rin nag open ng topic na pagkukwentuhan naman.
Nasa kalagitnaan ako ng pagkain nang maramdaman ko na may mainit na palad na dumapo sa aking hita. Nanlaki ang aking mga mata dahil nasa side ni Victor nanggagaling ang kamay na humahaplos sa hita ko.
“Insan, nakahanap kana ba ng lalaking papakasalan mo dito sa Maynila?” tanong sa akin ni Sylvia.
“H-Hah? W-Wala pa Insan, wala pa iyon sa isip ko-ugh!” Napaungol ako ng kinapa niya ang aking mahiwagang brilyante.
“Okay kalang Insan?” nag-aalalang tanong ni Sylvia.
Kaagad akong tumango sa kanya. “Oo, ayos lang ako. Sumakit lang ang ulo ko bigla. Nastress ata ako ng sobra sa trabaho,” sagot ko naman at kinagat ang pang-ibabang labi ko ng himasin ni Victor ang aking hiwa.
