┏━━━━━━༻❁༺━━━━━━┓
"Kirli dünyamın temiz yanıydı."
┗━━━━━━༻❁༺━━━━━━┛Melike Şahin Diva Yorgun
🥀
"İncir?"
Sesi çok uzak diyarlardan gelen bir türkü gibi tenime saplandığında donuk bakışlarımı elindeki hattan ancak kaldırabildim. Tüm bedenim bu korku karşısında dizlerinin üzerine çökmüştü.
Hayır şimdi öğrenemezdi.
Şimdi öğrenirse on sekizinci yaşımın planı mahvolurdu, şimdi olmazdı.
Sonuna kadar inkar.
"Bunlar ne?" Diye sordu şaşkınca, avucumun içinde sıktığım hatlara da bakıyordu. Tabi henüz hat olduğunu görmemişti, öyle bir sıkıyordum ki hattın sivri köşeleri avucuma batıyordu.
"İş hattım abi." Dedim aklıma gelen ilk planla dank diye. Onun evi hemen iki ev ötede kaldığından eve geç gitmeyi pek umursamıyor olabilirdi ama ben perdenin arkasından bana bakan adamı görmezden gelemiyordum. Bu iki korku bedenimin taşıyacağı türden bir ağrı değildi." Tek telefonum olduğu için tak çıkar yapmak zorunda kalıyorum, neden ki?" Diye sorduğumda bakışları avucuma kilitlenmişti, sanki avucumu açmamı istiyordu ama açan vatan hainidir.
"Avucunu açar mısın güzelim?"
Yutkunarak gözlerimi sıkıca yumdum, o aç dedi ama ben inadına yumdum, korkunçtu. Korkunç bir histi. Böyle olmamalıydı, zihnim öyle çok konuşuyordu ki kapana kısılmış gibi hissediyordum kendimi." Üzerime gelme." Dedim gözlerimi yeniden açtığımda öfkemi kontrol etmeye çalışarak. Ona bağırmak istemiyordum, ama üzerime çok geliyordu. Zaten işkence görecektim neden insanlar bugün üzerime bu kadar geliyordu!
"Avucunu açar mısın dedim." Diye ısrar ettiğinde yakıcı bakışlarımı kaldırarak siyah gözlerine baktım. Onunda siyah gözleri en az benimki kadar keskinken beklemediği bir anda," Üzerime gelme!" Diye bağırdım, sesim bomboş sokakta bu gecenin köründe yankı yaparken kirpiklerimin ucuna kadar yükselen yaşlar ona bağırdığım içindi. İfadesi şaşkınlığa bürünürken," Üzerime gelme." Diye fısıldayarak elindeki hattı aldım. Ayağa kalkıp çantamı yeniden koluma taktığımda ayağa kalkmadan başını kaldırıp yüzüme bakmaya çalıştı ama ben eve adımladım.