Dress Code

Κεφάλαιο 1°

~*~

Song: Drunk - Ed Sheeran
"What didn't kill me, it never made me stronger at all"

~*~

Ονοματεπώνυμο: Alissa Georgia Thomson.
Όνομα πατρός: Frederic.
Όνομα μητέρας: Claudia.
Ηλικία: 14.
Ημν. Γέννησης: 8 Μαρτίου.
Φύλο: ____

Μια μεγάλη μουτζούρα κάλυπτε τη γραμματοσειρά του τυπωμένου εγγράφου σε εκείνο το σημείο. Το στυλό ήταν ακόμη ανοιχτό, κρεμασμένο στα δάχτυλά μου. Πόσες φορές ακόμη θα χρειαστεί να υποστώ κάτι τέτοιο στη ζωή μου;

Ξεφύσηξα απηυδισμένος και έμπλεξα μια καστανή, μακριά τούφα μου γύρω απο την επιφάνεια του στυλού. Έσπρωξα το σώμα μου προς τα πίσω, κάνοντας την σειρώμενη καρέκλα του γραφείου μου να σειρθεί δυνατά στο ξύλο του πατώματος, παράγοντας έναν αναριχιαστικό θόρυβο.

Παρατήρησα την τούφα μπροστά από το πρόσωπό μου. Ήταν καστανή, ίσια, αχτένιστη και άσχημη. Αταίριαστη.

Αταίριαστη με αυτό που ένιωθα μέσα μου.

Άνοιξα το κινητό μου, σπρώχνοντας τα επίσημα έγγραφα από μπροστά μου, αδιαφορώντας αν τα τσαλάκωσα ή όχι.

Νομίζω ότι τα τσαλάκωσα.

"Εισάγετε τον κωδικό πρόσβασης."

Πληκτρολόγησα βιαστικά "momyoullneverfindmypassword" και η αρχική του κινητού μου εμφανίστηκε, μαζί με όλες τις εφαρμογές.

Πάτησα το εικονίδιο του Facebook. Μπήκα στην σελίδα μου. Ήθελα τόσο πολύ να αλλάξω αυτό το γελοίο όνομα χρήστη. Αλλά δεν είναι και η καλύτερη ιδέα, όταν έχεις φίλους στο Facebook όλο το γυμνάσιο. Ίσως και λίγο Λύκειο.

Πατάω αφηρημένα like σε διάφορα posts στην αρχική μου. Τα ενοχλητικά, απαίσια μαλλια μου πέφτουν στο πρόσωπό μου διαρκώς.

"Είναι τόσο ωραία έτσι μακριά, Alissa. Σου πάνε!"

Δεν ξέρω αν αυτό ήταν κάποιου είδους κοπλιμέντο από την θεία μου, πάντως εγώ δεν το έλαβα έτσι. Κι ας μη το έδειξα.

Είναι τόσο συνηθισμένο όταν σου κάνουν ένα κοπλιμέντο να χαίρεσαι και να ζητάς ευχαριστώ. Αλλά εγώ συνήθως δεν χαίρομαι, αν και ζητάω ευχαριστώ.

Δεν χαίρομαι όταν μου κάνουν κοπλιμέντα για το πόσο μακριά μαλλιά έχω.

Για το "τι ωραίο σώμα έχεις, θα πέθαινα, για να έχω τις καμπύλες σου!"