Dress Code

Κεφάλαιο 5°

~*~

Do I Wanna Know? - Arctic Monkeys
"How many secrets can you keep?"

~*~

Άμμος έμπαινε στις σαγιονάρες μου, ο δυνατός ήλιος έκαιγε το δέρμα μου και ο αλμυρός αέρας της θάλασσας με έκανε να κολλάω. Δύο ενοχλητικά παιδάκια τσίριζαν και τίναζαν άμμο στο χώρο γύρω τους, ακριβώς δίπλα μας. Οι κραυγές τους έκαναν τα τύμπανά μου να διαμαρτύρονται.

Δεν αντέχω τον θόρυβο και την πολυκοσμία.

"Alissa, βγάλε την πετσέτα σου κι άσε με να σου βάλω αντιηλιακό." Η μητέρα μου με πλησίασε, κρατώντας στα χέρια της το σωληνάριο με το παχύρευστο, λευκό υγρό.

"Όχι, προτιμώ να κάτσω εδώ με την πετσέτα μου." Αποκρίθηκα σφίγγοντας περισσότερο την πετσέτα γύρω μου.

"Μην ακούω βλακείες." Γρύλισε και μου γράπωσε την πετσέτα, ανοίγοντάς την. Προσπάθησα πεισματικά να την κρατήσω πάνω μου, αλλά μου χτύπησε τον καρπό με την παλάμη της και με ανάγκασε να την αφήσω. Τύλιξα τα μπράτσα μου γύρω από το στήθος μου, νιώθοντας τραγικά εκτεθειμένος.

"Θα βάλεις αντηλιακό μόνη σου;" Με ρώτησε αδιάφορα, διπλώνοντας την πετσέτα μου.

"Ναι." Μουρμούρισα και το πήρα από τα χέρια της. Άπλωσα πρόχειρα αντιηλιακό πάνω μου. Ο κόσμος γύρω μας ήταν αποπνικτικός. Παρά τα παρακάλια μου, η μητέρα μου δεν μου έκανε τη χάρη να διανύσει μερικα χιλιόμετρα ακόμη, για να πάμε κάπου πιο ήσυχα.

"Εκεί θα έχει φύκια! Άσε που μπορεί να μη βρω πάρκινγκ ή να πετύχουμε κανέναν γυμνιστή! Δεν καταλαβαίνω αυτό το πρόβλημά σου με τον κόσμο τελος πάντων!"

Γέλασα άηχα στη θύμηση όσων είχε πει. Θα ήθελα πολύ να της απαντήσω ότι γενικά δεν καταλαβαίνει τίποτα που έχει να κάνει με εμένα, αλλά κράτησα το στόμα μου κλειστό και την άφησα να παρκάρει στο πιο συνωστισμένο σημείο της παραλίας.

"Άντε, μπες στο νερό." Μου έδειξε τη θάλασσα μπροστά μας.

"Μπορείς να σταματήσεις να μου λες τι θα κάνω;! Δεν φτάνει που ήρθα σε αυτή τη γαμημένη θάλασσα, τουλάχιστον άσε με να μπω όποτε γουστάρω!" Ξέσπασα όσο πιο σιγανά μπορούσα, για να μη με ακούσει η οικογένεια με τα ενοχλητικά παιδάκια και ενα ζευγάρι δίπλα μας.

"Μίλα πιο ευγενικά." Γρύλισε, ανάβοντας το τσιγάρο που κρεμόταν από τα χείλη της.

Πόσο χρειαζόμουν ένα αυτή τη στιγμή.