Dress Code

Κεφάλαιο 8°

~*~

Kick Me - Sleeping With Sirens
"Fuck you and your decisions, 'cause it's not mine."

~*~

Έτρεμα ολόκληρος από ενθουσιασμό κι ανυπομονησία. Είχα βάλει ήδη τα παπούτσια μου και περίμενα όρθιος, μπροστά στην πόρτα, τη μητέρα μου. Πείραζα νευρικά τις μακριές, καστανές τούφες μου και μπορούσα να διακρίνω τον εαυτό μου να χαμογελάει πίσω από την νευρικότητα που τον κατέβαλε.

Σε λιγότερο από μισή ώρα δεν θα ένιωθα αυτές τις άχρηστες τούφες στον σβέρκο μου.

Ξέρω ότι είμαι υπερβολικά ενθουσιασμένος, αλλά δεν είναι κάτι απλό για εμένα. Θα κόψω τα μαλλιά μου μετά από τόσο καιρό υπομονής. Επιτέλους, δεν θα με ενοχλούν οι απαίσιες τούφες στον σβέρκο μου. Επιτέλους, θα νιώθω περισσότερο άντρας.

Θα νιώθω περισσότερο εγώ.

Η μαμά μου μπήκε στο χωλ κοιτώντας με προβληματισμένη. Φόρεσε αβίαστα τα παπούτσια της, αυξάνοντας την νευρικότητά μου.

Δεν μπορούσε να κάνει πιο γρήγορα;

"Alissa, είσαι σίγουρη; Τα μακριά μαλλιά αναδεικνύουν τη θηλυκότητα σε μια γυναί-" Την διέκοψα προσπαθώντας να κρύψω την ενόχλησή μου και να μην αφήσω τα λόγια της να μου ρίξουν το ηθικό.

"Ναι, είμαι σίγουρη." Στριφογύρισα τα μάτια μου και άνοιξα την πόρτα της εισόδου. Κατέβηκα δύο-δύο τα σκαλιά, μέχρι που έφτασα στην κεντρική είσοδο και βγήκα έξω. Περίμενα, τουλάχιστον, πέντε λεπτά μέχρι να έρθει κάτω η μητέρα μου. Πιστεύω ότι προσπαθεί να με καθυστερήσει επίτηδες.

Ή είμαι υπερβολικά ανυπόμονος.

Στον δρόμο για το κομμωτήριο άκουγα μουσική και προσπαθούσα να χαλαρώσω. Είναι απλά μια αλλαγή στα μαλλιά μου. Είναι μια τραγικά υπέροχη αλλαγή στα μαλλιά μου. Είναι μια εξαιρετικά, καταπληκτικά, τραγικά, υπέρ-

"Alissa, σταμάτα να κοπανάς το κεφάλι σου στο τζάμι του αυτοκινήτου."

Κούνησα το κεφάλι μου αφηρημένα και συνέχισα να ακούω μουσική. Ήμουν πραγματικά ενθουσιασμένος. Είχα καιρό να ενθουσιαστώ τόσο πολύ για κάτι.

Γενικά, ούτε εγώ θυμάμαι την τελευταία φορά που ένιωσα ενθουσιασμένος.

Χαμογέλασα σε μια άγνωστη κυρία στον δρόμο. Δεν με πρόσεξε καν, αλλά δεν με ενδιέφερε. Δυνάμωσα τη μουσική στα αυτιά μου και ξεκίνησα να φωνάζω παράφωνα τους στίχους του τραγουδιού. Η μαμά μου, μού έριξε μια περίεργη, λοξή ματιά, όμως δεν σχολίασε τίποτα.