Dress Code

Κεφάλαιο 6°

~*~

My Chemical Romance - I'm not okay [I Promise]
"You sing the words but don't know what it means."

~*~

"Πού πας;!" Προσπέρασα βιαστικά τη μαμά μου, βγαίνοντας από το σαλόνι. "Alissa, ρώτησα κάτι!" Φώναξε εκνευρισμένη.

"Μπράβο, κι εγώ τι θες να κάνω;!" Σάρκασα, μπαίνοντας στο δωμάτιό μου. Κοπάνησα της πόρτα πίσω μου. Ξεφύσηξα έντονα, τραβώντας τις ρίζες των μαλλιών μου.

"Έλα αμέσως εδώ, να με βοηθήσεις να κουβαλήσω τα ψώνια!" Ούρλιαξε και άκουσα τα βήματά της στον διάδρομο.

"Παράτα με!" Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, κοιτώντας επίμονα το ταβάνι.

"Τι στο διάολο τρέχει μαζί σου, μου λες;!" Φώναξε, ανοίγοντας με φόρα την πόρτα.

"Βγες. Έξω." Γρύλισα, χωρίς να τραβήξω το βλέμμα μου από το λευκό του ταβανιού.

"Έλα τώρα εδώ!" Χαμογέλασα ειρωνικά.

"Όχι."

Η μητέρα μου συνέχισε να ουρλιάζει για μερικά λεπτά ακόμη, μέχρι που προφανώς βαρέθηκε -κι αφού πήρε το κινητό μου- έφυγε για το σαλόνι.

Μόλις, επιτέλους, βρέθηκα μόνος στο δωμάτιο μου, ανακάτεψα νευρικά τα μαλλιά μου και μετέφερα τα γώνατά μου στο στήθος μου. Το περιστατικό με την Madelyn στο mini market με είχε ταράξει απίστευτα. Δυσκολευόμουν να αναπνεύσω. Σκατά.

Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα τον κόμπο να λυθεί από το στομάχι μου. Τα μάτια μου πονούσαν, έκαιγαν. Ένιωθα άρρωστος. Η αναπνοή μου πνιγόταν καθώς περνούσαν τα λεπτά και ένα απίστευτο, κενό χάος είχε δημιουργηθεί μέσα μου.

Σηκώθηκα πάνω ζαλισμένος και άνοιξα παραπατώντας ένα συρτάρι κάτω από το γραφείο μου. Παραμέρισα την σαβούρα που είχε μαζευτεί μέσα του και τράβηξα έξω τα τσιγάρα μου.

Σιγουρεύτηκα ότι η μαμά μου ήταν ακόμη στην κουζίνα και βγήκα αθόρυβα στο μπαλκόνι. Γύρισα πλάτη στα νοικιασμένα διαμερίσματα των αδιάκριτων γειτόνων και κάθησα κάτω, η πίσω μεριά του κεφαλιού μου να ακουμπάει την μαρμάρινη επιφάνεια του μπαλκονιού.

Κρύφτηκα κοντά στα φυτά. Δύο μπαλκονόπορτες δίπλα, η μαμά μου τακτοποιούσε τα ψώνια στην κουζίνα. Αν αποφάσιζε να βγει έξω θα με έβλεπε κατευθείαν. Το ρίσκο ήταν μεγάλο, αλλά χρειαζόμουν κάτι να ηρεμήσω.

Κρέμασα το έτοιμο τσιγάρο ανάμεσα από τα χείλη μου και κοιτώντας νευρικά την μπαλκονόπορτα της κουζίνας. Μετά από δύο αποτυχημένες απόπειρες να ανάψω τον αναπτήρα χωρίς να ελέγχω τις κινήσεις μου, επέστρεψα το βλέμμα μου στο μεταλλικό αντικείμενο και πίεσα νευρικά την ροδέλα προς τα κάτω. Η μικρή φλόγα ξεπήδησε από τη σχισμή και πλησίασα την άκρη του τσιγάρου μου πάνω της. Έχωσα τον αναπτήρα στην τσέπη μου και ξεκίνησα να καπνίζω σιωπηλά, κοιτώντας επίμονα την μπαλκονόπορτα.