PİT BABE TÜRKÇE

BÖLÜM 18

* * * * *

Çok uzak olmayan bir yerden bir ses duyuldu. Sesi dinlerken, sanki kendisiyle konuşuyor gibiydi. Bu yüzden hiçbir şeye cevap vermedi.

"Siktir charlie!!"

Görünüşe göre konuşan tek kişi o değildi.

"Bekle bir dakika Jeff..." Charlie telaşla telefonun diğer ucundaki kişiye seslendi, sonra da yatak odasındaki biriyle konuşmak için sesini değiştirerek ormanda kaybolmuş gibi onu aradı. O da aynı şekilde bağırarak cevap verdi: "Evet!"

"Hoparlör duyulmuyor!" Yatak odasından biri bağırarak karşılık verdi. Biraz sinirli görünüyordu.

"Bluetooth'u açtınız mı?"

"İşte bu kadar! Görünüşe göre bağlantılı değil."

"Kapatıp tekrar bağlamayı deneyin!"

Telefonu kulağına götüren Jeff, kulağı patlamadan önce telefonu biraz daha geri çekmek zorunda kaldı. Telefonu aldığından beri Charlie onunla hâlâ ciddi bir konuşma yapmamıştı. Ve şimdi hâlâ oyun parkındaki çocuklar gibi birbirlerine bağırıyor ve konuşuyorlardı.

Onların ilişkisi Jeff'i bir kız arkadaşa sahip olmaya uygun olmadığı konusunda daha da ikna etti. Hayatını sürekli birine bağlı olarak yaşamaya zorlamak ve Charlie ve Babe gibi diğer yarınız için her şeyi yapmak. Bunu düşünmek bile başını ağrıtıyor ve onu yoruyordu.

"Az önce ne dedin sen?" Babe'in hoparlör sorununu çözmesine yardım ettikten sonra, şimdi Charlie'nin Jeff'in hikâyesini dikkatle dinleme zamanıydı, "Üzgünüm Jeff. Genelde Babe'in dikkati bu kadar dağınık olmaz."

"Bahane üretmeye gerek yok. Onu hep böyle gördüm." Jeff hiç düşünmeden kıkırdadı. Pit Babe'in nasıl bir insan olduğunu biliyordu. Dışarıdan sert görünmesine ve kimseyi umursamamasına rağmen, yaşadıklarından ve ağabeyindeki bariz değişikliklerden yola çıkarak, Babe'in aslında iyi bir insan olduğunu rahatlıkla söyleyebilirdi. "Meşgul müsün? Daha sonra tekrar aramamı ister misin?"

"Aslında şimdi ya da sonra araman fark etmez." Sonunda Charlie mahcup bir ifadeyle sadece "Eğer benimle birlikteyse, kesinlikle böyle olacak" diyebildi.

"Evli bir çift gibi."

"Gerçekten mi?"

"Oh, böyle utanmana gerek yok."

"Bu durumda Babe'in benimle evleneceğini düşünüyor musun?" Jeff, umutsuz bir ses tonuyla soran Charlie'nin sözlerine güldü. Aslında, resmi olarak çıkmaktaydılar. Ancak, Babe ve kardeşi arasındaki yeni statü ile üç günlük ilişki, çıkmaya başlamadan öncekinden pek de farklı olmadan devam ediyordu.

"Öyleyse ona sor ve bir gün seninle evlenmeyi kabul etmesini sağla," dedi genç adam alaycı bir tonda, konuşmayı bu sefer Charlie'yi aramasına neden olan noktaya geri getirmeden önce, bir şey dikkatini tekrar dağıtmadan önce. "Bugün antrenman yaptın mı?"

"Gece gidiyorum," diye cevap verdi Charlie sessizce, "Neden? Görmeye gelecek misin?"

"Hayır, bugün kitap okuyacağım."

"Çok yazık. P'Alan gelirseniz size ikram etmek için atıştırmalıklar alacağını söylemişti."

"O zaman gitmeyeceğim."

"Oh, neden?"

"O amca bana sanki anaokuluna yeni başlıyormuşum gibi davranmayı seviyor. Bu gerçekten sinir bozucu," Charlie şaşkınlıkla kaşlarını hafifçe çattı. Jeff ve Alan'ın iyi anlaşacaklarını düşünmüştü. Çünkü Jeff ne zaman tarlaya onu görmeye gitse, Alan her zaman Jeff'in yanına oturmaya gelirdi. Ama ses tonuna bakılırsa Jeff, Alan'ın olgun ve nazik kişiliğinden pek hoşlanmamış gibiydi.