BÖLÜM 20

366 8 5
                                    

* * * * *

"P'Babe hâlâ ağlıyor mu? Bir şey yedi mi?"

"Luk, yaran henüz iyileşmedi!" dedi Amca, Charlie daha yeni ayağa kalkmış olmasına rağmen düşünmeden hareket ederken.

"Oh, otur, fazla hareket etme!" Jeff kardeşine kızgın gözlerle bakarken sessizce konuştu. Ölmek üzereydi ama yine de Babe için heyecanlanmayı ve endişelenmeyi bırakamıyordu. Ama söz konusu kendisi olduğunda, hiç de ilgili olduğunu sanmıyorum. O vurulmaya kesinlikle değerdi!

"P'Babe nasıl?" Charlie aynı soruyu tekrarlamaya devam etti çünkü hala istediği cevabı alamamıştı. Ama aynı zamanda geri adım atıp kanepeye oturdu çünkü ona cevap vermezse yine de inatçı olacağını biliyordu. "Yemek yemek istemediğini söylemiştin. Bugün yemek yedi mi?"

"Emin değilim çünkü cenazede ayrıldık ama dün zorla yemek yedirdiler." Jeff, Charlie'nin oturduğu uzun kanepenin yanındaki küçük kanepeye otururken cevap verdi. "İş ağlamaya gelince, duramıyor. Ben de ne yapacağımı bilmiyorum."

"Bunu yapmamalıydım." Charlie olaydan bu yana kaçıncı kez suçlu görünüyordu. Babe'in olanlardan dolayı ne kadar acı çektiğini fark ettikçe, kendini daha da kötü bir insan gibi hissediyordu. "P'Babe'in bunu kesinlikle kaldıramayacağını ve uzun süre ağlayacağını bilmeliydim."

"Ama sen kararını verdin, Charlie. Böyle oturup düşünmenin bir faydası yok."

"Biliyorum ama onun için üzülüyorum."

"Yoksa ondan çocuk sahibi olmak mı istiyorsun?"

"Bu çılgınlık Jeff. Bana bu konuda konuşmamamı bile söyledi." Charlie'nin yüzü, dünyanın en akıl almaz olayını düşündükçe bir kez daha acıyla doldu.

"Hey, kardeşini özlediğini söylememiş miydin? Ama kardeşin seni görmeye geldiğinde ikiniz de birbirinizle tartışmaya başladınız."

Amca Jeff'in önüne bir fincan sıcak çikolata ve büyük bir yulaflı kurabiye koyarken alçak sesle konuştu. Genç adam daha sonra minnettarlıkla başını nazik yaşlı adama doğru hafifçe eğdi. Elbette bu sadece içecekler ve hamur işleri için değil, aynı zamanda bu adamın onlara yardım ettiği her şey içindi.

"Tartışmıyorum. Ama bak Jeff ne dedi!"

"Ne?" Amca Charlie'nin yanına otururken şaşkınlıkla bir kaşını kaldırdı. "Bu çocuk sahibi olmakla mı ilgili?"

"Ah, neden böyle söylüyorsun?" Charlie'nin tüyleri diken diken olmuş, Jeff ise ağabeyinin her geçen gün daha da garip davranmasına şaşırarak ona sadece mahcup bir şekilde gülümseyebilmişti. Garip olan şeylerden biri de Charlie'nin, genellikle insanlarla tanışma konusunda iyi olmayan biri olmasına rağmen, Amca'yla çabucak yakınlaşmasıydı. Ama bakın şimdi, sadece birkaç gündür Amca'yla birlikteydi ve şimdiden iyi bir yüz ifadesi takınmakta ustaydı.

Bunu görmek, gerçekten bu riski aldıklarını bir kez daha anlamasını sağladı. Başından beri bu çılgın planı yapıp yapmamayı ölesiye tartıştılar ama sonunda Charlie'nin durumu iyi olmadığı için Jeff onlara yardım eden amcayla yakınlaştı.

..

..

2 hafta önce

"Hayır! Delirdin mi sen?"

Charlie, Jeff'in şu anda en olası çözüm önerisini kesin bir dille reddetti.

"Charlie..." Charlie reddetmeye çalıştığında Jeff kararlı bir şekilde konuştu. Planının uygulanmaya değer görünmediğini biliyordu. Ama başarı şansı yüksek ve bu şekilde mümkün olduğunca az risk içeren bir harita elde etmek için kafası patlamak üzere olana kadar düşündü. "Bunu yapmak istemediğini biliyorum. Ama başka yolu yok."

PİT BABE TÜRKÇEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin