Chapter 9. Punishment

7 6 0
                                    




    Chapter 9.
     Punishment









Gumising ako sa kwarto ni Carlos. At wala siya sa tabi ko. Wala namang nangyari sa amin kagabi. Dito lang ako natulog. At yon tapus.. Paano ko kaya sasabihin kay Raphael ito? O baka itatago ko nalang.

Binalaan pa naman ako non na huwag kong hahalikan si Carlos. Pero nangyari na eh. Anong magagawa ko? Pero baka magalit siya sa akin o baka kay Carlos?

Nagising ako ng 6:15 ng umaga. Ngayon ay lunes at babalik na ako sa skwela. Stress na naman ako nito mamaya. Kahit wala namang pasok stress padin naman ako sa sariling problema ko.

Hindi parin ma wala sa isip ko ang mga nangyari sa nag daang araw. Sino kaya ang nag pabaril sa amin? At bakit niya kami binabaril?

Ano bang kasalanan namin? O baka si Raphael lang ang punterya o baka ako? Madami na kasing nag babanta sa buhay ko noon pa kaya siguro ako yong punterya.

Bumangon na ako at naligo, nagbihis, nagligpit, at kumain. Pero na isip ko na kung kakain ba ako ay may papansin sa akin doon?

Naalala ko... Parang wala si Mellisa? Nasaan siya sa mga nag daang araw? Hindi kona siya dito nakikita. Tapus minsan lang umuuwi si juanito dito. Anong nangyayari?
Naguguluhan na ako.

Pag baba ko walang tao.. Kahit isa. Wala si Mellisa wala si Juanito at wala si Carlos. Tahimik ang bahay.

Pumunta akong kusina para mag luto. Pero parang hindi kona ata kailangan mag luto...

May nakita akong adobong manok at sandwich sa lamesa. Meron ding kanin. At may nakita akong isang papel na naka patong sa pinggan. Pumunta ako doon at kinuha ang papel.

"Eat your food Nat, hindi na kita ginising. Napa sarap yata ang tulog mo, enjoy your food. Ako at si Millesa ang nag luto ng mga iyan para sayo"    ⚊    CARLOS.

Unang basa ko palang ay naka ngite na ako ng malamang si Carlos ang nag luto ng mga pagkain na ito ngunit napawi ang mga ngite ko ng mabasa ang pangalan ni Mellisa sa sulat niya.

Nagtataka tuloy ako. Bakit hindi niya tinawag na nanay si Millesa? At parang hind niya manlang pinapansin si Millesa. Naalala kopa nong kumain kami sa hapagkainan nong nakaraan ay walang may pumapansin kay Millesa.

Nanay niya ba talaga si Millesa? Nong unang araw ni Carlos dito ay hindi niya pinapansin si Mellisa na parang hindi niya namimiss ito.

Kinain ko ang adobong manok at tama nga na si Millesa ang nag luto, alam na alam ko kasi ang mga luto ni Millesa. silang dalawa ba ang nag luto nito? O si Millesa lang?.

Pagka tapus kung kumain ay handa na akong umalis. Nakita ko ang sasakyang vios ni Raphael sa labas ng gate. Bakit siya nandito? Hindi ba siya nag iisip na baka makita siya ni juanito dito? At ano ang ginagawa niya dito? Na miss niya ba ako? Bigla akong natawa sa aking iniisip.

Palabas ako at na kitang bumukas ang bintana ng kaniyang kotse at nakita ko ang seryosong mukha ni Raphael sa loob ng vios niyang kotse. Tinaasan ko siya ng kilay "why are you here? " i said na nag tataka.

Bigla niya akong tinaliman ng tingin. "Get in" he said at binuksan ang pintoan sa kabila. Hindi manlang ako binabaan.

Ng maka pasok ay agad niyang pinaandar ang sasakyan.
Ilang minuto kaming walang imik sa kanyang sasakyan. Bakit ganito siya? Hindi siya na mamansin? Ang tahimik niya. Hindi ako sanay na ganito siya.

May tampo ba siya sa akin? May Hindi ba kami pagkaka intindihan?, ano ang problema niya?

Nang makarating sa school ay hindi niya padin ako pinapansin. Gusto ko sana siyang kausap pero kinakabahan ako, baka kasi may galit siya sa akin?

Bubuksan kona sana ang pintoan ng hablutin niya ang aking beywang at pinaupo sa kanyang kandungan. Nagulat man ako ngunit napawi iyon dahil sa kaseryusohan ng kanyang mukha na naka titig sa akin.

"Why did you agree? " tinaliman ako nito ng tingin. At ako naman ay kinakabahan.

Ano ang kanyang ibig sabihin? Wait... Nakita niya ba ang nangyari sa amin ni Carlos?

"What do you mean" I said at seryuso padin ang tingin sa akin.

Ang kanyang kamay ay nag lalakbay sa aking katawan. Mula hita hanggang sa umakyat sa aking leeg "akala mo ay hindi ko malalaman?, oo sa labas ako ng mansyon pero alam ko ang mga ginagawa mong pang-aakit sa lalaking kinaseselosan ko" he said

At bigla niyang kinabig ang aking batok. So.. Nakita niya nga talaga. Patuloy ang pag halik sa aking bibig hanggang sa leeg.

"Pinapaselos mo lang ba ako o sadyang gusto mo ang ginagawa ninyo" he said... Bigla akong kinabahan dahil sa kaseryusohan ng kanyang mukha.

Umiling ako at yumuko. Nahihiya ako dahil sa mga nagawa kong mali.

"Wala namang nangyari sa amin, simpleng halikan lang naman iyon"

Bigla niyang binaliktad ang aming posisyon. Ngayon ay nasa ilalim na niya ako. Kinulong niya ako ng kanyang dalawang kamay.

"Simpleng halik lang yon para sayo? Pwess para sakin hindi? "

Umiling ako at itutulak na sana siya ngunit subrang lakas niya. Hindi ko siya kaya. Umiling ako "Raph wala namang nangyari sa amin, at hindi ko naman gusto iyon"

"Kahit na! Ginawa mo padin!" Sigaw niya sa akin na ikina gulat ko.

"Raph--" sasagot pa sana ako ng kabigin niya ang batok ko at halikan ako.

"Isang pag kakamali pa Angelica, I will give you punishment" bigla niya naman akong hinalikan.

he kissed me from my lips to my neck and to my chest. "Anong klaseng punishment naman yan Raphael? "

Bigla siyang huminto sa aking ibabaw at umangat ang gilid ng kanyang labi.

"one wrong one kiss or else ikakama kita" he said at bumalik sa kanyang ginagawa sa aking ibabaw.








I Will protect Mine  (Mafia series 1) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon