STUCK WITH U • TAEKOOK ✓

19

Haiii ben geldiim!

Yazım yanlışlarım varsa affoluna. Keyifli okumalar dilerim lokumlarım! Xx

+++++

Soluk soluğa kitabı sıkıca kavrayıp göğsüme yasladım. Hıçkırarak ağlarken, kapı açıldı ve Taehyung içeri girdi. "Ne oldu? Jungkook iyi misin?"

Taehyung yanıma geldiğinde titreyen dudaklarımı aralayıp gözlerine baktım. "Annem ve babam yaşıyor..."

Taehyung yatağa yanıma oturduğunda kendimi durduramayıp ona sıkıca sarıldım. "Ailem hâlâ hayatta..." 

Taehyung sarılışıma karşılık verip sırtımı sıvazladığında yüzümü huzur bulduğumu düşündüğüm boynundan güçlükle ayırıp geri çekildim ve yaşlı gözlerle yüzüne baktım.

O da yatağa bıraktığım kitaptaki yazıları görmüştü. "Kitapta mı yazıyordu? Yazıları görünür hâle getirmeyi başarmışsın." 

Başımı olumlu anlamda salladım. "Başardım ve hayır... Gücün bana geçtiği sayfadayken bir imge geldi. Babam anneme sesleniyordu. Annemin kolunda bir bileklik vardı, önce o bilekliği gördüm sonra onu. Arkası dönük ve yemek yapıyordu, babamın sesini tanıdım... Sonra babam ona seslenince başını çevirdi ve annemin yüzünü gördüm. Oydu. Yaşıyorlar, gerçekten de hayattalar..."

"Adına sevindim. Gidip Yoongi'ye haber ver. İmgede gördüğün şeyleri ona da anlat. Ailenin yerini tespit edebilmek için her gördüğün nokta çok önemli çünkü." dediğinde hıçkırarak başımı salladım hızlıca. 

Ardından kitapla birlikte ayağa kalktım. "Sen... Gelmeyecek misin benimle?"

Başını olumsuz anlamda salladı. Titreyen çeneme bakan bakışları zemine doğru düşerken yatağımdan kalktı ve kendi yatağına geçip uzandı. Ona bakmaya son verip kitabı göğsüme yaslayarak odadan çıktım.

-

Yoongi'ye ne gördüysem harfiyen anlatmıştım ve büyü kitabıyla yerlerini tespit etmeye çalışmış, Hoseok'tan yardım almıştı. İkisi güçlerini birleştirip büyü kitabından bağlantı kurarak anne ve babamın kaldığı yeri saptamayı başardıklarında sevinçten gözyaşlarımı tutamamıştım.

Işınlanabileceğimiz kadar yakında değildi kaldıkları yer. Başka şehirdelerdi. Bu yüzden de Yoongi beni araçla götüreceğini söylemişti.

Ön bahçede araçta beni bekleyeceğini dile getirdiğinde ben de oyalanmadan odaya geri dönüp Taehyung'a haber vermek istemiştim.

Ama onu odada bulamamıştım. Belki benimle gelmek isteyebilir diye düşünmüştüm ama yoktu. Önce odaya bakmış, sonra Jin ile Jimin'in kaldığı odaya gitmiştim.

Orada da yoktu, onlara haber vermiş ve Taehyung'u görünce iletmelerini dile getirmiştim. Yoongi beni bekliyordu ve daha fazla vakit kaybedemezdim. Bir an önce yola çıkmamız gerekiyordu.

Taehyung'ta yanımda olsun çok isterdim, ama onu gerçekten bulamamıştım. Jin ve Jimin bana sarılmış ve adıma mutlu olduklarını dile getirmişti.

Onların yanından ayrılıp koridora ve bahçeye de göz atmıştım hızlıca. Ama Taehyung gerçekten yoktu.

İç geçirerek kornaya basan Yoongi'nin aracına yöneldim ve kapıyı açarak ön yolcu koltuğuna geçerek kapıyı çekip kapattım.

"Üzgünüm biraz beklettim." diye mırıldandım emniyet kemerimi takarken. "Sorun değil, hadi gidelim." dedi ve gaza basarak bariyerlerin olduğu kısma sürdü. Camdan dışarıya bakarken, gözlerim labirentin çevresinde Taehyung'u aradı. Labirentin içinde olabilirdi... Görememiştim onu...