Tęskniliście? To super, bo właśnie wracamy z recenzjami i polecajkami z usuniętej przez hejterów recenzowni RiP 1.0: Recenzje i polecajki.
Teksty będą dodawane stopniowo, zapraszamy do czytania autorów zrecenzowanych prac, starych i nowych czytelni...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
STRESZCZENIE:
Para trzydziestolatków, Martin i Ariel, będących ze sobą już siedem lat, ma trudną chwilami przeszłość, ale wciąż się kocha i planuje zawarcie związku małżeńskiego. Niestety podczas rocznicowej kolacji zaskakuje ich wiadomość o śmierci siostry jednego z mężczyzn. Od tej pory pozostają rozdarci pomiędzy potrzebą wyjaśnienia tajemnicy rzekomego być może samobójstwa Aishy, a pragnieniem spokojnego, bezpiecznego życia tylko we dwoje, wychowując kociego syna Olafa i szykując się do ślubu.
OKŁADKA:
Bardzo mi się spodobała, jest pomysłowa, kolorowa i czytelna, zdecydowanie się wyróżnia na plus spośród tego, z czym zwykle mamy do czynienia na Wattpadzie. Nie jestem co prawda przekonana, czy w pełni współgra z pomysłem na to opowiadanie (kryminał/romans/bxb), z drugiej strony z jego wykonaniem już tak, jak najbardziej.
Przywodzi mi na myśl historię młodzieżową o zagubionym chłopaku, przeżywającym rozterki i poszukiwania, charakterystyczne dla wieku nastoletniego, z wyraźnym poczuciem osamotnienia w wielkim świecie, komosie wręcz.
ZALETY/FABUŁA:
Sama piszę opowieści z drugim dnem, w których wiele rzeczy jest w istocie innymi niż się wydają, a na czytelników czekają duże niespodzianki, zwłaszcza na koniec, kiedy spinam wątki i wyjaśniam wszystkie tajemnice oraz ujawniam prawdziwe motywy, kierujące bohaterami.
Mimo sporego już doświadczenia w tworzeniu takich historii absolutnie nie czuję się na siłach porwać na napisanie powieści typowo kryminalnej, w której bohaterowie z założenia zajmują się rozwiązaniem zagadki śmierci jednego z nich, odkrywając przy tym coraz więcej szkieletów w rodzinnych szafach. A do tego odsłaniając je przed czytelnikiem w taki sposób, żeby ten z jednej strony mógł sobie wyobrażać, iż sam uczestniczy w śledztwie, może jest nawet bystrzejszy od autora i naturalnie także od zabójcy, a równocześnie na koniec zostaje jednak zaskoczony ostatecznym rozwiązaniem tajemnicy.
Dlatego podeszłam do czytania "Maski enigmatu" z tym większym zaciekawieniem, wręcz z podekscytowaniem, bo chyba jeszcze nie czytałam żadnego kryminału na Wattpadzie, a jest to jeden z moich ulubionych gatunków jeśli chodzi o czytanie książek papierowych. Poruszający, klimatyczny, napisany na wysokich emocjach prolog zdawał się potwierdzać moje nadzieje, z pewnością miałam po nim ochotę czytać dalej i poznać historię od @Kenishi2001.
Pierwszy rozdział też kończy się mocnym akcentem, utrzymując napięcie na odpowiednim poziomie i muszę przyznać, że również w dalszych rozdziałach opowiadanie kilka razy zdołało mnie jeszcze zaskoczyć, co bardzo doceniam. Zdarzają się dramatyczne plot twisty, po których intryga się zagęszcza. Tak samo satysfakcjonujące jest ostateczne wyjaśnienie całej tajemnicy, nawet jeśli nie do końca zrozumiałam motywy i kolejność działań zbrodniarza.
