GÜVNES KISA HIKAYELER

UZAK MESAFE (1)

Neslihan dizlerini karnına çekti ve kafasını dizlerinin üstüne yasladı

N: kim istedi ki beni sen isteyesin , babam bile sevmemiş beni..

Neslihan usulca ağlarken uykuya daldı uyandığında Eşref vardı yanında

E: kızım iyi misin?

Neslihan panikle yerinden fırladı ve bağırmaya başladı

N: uzak dur benden senin yüzünden hayatım bir kere daha yıkılıyor Güven yine gitti mutlu musun?
20 yıl sonra yine tek kaldım ve yine senin yüzünden oldu..

Neslihan ağlayarak çıktı evden ve Güvenle kaldıkları eve gitti kimse yoktu sanki heryer yanlızlık kokuyordu uçurumdan atlasa bu kadar canı yanamazdı Neslihanın . Salona gitti ve koltuğa oturdu kimse yoktu fakat dikkatini bir zarf çekti
İçinde bir not ve CD vardı.

Neslihan notu aldı ve okumaya başladı.

"Merhaba Neslim eğer bu notu okuyorsan ben iyi değilimdir. Öncelikle şunu belirteyim seni çok ama çok seviyorum , biliyorsun ben bir serseriyim sen ise bir kelebek yıpranmaması gereken bir kelebek . Ben seni haketmiyorum bir süre acı çekme diye uzaklara gideceğim dönene kadar sana bu CD'yi bırakıyorum iyi geceler Sevgilim.."

Neslihan istemsizce ağlıyordu ama tepki verecek gücü kalmamıştı. CD'yi açtı ve izlemeye başladı.

Dolunay vardı ekranda elinde gitarı ile önce ritim tuttu ve sonra gitarını çalarak şarkı söylemeye başladı

"Seni gördüğüm ilk gün gibi
Gözünü kapat ve öp beni
Kalabilirsem bu hikayede
Minik elinle sar kalbimi

Beni öptüğün son gün gibi
Gözümü kapat öldür beni
Kalamadım ki bu hikayede
Bilemedim ben kim üzdü seni

İyi geceler sevgilim beni unutma olurmu"

Güven ekranı öpmüstu. Neslihan "iyi geceler " diyerek haykırmaya başladı ağlamamak için ne kadar gözlerini kapatsada mümkün değildi

Kafasını duvara çarpmıştı ama umrunda değildi.
Son sözüymüscesine "hatıran ileyim sevgilim" dedi