GÜVNES KISA HIKAYELER

YAPMADIM GÜZELİM..

Güven Neslihanı Yamanın kucağında görünce hemen oraya koştu telaşlıydı.

G: Yaman annene ne oldu?!

Y: Baba annemi burdan götürmek zorundayız..

Güven ve Yaman acılı gözlerle birbirine baktı.

G: Anneni bana ver onu bize götürelim sende arkadan arkadaşlarını bırak gel..

Y: tamamdır baba

Güven Neslihanı kucağına aldı. Hala baygındı Neslihan, Serhan ona o kadar çok sakinleştirici vermiştiki kendine gelmesi zaman alacaktı. Güven
Kucağında Neslihan ile taksiye ilerledi ve onu yavaşça taksiye bindirdi. Ardındanda kendisi bindi
Neslihan yavaş yavaş kendine geliyordu. Sayıklamaya Başladı.

N: G-güven..

Güven panikle Neslihana baktı oysa Neslihan hâla
Baygındı.

G: Neslim iyi misin?!?

Neslihan baygındı. Elini Güvenin yanağına götürdü ve omzuna uzandı.

N: S-sen yapmadın dimi?..

G: Yapmadım güzelim... Yapmamda Ben seni asla üzmem küçük kelebeğim benim..

Neslihan Güvenin omzuna yaşlanmış uyuyordu. Sanırım ilk defa bu kadar Güvendeydi. O iğrenç 20 yıldan sonra ilk defa..

15-20 dk sonra

Güven eve geldiklerinde Neslihanı kucaklayarak taksiden indirdi ve eve soktu. Önce onu koltuğa yatırdı ardından 2. Yastığını koydu ve yanına oturdu. Saçını okşuyordu Neslihanın.

G: Güzelim benim.. Özür dilerim.. seni koruyamadım, babanıda koruyamadım, oğlumuzu
Koruyamıyorum ben kimseyi koruyamıyorum.. Özür dilerim..

Güvenin gözleri dolmuştu ama ağlamıyordu. Neslihan sayıklamaya Başladı ayılıyordu

N: S-su..

Güven hemen mutfağa gitti ve şu getirdi. Ardından
Neslihanı oturur pozisyona getirip suyu verdi.

G: al güzelim iç..

Neslihan suyu içtikten sonra Güvene baktı tedirgindi.

N: Güven noluyo neredeyim ben!?

G: sakin ol bizim evdesin

N: çocuklar!? Güven ben çocuklarımı o adama bırakamam..

G: sakin ol onlarda Güvende..

Neslihan ağlamaya başladı ve Güvenin kollarının arasına bıraktı kendini. Sanki ikiside yıllardır bunu bekliyormuş gibiydi. İkisininde içinde hâla
Yaralarının sarılmasını bekleyen bir çocuk vardı.

Neslihan titrek bir ses ile konuşmaya başladı.

N: S-sanki üstümde bir yorgan vamışta ve biri onu üzerimden almış gibi hissediyorum G-güven.. Üşüyorum

Güven Neslihanın saçlarını bir öpücük kondurdu ve Güven veren sesi ile yanıtladı.

G: Korkma, artık ben varım.. Yaralarını beraber sarıcaz..

Neslihan başını kaldırdı ve sulu gözleriyle Güvene baktı.

N: Söz mü?

G: Söz...

Neslihan Güvene tekrar sarıldı ve ikiside koltuğa uzandı. Neslihan kafasını Güvenin Omzuna yaşamıştı. O sırada Yaman kapıdan onları dinliyordu.

N: Güven.. Geçecek dimi bu günler?..

G: Geçecek Neslim sen yeterki bana, Yamana ve hayatın akışına Güven..

N: Yapamıyorum Güven.. hiç kimseye güvenecek gücüm kalmadı... sana bile...

Bu Söz guveni çok etkilemişti "sana bile"..

★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★☆★

(Neslihanın anlatımıyla)
______________________________________________________
Kimseye Güvenemiyorum, çok yalnızım ama iyiki yanımda o var. Hep beni seviyor.. ÖZGE denen kişi olmasa daha iyi olucak herseye karışıyor ayrıca kim ona benim sevdiğim adamla evlenme hakkını verdi. AY VALLA ADINI DUYDUKÇA SİNİRLERİM BOZULUYOR!! (aynı fikirdeyiz Neslicim herseye karışıyor ya ÖZGE şeysi)

(Güvenin anlatımıyla)
______________________________________________________
Neslihanı çok seviyorum bana iyi geliyor tabi Serhan varlığı yanında dolaşmasa daha iyi olacakta neyse!..

Bana deselerki ömrü hayatın boyunca sadede birini göreceksin şüphesiz Neslihan derdim..