GÜVNES KISA HIKAYELER

veda -1-

Yaman büyük bir sevinçle Neslihanin odasının kapısını açtı.

Y: Anne rüyayla barış-

Yaman bi anda dona kaldı çünkü odada kimse yoktu sadece bir ÜSP vardı birde not. Yaman notu eline aldı ve okumaya başladı.

"Bu videoyu hep beraber izleyin.. Sizi seviyorum"

Yaman telaşla aşağı indi ve herkesi masanın başına topladı.

E: Yaman noluyo annen nerde oğlum?

Y: bilmiyorum odasında yoktu sadece bunları bırakmış

E: Çağla abla korkuyorum

Ç: sakin ol tatlım

A: takta izleyelim

Yaman ÜSP'yi taktı ve izlemeye başladılar. Ekranda Neslihan vardı.

"Merhaba canım ailem.. ben böyle veda
konuşmalarını pek becerebilen bir insan degilim..

Eee ben Amerikaya gidiyorum bi ameliyat için ama sonrasında ne olucak bilmiyorum belki 1 hafta kalırım belki 1 ay belkide 1 yıl kim bilir belkide dönmem..

*derin bir nefes alır* Şimdi diyeceksiniz neden diye,bende bilmiyorum neden ama ben çok dağıldım ve dağılmayada devam ediyorum. Ee ben kimseyi yormak istemiyorum eğer kalmaya devam edersem herkesi dağıtıcam o yüzden gitmek zorundayım

Şimdi asıl zor kısma geldik hepinize tek tek veda etme kısmına...

Ecem, benim güzel kalpli Narin kızım.. bunca zaman sana bunları yaşattığım için özür dilerim.. senden tek birsey istiyorum lütfen kendini üzme olur mu? Çünkü senin üzülmen demek umutun üzülmesi demek tamam mı güzel kızım?...

Çağlam, minik, narin, kimseye kıyamayan güzel kızım benim.. Biliyor musun sen ilk doğduğunda ben çok sevindim.. Sen benim ilk kızımdın seninle ilgili o kadar çok hayal kurdum ki anlatmaya ömrüm yetmez.. Kardeşlerin arasında beni en iyi sen anlarsın Biliyorum çünkü sen benim kızımsın...Ve seni o iğrenç insanlara karşı koruyamadigim için özür dilerim bebeğim..

Alazım, Benim güçlü oğlum sen benim yıllardır yanımda olan biricik oglumsun. Sana birsuru özür borcum var ama sizin vaktinizi çalmak istemiyorum o yüzden kısa tutucam.. Bunca yıl Sana yaşattığım travmalar için özür dilerim.. Ha bu arada Asiyi üzme.. O kız sana deli gibi aşık onu üzme olur mu?

Yamanım, En çok borcum sana, düşünsene 15 yıl çok uzun bir süre değil mi? Biliyor musun ben seni
aldırmaktan vazgeçtiğim o gece en doğru gecemdi..
Sen benim 26 yılımın hatırasıydın en önemlisi sen benim ilk çocuğumdun bana o duyguyu yaşatan ilk kişiydin.. Rüyayı üzme olur mu? Onun sana ihtiyacı var gerçekten ihtiyacı var seninde ona... Hah neredeyse unutuyordum yeniden abi oluyorsun Özge ablan hamileymiş..

*ağlamaya başlar* Baba.. ben ne diyeceğimi bilmiyorum.. Tek bildiğim seni çok sevdiğim ve beni asla bırakmadığın.. Annem öldüğünde sana sığındım, abim öldüğünde sana sığındım, Güvenden ayrıldığımda sana sığındım, Serhan beni aldattiginda sana sığındım ve sen hep benim arkamda durdun.. evet ikimizinde hataları vardı ama.. Şunu unutma seni çok seviyorum

Benim güzel ailem..Hepinizi çok seviyorum bu zamana kadar asla ayrım yapmadım aranızda bunu unutmayın olur mu? Bide lütfen kavga etmeyin ve birbirinizi hep koruyun çünkü bazen sevdiğiniz insanlar "seni özledim" diyemeyeceginiz kadar uzakta olur.

Sizi seviyorum..."

Ekran kaydı kapandı ve yaklaşık 2dk kimse konuşmadı.

A: Ne yani annemin öylece gitmesini mi izleyeceğiz?!

Ç: artık onu hiç kimse durduramaz

E: niye böyle birsey yaptı ki..

Y: bilmiyorum *elini masaya vurdu*

E: biz belki durduramayız ama G-

O sırada koşarak içeri Güven geldi elinde bi not vardı.

G: Neslihan nerde?!

Kimse cevap vermedi.

G: YA NESLİHAN NERDE!

Y: gitti...

G: NE DEMK GITTI HIC GORMEDINIZ MI?!

A: Ya neyi zorluyorsun hepimizi bırakıp gitti işte!

G: olmaz gidemez

Güven koşarak evden çıktı ve en yakın havalimanına gitti. Güven içeri girdiğinde yanında valizi ile oturmuş ağlayan Neslihani gördü.

G: NELSİHAN!

Neslihan başını kaldırdı.

N: Güven senin burda ne işin var?

G: asıl senin ne işin var nereye gidiyorsun!?

N: G-Güven ben yapamıyorum olmuyo çok dağıldım ve etrafımdaki herkeside dağıtıyorum

Neslihanda ayağa kalktı.

N: Ayrıca sen karın ve doğacak çocuğunun yanına gitsene

G: Ne-

N: hadi hala ne duruyorsun?

G: ÖZGE HAMİLE DEĞİL!

Neslihan dona kaldı.

G: Serhanla plan yapmışlar biz boşanıyoruz Neslihan.. Şimdi lütfen lütfen gitme..

Neslihan hic düşünmeden Güvenin dudağına yapıştı. Güvende ilk başta şaşırsada oda karşılık verdi. Sanki çölde kalmış gibi öpüyorlardı birbirlerini. En sonunda nefesleri bitince ayrıldılar.

N: ben zaten seni bırakıp nereye gidebilirimki?