Siz hiç kendinizi değersiz hissettiniz mi? Dengesiz, Ne yapacağını bilmeyen biri oldunuz mu peki? Hani hayatta yaşamak için güç aldığımız şeyler vardır ya. Onları kaybedersek ne olur? Yaşamak için bi sebep kalır mı? Kalmaz. Ölüm müdür insanları ayıran? Belkide yaşamaktır insanları ayıran. Herkes ölümü suçlar. Ama bilmezler ki iki insanı ayıran yaşamaktır. __________________
Serhan ve Yaman boğuşurken 2 el ateş etti biri. Serhan yere düştü. Yaman korkan gözlerle önce Serhana sonra Kadına baktı. Sarı saçlı annesine benzeyen bir kadındı.
Y: S-sen kimsin? N-ne yaptın?..
Kadın hemen elindeki silahı beline yerleştirdi ve Yamanın yanına çöktü.
X: İyi misin? Sana bir şey yapmadı değil mi?
Yaman anlık korkuyla geri çekildi. Şuan bu soruları yanıtlamanın sırası degildi annesi geldi aklına.
Y: A-annem.. Annemin yanında gitmem lazım!
Yaman zar zor ayaklandı ve Kadın ile beraber içeri girdiler. Yaman telasla annesinin baş ucuna çökerken Kadın dona kalmıştı.
X: Neslihan.. Kızım!
Kadında aynı şeyi yaptı ve Neslihanın yanına çöküp kan bulaşan yüzünü okşadı.
X: Dayan bebeğim.. Ambulansı ara Ali! Ambulansı ara!
Yaman hala olanları idrak edememişti. Bu kadın kimdi? Adını nerden biliyordu? Ve neden annesine kızım diyordu? Lakin şuan bunları düşünemezdi Telefonunu aldı ve ambulansı aradı. __________________________
Herkes Alaz, Çağla, Yaman ve o Kadın ameliyathanenin önünde bekliyorlardı ki Güven geldi.
G: Yaman! A-annen nasıl?!
Y: Ameliyata aldılar..
Güven oğlunu alnından öptü ve başını çevirmesiyle dona kaldı.
X: Güven..
G: N-nilüfer teyze... S-sen.. Y-yaşıyrosun..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
//Nilüfer//
Nilüfer Güvenin yanına gitti ve sarıldı. Güven ise sok içindeydi.
G: B-bu n-nasıl olur?!
N: Uzun hikaye.. Ne zaman bitecek bu ameliyat!
Nilüfer Güvenden ayrılır ve Doktorlarla konuşmaya gider. Herkes merakla güvene bakıyordur.
A: Doktor? Bu kim?
Ç: Annemle ne ilgisi var bu kadının?!
Y: Baba bisey demeyecek mısın?..
G: Anneanneniz çocuklar...
Herkes şok içerisindedir. Nilüfer yıllar önce bir trafik kazasında hayatını kaybetmiş olması gerekirken şimdi gayet sağlıklı karşılarında duruyordur.
Ç: N-nasil olur bu?
A: O öldü..
Aradan 30dk geçer Nilüfer gelmiş ameliyat bitmiştir. Neslihanı normal odaya alırlar. İlk Güven girer yanına.
G: Sevgilim.. Bebeğim.. Mis kokulum.. Çok korkuttun bizi.. ama bak o adma cezasını çekti..
Güven Neslihanın başını okşar.
G: Neslihan.. Annen.. burda.. ölmemiş.. Hadi uyan güzelim annen için uyan..
Neslihan yavaşça gözlerini aralar.
N: Güven..
G: Bir tanem
Güven Neslihanin saçlarına up uzun bir öpücük kondurdu. O sırada içeri Nilüfer girdi. Neslihanın gözleri bi an kocaman açıldı.
N: A-an-ne..
Nf: Kızım..
İkisininde gözleri dolmuştu. Neslihan dayanamayıp ağlamaya başladı. Nilüfer kızının bas ucuna oturdu.
N: S-sen ya-şı-yorsun.. N-na-sıl?..
Nilüfer kızını kolları arasına aldı hemen. 23 yıl sonra ilk defa, ilk defa sarıldı kızına. Neslihan hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.
N: Anne...
Nf: Yavrum..
N: öldün sen.. 23 yıl önce öldün sen.. Ben geldim mezarına.. Konuştum seninle.. öldün sen..
Nilüfer daha sıkı sarıldı Neslihana sanki ben burdayım dercesine.
Nf: Gitmedim annecim.. Her şeyi anlaticam.. Her şeyi.. özür dilerim güzelim kızım..
