GÜVNES KISA HIKAYELER

GOZLERIN (1)

Yaman yine başını belaya sokmuştu. Her zamanki

Gibi nede olsa kan çeker .

Güven ve Neslihan onların yanına gitti.

Rüya ve yamanın yanına

N: oğlum rüya nerde

Y: anne yok burda rüya

Rüya içerken geldi ve Neslihan ona sarıldı

Güvende yamanı çağırdı ve konuşmaya başladı

G: eh be olum kızıda kendine benzetmissin

Y: ya doktor sen beni dinlemiyeceksen ben derdimi kime anlaticam

G: senin ben derdini s- . Gel buraya

Güven ile yaman sarıldı sırada Neslihan ve Rüya

İkilisi diğer ikiliye bakıyordu Güven ile Yaman

Ayrılınca Yaman rüyayı başka bir yere götürdü

Güven ile Neslihan yanliz kalmıştı

G: gözleri

N: ha?

G: gözleri diyorum seninkine çok benziyor..

N: sağol.. Napıyosun kızım kendine gel bu utanç

Neden ya?!!

G: bişi mi dedin Nesli

Duymamazlıktan geldi Güven ama içten içe gülüyordu

G: sana utanmak yakışıyor

N: bu kadar kibar olmak zorunda mısın

Göz göze geldiler ama garip bir ciddiyet vardı

G: ben kibar değilim sen kaba olunmayacak kadar
Güzelsin

Neslihan utanç ile geri çekildi o kahverengi gözleri

Utançtan renk değiştirecekti neredeyse

G: Neslihan ben hala seni seviyorum Özgenin olaması hiç birsey değiştirmez

N: ÇOK ŞEY DEĞİŞTİRİR GÜVEN.. sen artık ona aitsin bense Serhana ama bunu anlamıyorsun

Güven iyice yaklaştı Neslihana aralarında bir nefeslik mesafe vardı

G: Ben sana sen bana aitsin Neslihan Ne dedi Hayri baba aşkı birkez bulursun , beraber yanmak için

O sırada Yaman ve rüya geldi.

Y: Anne ne oluyo

N:yok bisi

Neslihan uzaklaştı güvenden