1.2

1.1K 79 93
                                    

Yorumlarınız olmayınca yazma isteğim olmuyor, satır aralarına yorum yaparsanız sevinirim ve bölümler daha hızlı gelir..


-

Ceren," Geç kaldım Gözde kusura bakma.."

Gözde," Ne kusuru canım? Geç otur."

Ceren," Nerede şu doktor hanım?"

Gözde," Can onu bir yerlere götürdü bilmiyorum, ama Ceren var ya çok güzel bir kadın, ben bile gözlerimi alamıyorum."

Ceren," Meraklandım şimdi, bu arada kapıdaki motor kimin? Yeni mi aldınız?"

Gözde," Doktor Hanımın."

Gözde'nin gülerek söylediği şeye Ceren de dahil olmuş, kaşlarını kaldırdı.

Ferdi," Ne konuşuyorsunuz Hanımlar?"

Gözde," Hiç."

Ferdi yavaşça onlara yaklaştı, dudaklarının arasındaki kürdanı alıp konuştu.

Ferdi," Şey Gözde, doktor hanım nerede?"

Tutku," Benden bahsediyorsun sanırım."

Ferdi hızla arkasını döndü, Ceren ise Tutku'yu inceliyordu, yüz ifadesine bakılırsa hoşuna gitmişti.

Ferdi," Doktor Hanım.."

Tutku," Ferdi? Bir şey mi oldu?"

Ferdi elini ensesine götürdü, parmaklarını oynatarak ensesini kaşıdı, aynı zamanda yere bakıyordu.

Ferdi," Hiç.. Hiç bir şey olmadı. Sadece sizi görmek istedim."

Ceren elini ağzına koyarak arkasını döndü, Tutku ise Ferdi'nin sözlerine karşı gülümsedi.

Tutku tam bir şey söylemek için ağzını araladığında salonda gelen ses ile odağı değişti.

Mert," Gözde, çay yok mu yengecim?"

-

Çaylarını içmiş, sohbetlerini etmiş, tatlılarını yemişken Ferdi lavaboya gitmek üzere ayaklandı.

İrfan," Bizde bahçeye çıkalım bari."

Gözde," Çıkalım, temiz hava iyi gelir."

Herkes ayaklandığında Tutku oturduğu yerde duruyordu, Gözde ona döndü ve konuşmak üzere ağzını araladı.

Gözde," Gelmiyor musun?"

Tutku," Ben Ferdi'yi bekleyeceğim."

Gözde gülümsedi ve kafasını onaylar biçimde salladı, elini İrfan'ın beline koyduğunda bahçeye doğru adımladılar.

Televizyondan açtıkları şarkı bitmiş otomatik olarak bir yenisine geçmişti, Tutku sırtını iyice yasladı koltuğa.

Tutku," Yetmiş kilo derdim var, Anne bana simit al. Neden burada değilsin, rahat bir yerde misin?"

Tutku," Yetmiş kilo derdim var, Baba bana kavun al. Kavunu da hiç sevmem, sen bunu bilir misin?"

Tutku," Dinlemiyor insanlar, bence anlatamadım. Derinimde yaram var, bence saklayamadım.."

Ferdi lavabodaki işini bitirmiş şimdi ise koltuğun arkasından biraz uzağında Tutku'yu dinliyordu, saçları koltuğun üstüne dağılmış, gözleri kapalıydı.

Tutku," Üleşiyor şeytanlar, nehirleri içimde.."

Tutku parkenin çıkardığı ses ile Ferdi'nin geldiğini anlamış, fakat gözlerini kapalı tutuyordu.

Gece Seansı' Ferdi Erenay KadıoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin