Gece Seansı' Ferdi Erenay Kadıoğlu

2.8

Satır aralarına yorum yapmayı unutmayalım..♡

Sınır; 40 oy, 40 yorum.

-

İşittikleri ayağı kaldırdı kızıl olanı, geçti karşına kıvırcık oğlanın, sıkıntıdan sert olan ellerini tuttu yumuşak elleri, gözlerini yummasını işaret etti kirpiklerini kırpıştırarak.

Tutku," Bir şeyler anlatmanı istiyorum, ne olursa. Herhangi  bir şey duymam lazım."

Ferdi düşündü bir an boyunca.

Tutku," Ama annen ve babanla beraber yaşadığın evdr, orada rastgele bir şeyler anlat."

Ferdi," Geçen gün Emre ve Zajc'ı gördüm rüyamda, her şey bir o kadar aynı fakat bir o kadar da tezattı."

"Anlat bana oğlum" dedi bu sevgisizlikten ötürü çürümüş evdeki ses, sonra omzunda bir el hissetti kıvırcık oğlan.

Arkasını döndü bilinç altında, aynı zamanda gerçeklere de sırtını çevirdiğinin farkında değildi henüz.

Ferdi," Baba?"

Feyzullah,"Anlat oğlum ben dinliyorum seni."

Ferdi yutkundu, gözlerini kırpıştırdı, kanepeye oturdular beraber.

Ferdi," Emre ve Zajc ile gidiyorduk yine.."

Dedi sesi kekelemeye yüz tutmuşken, babasının yüzüne bakıyordu öylece, şaşkınlık büyütmüştü göz bebeğini.

Omzunu sıvazladı.

Feyzullah," Sütlaçcıya gidiyordunuz evet.."

Dedi onu tamamlarken, kıvırcık oğlanın dudaklarına tebessüm yayıldı hafifçe, kendine güveni geldi aniden.

Ferdi," Sütlaçcıya gidiyorduk evet.. Durduk kırmızı ışıkta, tekrardan aynı konuşmalar gerçekleşti."

Ferdi," Bu sefer sağıma soluma baktım, sağ salim geçtik o asfalt yoldan. Sütlacıda yedik, çok sevdiler."

Ferdi," Geç olmadan dağıldık ve kız arkadaşıma söz verdiğim gibi gittim yanına, oturdum o yemek masasına fakat bir sorun vardı, içimde bir his vardı ve bu beni öldürüyordu, dilimde bir tat vardı.."

Ferdi," Kızıl kadını görememenin verdiği puslu tat."

Feyzullah hafifçe tebessüm etti, kafasını sağa yatırdı, bu sırada gözlerini ufak ufak açıyordu Ferdi. Gözlerini açtığı gibi karşısında tebessüm ederek kafasını sağa yatırmış kızılları görmesi bir oldu.

Ferdi," Bu his beni öldürdü."

-

İzge," Teşekkür ederiz, kolay gelsin."

Dedi klinikten çıkan kuryeye, bugünün 3. çiçeğiydi elindeki.

Ve bugünün 3. kapı çalışıydı şimdiki, Doktor Hanıma baktı göz ucu ile, içeri davet etti onu Tutku.

Tutku," Bu oldu 3, yok arayacağım ben bu kadını.. Amacı ne bunun?"

Dedi mimikleri sinir halini alırken.

İzge," Sert çıkışmayın ama Doktor Hanım, belki af dileyecektir."

Tutku güldü histerik bir biçimde.

Tutku," Beyaz zambak göndermiş, eski sevgilisinin ona aldığından."

İzge eğdi başını utançla.

Tutku," Sen dik tutsana başını, utanması gereken o."

Dedi İzge odadan çıkarken, çiçeğin üzerindeki notu aldı eline.

"3 beyaz Zambak, aynı senin doğum gününde bana gelen çiçekler gibi. 3 Ocak, aynı senin doğum günün gibi.. Senin doğduğun, benim öldüğüm."

O soğuk kış ayı bile Süreyya'nın içindeki ateşi dindirememiş, söndürmeyi denerken dahada alevlendirmişti.

Elindeki kartı sıkıştırdı avcunda, buruşturdu. Kalbine yansıttı bu buruşukluğu.

Bir an sonra başını çevirdi sehpadaki vazoya. 3 Nilüfer, aynı doğduğu gün bizzat kendisine alınan 3 Nilüfer gibi.

Babasının Nilüferi gibi ve de bir şarkı gibi.. Bir senfoni yok muydu her kulakta, aynı onun gibi işte.

Zaaflarına bir gece,
Hatalarına bir Nilüfer,
Sevgisizliğine bir kalp verdim..

Tutku," Artık geri ver anne."

-

Sınır vermek istiyorum.. 40 oy, 40 yorum rica ediyorum ♡

Özür dilerim bir süredir bölüm atamıyorum ki bu bile acayip kısa oldu, ama tekrar aktiflik sağlayacağım.

Bir iki bölüm sonra bir seyler olacak ama hadi hayırlısı..

Bölümü nasıl buldunuz?

Oylamayı unutmayalım..♡