Tırnak işareti ile cümleyi bitişik yazmama sebebim sayacın kelimelerimi saymaması.
Bu hikayede alıntılara yer verilmiştir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Zajc," Bizi bahsettiğin şu meşhur Sütlaççıya götürsene Ferdi ya"
Antrenman çıkışı Ferdi, Zajc ve Emre Ferdi'nin arabasının önünde durmuş konuşuyor ve Ferdi'yi sürekli bahsi geçen tatlıcıya götürmesi için ikna etmeyi deniyorlardı.
Ferdi," Sera'ya söz verdim, beraber yemek yiyeceğiz"
Emre," Hadi, kırma bizi. Hem çok sürmez, hemen gidersin."
Ferdi düşünmek için duraksadığı sırada Zajc ve Emre ellerini önlerinde birleştirmiş gözlerini koca koca açarak Ferdi'ye bakıyorlardı, bu şekilde ikna etmenin iyi bir yöntem olduğunu düşünmüştü ikili içten içe.
Ferdi," İyi, tamam."
Emre, sevinçle doğrulup elini havaya kaldırdığında Zajc elini eline çakmış, Ferdi ise onların bu haline gülerek ön koltuktaki yerini doldurdu.
Bahsettikleri şu "Meşhur Sütlaççıya" giderken açtıkları şarkıya eşlik ediyor ve arada ritimle ayak uydurarak el çırpıyorlardı.
Kırmızı ışıkta durduklarında şarkı bitmiş, bu sefer konuşmaya dalmışlardı.
Zajc," Çikolatalı daha iyi"
Emre," Ne çikolatalı lokmaymış, erkek adam sade yer."
Ferdi," Yalnız doğru söylüyor, çikolatalı daha güzel."
Emre," Ağzınızın tadını bilmiyorsunuz siz"
Ferdi gülüşüne ek olarak gözlerini de devirip önüne baktığında sarı ışık yanmıştı, sıra yeşil ışığa gelince arabayı hareketlendirip ilerledi.
Ferdi sağ şeritteki, kırmızı ışık yanmasına rağmen hızla üstlerine gelen arabayı fark etmemiş, arabasını sürmeye devam ediyordu. Yüzüne doğru yol alan cam parçaları ile en nihayetinde farkına varmış, şimdi ise araba hızla yolun kenarına sürükleniyordu.
Çarptığı ağaç ile araç durmuş, içinden dumanlar çıkıyordu. Ferdi titrek vücuduna dolan adrenalin hormonunun baştan çıkmasına fırsat vermeden kafasını sağında kalan Emre'ye çevirdi, karşı karşıya kaldığı görüntü ile direksiyondaki elini sıkılaştırmış, olduğu yerde sallanıyordu.
Arka koltuktaki Zajc'a döndüğünde onunda Emre'den farksız olduğu kanaatine vardı, kapısının önündeki ağaç dışarı çıkmasını engelliyor bu onu daha çok bunaltıyordu, direksiyona vurmaya başladığında kontrolden çıkmıştı.
Kafasını tekrar arkadaşlarına doğru çevirdi, Emre'yi kolundan tutup sarsarak uyandırmaya çalışıyor, bağırmasını durduramıyordu.
Ferdi," Uyan, uyan!"
Ferdi'nin gözünden bir yaş geliyor fakat o bunu hissedemiyordu, yüzünü neme kavuşturan bu göz yaşı bile neden burada olduğunu bilmiyordu. Bir eli ile Zajc'ı, diğer eli ile Emre'yi tutmuş sarsıyordu.
Ferdi," Kalkın, kalk! Daha Sütlaç yiyeceğiz!"
Bu ise sadece anlık hislerin yarattığı cümleleri bırakıyordu.
*
**
***
İzge," Leyla hanım size telefon var"
Tutku Leyla," Kimden ?"
İzge," Fenerbahçe'nin başkanıyım diyen bir adam"
Tutku Leyla," Ali Koç mu? Ver bir bakayım"
İzge elindeki telefonu Tutku'ya uzatarak tekrar asistan masasındaki yerini aldı.
Tutku Leyla," Alo?"
Ali Koç," Ali Koç ben, Fenerbahçe'nin başkanıyım"
Tutku Leyla," Pekala, konu nedir Ali Bey ?"
Ali Koç," Bir oyuncum için randevu alacaktım, kısa süre önde bir kaza geçirdi ve arkadaşlarını kaybetti, psikolojisi berbat durumda"
Tutku asistan masasına yaklaşarak bir kağıt kalem istedi.
Tutku," İsim soy isim alabilir miyim Ali Bey? Oyuncunuzun."
Ali Koç," Ferdi Erenay Kadıoğlu"
*
**
***
Şuan ilk bölümü paylaşmanın mutluluğu var içimde, umarım seversiniz..
