از آﻗﺎی لی ﻣﻘﺪار ﭘﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ جونگکوک ﺑﺪﻫﮑﺎر ﺑﻮدﯾﻢ رو ﭘﺮﺳﯿﺪم ولی جونگکوک با اینکه مبلغ رو گفته بود لجباز تر از این حرفا بود که برام شماره حساب بفرسته و من مجبور بودم پول رو نقد از بانک بگیرم.....دو ﻫﻔﺘﻪ ای از اون ﺷﺐ ﮐﻪ ﺑﺎ جونگکوک ﺣﺮف زده ﺑﻮدم ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ....ﻧﺰدﯾﮑﺎی ﻇﻬﺮ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻟﺒﺎس ﺗﻦ یونجون ﮐﺮدم و ﺑﻪ جیمین و سوبین ﮔﻔﺘﻢ ﻣﯽ رم ﺑﺎﻧﮏ
جیمین_خب یونجون رو ﺑﺬار ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﻮاﻇﺒﺸﻢ
ﺳﺮی ﺗﮑﻮن دادم
_ﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﺮﻣﺶ...ﻫﻮا اﺑﺮﯾﻪ زﯾﺎد ﻫﻢ ﮔﺮم ﻧﯿﺴﺖ
ﭼﺸﻤﮑﯽ ﺑﻬﺶ زدم
_آﺳﻤﻮن ﻣﺸﮑﻮک ﻣﯽ زﻧﻪ....ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ اﯾﻦ ﺑﺎروﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺒﺢ اوﻣﺪ ﭼﯽ ﺑﻮد وﺳﻂ آگوست....اﻧﮕﺎر آﺳﻤﻮن ﻫﻢ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪه
جیمین ﺧﻨﺪه ای ﮐﺮد
جیمین_دﯾﺪه ﺣﺎل ﻋﺎﺷﻘﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺳﺖ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎرﯾﺪه ﮐﻪ ﺑﮕﻪ ﻣﻨﻢ ﺣﺎﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺳﺖ
"ﺑﯽ ﻣﺰه" ای ﺑﻬﺶ ﮔﻔﺘﻢ و راﻫﯽ ﺷﺪم....وارد ﺑﺎﻧﮏ ﺷﺪم ﭼﻮن ﺧﻠﻮت ﺑﻮد ﺧﯿﻠﯽ زود ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺗﺮاول ﻫﺎ رو ﺑﮕﯿﺮم.....ﺑﻪ آﻗﺎی لی ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭘﻮل رو ﻣﯽ دم دﺳﺖ ﺧﻮدش ﮐﻪ ﺑﻪ جونگکوک ﺑﺪه....ﻫﻤﻮﻧﺠﻮر ﮐﻪ جونگکوک از ﻃﺮﯾﻖ آﻗﺎی لی ﺑﻬﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﭼﻘﺪر ﺑﻬﺶ ﺑﺪﻫﮑﺎرم
ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﻌﺪ از ﺑﺎﻧﮏ ﺑﺮم ﭘﯿﺶ آﻗﺎی لی ﺟﺎﯾﯽ که ﻗﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮدﯾﻢ....ﭼﻮن اون روز دادﮔﺎه داﺷﺖ و ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از ﺧﻮﻧﻪ رﻓﺘﻦ ﭘﻮل رو ﺑﻬﺶ ﺑﺮﺳﻮﻧﻢ....از ﺑﺎﻧﮏ ﮐﻪ ﺧﺎرج ﺷﺪم ﮐﯿﻔﻢ رو روي ﺷﻮﻧﻪ م اﻧﺪاﺧﺘﻢ و یونجون رو ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﻐﻞ ﮐﺮدم....ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎرون ﺻﺒﺢ زﯾﺎد ﻧﺒﻮد وﻟﯽ ﺑﻌﻀﯽ از ﭼﺎﻟﻪ ﭼﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺧﯿﺎﺑﻮن ﭘﺮ از آب ﺑﻮد داﺷﺘﻢ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮن راه ﻣﯽ رﻓﺘﻢ و ﺑﺮای یونجون ﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﺪم ﮐﻪ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ دﺳﺘﻪ ی ﮐﯿﻔﻢ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ...ﯾﻪ ﻣﻮﺗﻮر ﺑﺎ دو ﺗﺎ ﺳﻮار ﺟﻠﻮم ﺑﻮد و دﺳﺘﻪ ی ﮐﯿﻔﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻔﺮ دوم ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ....ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﺮدم، دﺳﺘﻪ ی ﮐﯿﻔﻢ رو ﮐﺸﯿﺪم وﻟﯽ ﻣﻮﺗﻮر ﺳﻮار ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﯿﻔﻢ رو ول ﻧﮑﺮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﮐﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﮐﺸﯿﺪه ﺑﺸﻢ...ﻣﻮﺗﻮر ﻣﯽ رﻓﺖ و ﻣﻨﯽ ﮐﻪ دﺳﺘﻪ ی ﮐﯿﻒ رو ول ﻧﮑﺮده ﺑﻮدم دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﯽ رﻓﺘﻢ و ﭼﻮن ﺳﺮﻋﺘﺶ زﯾﺎد ﺑﻮد ﺑﻌﺪ از ﻫﻤﻮن ﭼﻨﺪ ﻗﺪم اول اﻓﺘﺎدم و ﭘﺸﺖ ﻣﻮﺗﻮر رو آﺳﻔﺎﻟﺖ ﺧﯿﺎﺑﻮن ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪم....ﺟﯿﻎ ﻣﯽ زدم وﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﺨﻮاد ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻨﻪ....زﯾﺮ ﺑﺪﻧﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪن درد ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد....اﺣﺴﺎس داﻏﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺧﯿﺴﯽ ﻣﯽ ﮐﺮدم....اﻧﮕﺎر ﺗﻨﻢ داﺷﺖ ﺳﺎﺑﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﺎ اﻓﺘﺎدﻧﻢ یونجون ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد....ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮد از ﺑﻐﻠﻢ ﺑﯿﻔﺘﻪ ﺳﻔﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻣﺶ....وﻟﯽ اوﻧﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ داﺷﺖ رو زﻣﯿﻦ ﮐﺸﯿﺪه ﻣﯽ ﺷﺪ....وﻗﺘﯽ اﻓﺘﺎدﯾﻢ ﺗﻮ ﯾﮑﯽ از ﭼﺎﻟﻪ ﻫﺎی ﮐﻢ ﻋﻤﻖ ﭘﺮ از آب ﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺮای ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﮐﯿﻔﻢ ﺗﻪ ﮐﺸﯿﺪ.....دﺳﺘﺎی ﺑﯽ ﺟﻮﻧﻢ از ﻫﻢ ﺑﺎز ﺷﺪ....ﺗﻤﻮم بدنم ﺧﯿﺲ ﺷﺪ....یونجون ﻫﻢ ﻟﺒﺎﺳﺎش ﺧﯿﺲ ﺑﻮد ﺑﻠﻨﺪ داﺷﺖ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮد....ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ دﺳﺘﻢ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺑﯽ درد ﻣﯽﮐﺮد اﻧﺪاﺧﺘﻢ، زﺧﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﮐﻤﯽ ﺧﻮﻧﯽ....ﺑﺎ زﺣﻤﺖ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺧﻮدم رو ﺟﻤﻊ و ﺟﻮر ﮐﻨﻢ و ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻢ....یونجون رو ﻫﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم....ﮔﺮﯾﻪ ش ﻗﻄﻊ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ....ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪه.....ﻫﻖ ﻫﻖ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻣﻦ ﮐﻢ رﻣﻖ و ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ آروﻣﺶ ﮐﻨﻢ....رﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﭘﯿﺎده رو....ﻓﮑﺮم ﮐﺎر ﻧﻤﯽ ﮐﺮد....ﺑﺎﯾﺪ ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدم؟.....ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺳﺎی ﺧﯿﺲ یونجون ﮐﺮدم....ﻣﻄﻤﺌﻨﺎً ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ اون ﻟﺒﺎﺳﺎ ﺑﺒﺮﻣﺶ ﺧﻮﻧﻪ، ﺳﺮﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮرد ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ دادم....ﺑﯽ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﻪ ﻋﺎدت ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻢ رو داﺧﻞ ﺟﯿﺐ شلوارم ﻣﯽ ذاﺷﺘﻢ دﺳﺖ ﺑﺮدم داﺧﻞ ﺟﯿﺒﻢ، ﮔﻮﺷﯿﻢ ﺑﻮد....ﺑﯿﺮون آوردﻣﺶ ﮐﻤﯽ ﺧﯿﺲ شده بود....دعا میکردم که نشکسته باشه یا نسوخته باشه....بالاخره دکمه شو فشار دادم و روﺷﻦ شد...ﻣﯽ ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺑﻪ جیمین زﻧﮓ ﺑﺰﻧﻢ....وﻟﯽ ﺑﺎ ﯾﺎدآوری اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﺪاره ﺳﺮی ﺗﮑﻮن دادم
YOU ARE READING
be patient
Fanfictionتهیونگی که کنار خانوادش خوشبخت و خوشحاله و به زودی قراره با بوگوم، پسر دوست پدرش ازدواج کنه چی میشه اگه که یه شب توی یک چشم بهم زدن تمام خانواده ش بمیرن و فقط اون زنده بمونه!... تهیونگ پسری که از همه چی فارغه و بزرگترین آرزوش ازدواج با بوگومه ولی یه...
