Masal'a veda

32 20 4
                                    

O kadını görmemin üzerinden 1 hafta geçti ve ben arada sırada silüetlerini görüyordum.Bunu Masal haricinde kimseyle paylaşmıyordum çünkü diğerlerine bundan bahsedersem benim deli olduğumu düşünüceklerdi.Ama Masal o kadını kendisi de görmüştü.Galiba burada sadece Masal'a güvenebilirdim,he birde belki Arda'ya.
Yine de ne olur,ne olmaz büyük konuşmayalım
Okula tabiki gidiyordum ve biran önce bitmesini istiyorum.Ve evet,Masallar bugün gidiyor.Uçaklarını geceye almışlardı çünkü Buket Teyze'm gündüzleri asla uyuyamayan biriydi ve yol boyunca da uyumayı istediği için uçağı geceye almışlardı.Masal'la birlikte karşı komşumuza yani Batu'lara veda etmeye karar vermiştik ve annelerimize bu durumu söyleyip hazırlanmaya başladık.Gerçeği ben çoktan hazırlanmış Masal'ın hazırlanmasını bekliyorum.Onunla hazırlanmaya aynı anda başlamıştık ve ben çoktan hazır olmuşken o daha hazırlanıyordu.
"Masal,rica etsem biraz hızlı olur musun?Sen hazırlanana kadar Türkiye'ye geri dönüceksiniz ya."dedim.
"Ne yapayım kızım,bekle bi 5 dakika kaldı."dedi.
"Farkındaysan 1 saattir 5 dakika kaldı diyorsun."dedim.
"Adel,huysuzluk çıkarmada bekle.Bu sefer gerçekten 5 dakika kaldı!"dedi.Kafamı bıtkınca onaylayarak salladım.
Masal beni şaşırtmıştı çünkü gerçekten 5 dakika içerisinde hazır olmuştu.
Ben hava soğuk olduğu için açık mavi bir sweet,altımada annemin bana yeni aldığı eşortmanlardan lacivert gibi olan rengi giymiştim.Makyaj yapmamıştım çünkü bugün kendimi gerçekten kötü hissediyordum.
Benim aksime Masal siyah beyaz çizgileri olan,crop gibi dar ama göbeği açık olmayan ve uzun kollu bir tişört giymişti.Altında da bol,siyah bir kot pantolon giymişti.Yüzüne anladığım kadarıyla sadece parlaklık veren bir far,pembemsi bir ruj ve eyeliner sürmüştü.Masal'ın resmen bir eyeliner takıntısı var!
"Evet,bitti.Hadi gidelim."dedi.
"Çok şükür."dedim ve aşağıya inmeye başladık.Tam kapıdan çıkacakken annemle karşılaştık.
"Kızım,siz hala çıkmadınız mı?"dedi annem.
Masal ile göz göze geldik ve Masal omuz silkti.
"2 Saat Masal'ın hazırlanmasını bekledik."dedim.Annem bu konuda fazla katı değildi.Aslında onun katı olduğu tek konu "Akademik Başarımız"dı.
"Tamam,hadi çıkın.Görüşürüz"dedi.
"Görüşürüz"dedim.
"Görüşürüz Sinem teyzeciğim."dedi Masal ve evden çıktık.
Ev tam karşımızda olduğunda ayakkabı giymedik.İkimizde bir terlik giyerek karşı eve doğru yürüdük.Evin önünde durup zili çaldım.Kapıyı Buse açtı.
"Hoşgeldiniz!"dedi ve ilk önce bana,daha sonra Masal'a sarıldı.
"Hoşbulduk."dedim
"Gelin içeri geçelim."dedi ve içeri geçtik.
Gözlerim Ege ve Batu'yu aradı ama burada değillerdi.Buse Ege ve Batu'yu aradığımı fark edince gülümsedi ve:
"Batu ve Ege,Batu'nun odasında playstation oynuyorlar."dedi.
"Tamam."dedim ve salona geçip bir koltuğa oturdum.Buse ise mutfağa geçti.Galiba kek yapıyordu.
"Onları çağırmamı ister misiniz?"dedi.
"Aslında,Masal gidiyor.Sizinle vedalaşmak için gelmişti."dedim.
"Ah,tamam o halde,ben şimdi gidip çağırmayayım.Merdivenlerden çıkınca soldaki 2. kapı."dedi.
Yutkundum ve ardından başımı sallayarak yukarıya doğru çıktım.Masal bir konu açtı ve Buse'yle onu konuşmaya başladılar.Tabi ne konuştuklarını duyamadım.
Merdivenlerden çıktım ve soldaki 2. kapının önünde durdum.Kapıyı tıklattım ve içeri girdim.Batu ve Ege puf koltuklara oturmuşlar ve araba yarışı oynuyorlardı.
"Rahatsız ettiysem kusura bakmayın."dedim.Aslında böyle konuşacak biri değildim.Ama bana kimse çatmadıysa benimde onlara çatmak gibi bir huyum yoktur.
Batu oyunu bıraktı ve bana döndüi:
"Hayır,gelebilirsin."dedi ve içeri girdim.
"Masal'lar bugün gidiyor da sizinle vedalaşmadan gitmek istemedi."dedim.
Ege ilk önce bir durup kaldı fakat daha sonra yutkundu ve kafasını bana doğru çevirdi.O zaman gördüm ki gözleri biraz dolmuştu.
"Hadi,aşağıya inelim o zaman."dedi Batu ve ikiside elindeki oyuncu konsolunu hemen bırakıp ayağa kalktılar.Odadan çıktım ve aşağıya indim.Ege ve Batu'da hemen arkamdan geliyorlardı.Hepimiz aşağıya indik ve Masal'ın yanına Ege,onun karşısına Batu,Batu'nun yanına ben oturmuştum.
"Gidiyormuşsun."dedi Ege Masal'a dönerek.Masal yutkundu.
"Evet,gidiyorum."dedi.
"Seni özliyeceğim."dedi Ege.
"Bende".dedi Buse.
"Bende"dedi Batu.
Masal'ın gözleri iyice dolmuştu ve dokunsalar ağlayacak durumdaydı.
"Bende sizi çok özliyeceğim.Ama benim orada bir hayatım var.Annem ve babam oraya giderken ben burada kalamam."dedi.
"Seni çok iyi anlıyoruz."dedi Buse.Keki fırına koyup yanımıza gelip oturmuştu.
Ben niye bu keke bu kadar taktım ya?
Yaklışık 2 saat boyunca orada oturmuştuk.Ve Buse bize kekten ikram etti!
Biraz obur olabilirim ama kekleri severim.
Çok şükür ki o aptal silüetlerden hiç görmemiştim.Hayır anlamıyorum,şizofren mi oluyordum ne?
Eve döndük ve kendimizi Masal'ın odasına attık.Toplanması gereken az bir eşya kalmıştı ve hemen onları da topladık.Daha sonra valizleri indirdik ve benim odama geçtik.
Ona kendi pijamalarımdan verdim çünkü valizini toplamıştı ve geriye açmaya niyeti yoktu.Şuan üstünden çıkardıklarınıda yol boyunca yanında olan çantasına  koyucaktır.Saat 9'du ve 3 saat sonra Masal uçağa binmiş olucaktı.Buna hazır değilim...
          3 SAAT SONRA
Masal'a sımsıkı sarıldım ve:
"Uçaktan indiğin an ara beni.Sıkıldığında mesaj yaz.Yada öylesine yaz ama beni sakın yalnız bırakma!"dedim.
"Bırakmıycam,seni çok seviyorum."dedi ve bana sarıldı.
"Bende seni çok seviyorum."dedim.
Masal uçağa bindi ama geride bıraktığı şey bendim,hep geride kaldığım gibi...

Selaaaammm🫶🏻Bu bölüme şu şarkı sözünü bırakıp gidiyorummm
"Banane şu yalan Dünya'dan yanımda sen olmazsan"
                          ~~~
Birsonraki bölümde görüşmek üzereee💖

Gizemli EvHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin