7. Bölüm - Denep

316 32 37
                                    

Medyayı biliyorsunuz gençlik ^.^ Fanart çok tatlı değil mi ya? Bu gün benim doğum günüm bu yüzden bir öpüşme yeri var nefeslerinizi tutun çünkü bu öpücük normal bir öpücük değil! @.@ Umarım beğenirsiniz ^.^

İyi Okumalar *.*

- " Hayır. Hayır!  İlaca gerek yok! Nemim ateşim varken sen beni öptün ben iyileştim. O zaman bende seni öpersem sen iyileşrsin! "

- Yazar -

- "N-Neeee!!?? S-Saçmala- "

Luhan daha sözlerini bitiremeden dudakları bir çift dudakla birleşmişti. Sehun gözlerini kapatmış onu öperken Luhan gözlerini irice açmış dudaklarını açlıkla öpen kişiye bakıyordu. Birkaç dakika geçmişken Luhan direnmeyi bıraktı ve karşılık vermeye başladı. Sehun Luhan'ı kendine doğru çekerek onu şimdilik bırakmayacağını belirmişti. Zaten Luhan halinden gayet mutluydu. İkiside büyük bir arzuyla öpüyordu birbirlerini akıllarında farklı düşüncelerle...

******

Bay ve Bayan Oh han'ımızın ailesiyle birlikte eve gelmiş çocuklara artık durumu anlatmaya karar vermişlerdi. Ebeveynler çocukların aşağıya inme umuduyla yarım saatten fazla beklemişler fakat her hangi bir hareketlenme olmamıştı.

- "Hayatım neden gidip çağımıyorsun? Belkide uyuyorlardır. "

Bay Oh'un sabrı kalmamıştı. Bu gizli mesele artık omuzlarına bir yük olmuştu.

- " Peki "

Bayan Oh merdivenleri yavaş yavaş çıkmıştı kapının önüne gelip son bir nefes aldı ve yavaşça kapıyı tıklattı.

********

Kaç dakikadır öpüştüklerini ne Luhan ne de Sehun biliyordu. Tek emin oldukları şey birbirlerini bıraktıklarında şiddetli öpüşmeden dolayı kızarmış dudaklar ve yanaklar olacağıydı. O utancı yaşamak istemedikleri için mi birbirlerini bırakmıyorlardı yoksa bırakmak istemedikleri için mi bırakmıyorlardı ikiside bilmiyorlardı. Sehun Luhan'ın çileksi kokusunu içine çekiyor , Luhan Sehun'un vanilyamsı kokusunu içine çekiyor , dudaklarını bir an olsun nefes almak için bile bırakmıyorlardı. İşlerine o kdar yoğunlaşmışlardı ki kapının hafif tıkırtısı onların öpüşme sesini bastıramıyordu. Ancak kapı daha şiddetli çalınınca Sehun yataktan aşağı düştü. Luhan ise yüzünü saklamak için kafasını yastığa bastırıyordu.

- " Çocuklar uyanık mısınız? İçeiye gelebilir miyim? Müsaitsiniz delik mi? "

Sehun annesinin sesini duyunca birden ayağa fırladı ne yapmıştı az önce? Annesinin ona emanet ettiği bambiyi öpmüştü. Ama iyileştirmek içindi öyle deği mi? Sonuçta yanlış birşey yapmamıştı? Tabi bunlar kendince düşünceleriydi. Luhansa neye uğradığını şaşırmıştı. Yüzünü yavaşça kaldırıp Sehun'a baktı. Gözleri buluştuğunda seslice yutkundular. İlk kendine gelen Sehun olmuştu.

- " HAYIR! Yani anne Luhan üstüne bubble tea döktü bu yüzden üstünü değiştiriyor. Sakın içeiye girme! Biz birazdan aşağıya geliriz olur mu? "

- " Ah! Peki. Çabuk olun ama! "

- " Tamam "

- Sehun -

- "Geyikçik üstüne başka birşeyler giyin daha demin söylediğim yalanı duymuşsundur. "

- " T-Tamam "

- " Kendini nasıl hissediyorsun? "

- "N-Nasıl h-hissedebilirim ki? "

- " Seni iyleştirmek için öptüm ya! İşe yaradı mı? "

Yaşamak İçin Dokun |HunHan|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin