Merhabaa gençleer. Ben geldim. Hemde HunHan yeni bölümü ile.. Uzatmıyorum Medyayı biliyorsunuz.
İyi Okumalar ^-^
- Luhan -
- " Ah tatlım. Sonunda mürüvetini görüyorum. Çok mutluyum. Aslında bir kızla evlenmeni isterdim ancak sebepler malum. Umarım hep mulu olursunuz. Şimdi birbirinize aşık olmayabilirsiniz ancak ileride birbiriniz için ölmeyi bile göze alacaksınız. "
- " Anne. Dileklerin için teşekkür ederim. Ama izin verirsen biraz yalnız kalmak istiyorum. "
- " Lu. Heyecanlısın biliyorum ama sakin olmalısın. Seni yalnız bırakacağım ama sakın kaçma! "
- " Peki anne! Kaçmayacağım. Neden kaçayım ki!? "
Sabahtan berri akşam olacakları anlatan ve öğüt veren annemi sonunda göndermiştim. Yüce tanrım annemin bu yönünü bana daha önce göstermediğin için sana şükürler olsun.
- " Lu girebilir miyim? "
- " Hayır Sehun. "
- " Neden? "
- " Zaten girdiğin için olabilir mi? "
- " Oh! Tabi! Heyecanlı mısın? "
- " Neden heyecanlı olayım!? "
- " Gece olacaklar için tabiki "
- " Gece bir şey olmayacak Sehun! "
- " Nasıl bir şey olmayacak? "
- " Sen cidden safsın! Annemgil yanımda diye seni af ettim. Beni aldatan birini asla af etmem! "
- " Ne yani? Hepsi oyun muydu? O zaman neden benimle evleniyorsun? "
- " Tabiki oyundu! Ne sandın ki? Beni aldatan birini hemen af edip bir hafta sonra altına girmek isteyeceğimi mi? Seninle evoeniyorum çünkü hayatımın devam etmesi için bana lazımsın!"
- " Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. "
- " Bir şey demene gerek yok zaten. Sadece benim yaptığım gibi ailemizin yanında rol yap! "
- " Lu! Peki ya öğrenirlerse? "
- " Aklındaki planları sil koca oğlan. Bu işi sadece ben , sen ve arkadaşlarımız bileceğiz! Onlara olayı çoktan anlattım. Kabul ettiler. Yani kimse bir şey söylemeyecek. Söyleyebilecek tek kişi sensin! Ailemiz öğrenirse senden bilirim! Ve sonu hiç iyi olmaz!"
- " Senin bu yönünü hiç bilmiyordum. "
- " Ben bu yönümü sadece canımı çok yakanlara gösteririm Hun."
- " Hazır mısınız? Düğün başlıyor. "
- " Peki beyfendi hemen geliyoruz. "
**********
Tören çoktan bitmişti. Herkes tebrik etmiş ve mutluluklar dilemişti. Çok yorulmuştuk. O kadar insanla sohbet edip hâl-hatır sormak bizi yormuştu. Bizim için yeni alınmış ve bizim zevkimize göre düzenlenmiş eve gelip koltuklara oturduk. Sehun son konuşmamızdan sonra çok sessizleşmişti. Boş bir alana gözünü sabitleyip bakıyordu. En sonunda sessizliği bozdu.
- " Lu? "
- " Ne var? "
- " Aynı yatakta mı yatacağız? "
- " Hayır! Popom sana değerse kendni tutmazsın sen. Unutursun herkesi değil mi? "
- " Kes şunu! İstemeyerek oldu! "
