6

1K 60 12
                                    

İyi okumalar...💞

.

Jeon Jungkook
Oturduğumuzda "beğendin mi küçük?" Diye sordu bana. Tam cevap verecekken çok kızgın bir şekilde birinin adımı haykırdığını duydum.

"JUNGKOOK!"

Bu... bu babamdı..!

"Bunun ne işi var burda!" dedi Taehyung. Arkama dönüp baktım, gerçekten de babam korumalarıyla dikiliyordu orda. Taehyung'a baktım soran gözlerle.

"Gitmek zorunda değilsin, unutma, sana hiç bir şey yapamaz." Dedi bana. Ayağa kalktım.

Babamın yanına gittim. "Bab-" Gittiğim gibi bana bir tokat attı... o sarsıntıyla yere düşmekten son anda kurtuldum.  Acıyordu, çok acıyordu...

"Ne yaptığını sanıyorsun lan sen!" Bu bağıran Taehyung'du. Babama doğru koşup ona bir yumruk attı. Tanrım... Neler oluyordu?

Babam ve Taehyung korumalarıyla birlikte karşılıklı dövüş içerisine girmişlerdi. İkisinin arasına girdim. Babam ben araya girer girmez "Çekil lan şurdan!" Diye bağırdı ve beni yere itti, o kadar hızlı itmişti ki yere düşmüştüm. Başımı da masanın kenarına vurmuştum.

Taehyung bana baktı, yerde olduğumu görünce  babama döndü ve öyle bir yumruk attı ki babam da yere serildi. Ağlamaya başlamıştım.

"Taehyung, Taehyung lütfen dur!" Taehyung babamı yerde yumrukluyordu. Ben de yerden kalkıp Taehyung'un sırtına sarıldım.

"Dur, nolursun dur Taehyung yalvarırım nolur vurma babama nolur!" Hıçkırarak ağlarken söylüyordum bunları. Babam bunların acısının hepsini benden çıkaracaktı. Taehyung ayağa kalktı ve bana döndü, babam hala yerdeydi, korumalar ise birbirine dalmıştı. Restorantta bir kişi dahi kalmamıştı.

Taehyung elini babamın tokat attığı yanağıma koydu. Gözlerimi kapattım.  Sızlıyordu.

"Orospu çocuğu nasıl tokat attıysa kıpkırmızı olmuş" sessiz söylemişti bunu ama duymuştum. "Acıyor mu?" Diye sordu bana.

Gözlerimden usul usul geliyordu yaşlar, gözlerimi açtım. "Acıyor...çok acıyor" dedikten sonra tekrar hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Taehyung hüzünle alt dudağını ısırdı ve... ve BANA SARILDI! Tüm kainatın sahibi Kim Taehyung... o sarılınca yanağımın acısını bile unutmuştum. Sarılışına karşılık verdim. Hala hüngür hüngür ağlıyordum.

"Taehyung, Jungkook! Sizi öldüreceğim lan, ÖLDÜRECEĞİM!" Babam olduğu yerde kıvranarak konuşuyordu. "Jungkook! Benimle geliyorsun! Ben arabaya geçiyorum sen gelmeden de gitmiyorum!" Ayağa kalkıp yürümeye başlamıştı.

Biz de Taehyung'la ayrıldık. Taehyung gözlerini kapatmış yumruklarını sıkıyordu. Parmak boğumları bembeyaz olmuştu. "Taehyung..." diye mırıldandım, gözlerini açıp bana baktı. "Hm" dedi kalın sesiyle. "Gitsem iyi olacak."  Bir süre gözlerime baktı.

"Eğer sana bir şey yaparsa," cebimden telefonumu çıkardı. "numaram bu telefonda güzelim, unutma, gitmek zorunda değilsin. Seni korurum." Dedi bana. Gitmek istemiyorum demek istedim. Ama deseydim beni bırakmazdı. Taehyung'un başına bir şey gelmesini istemiyordum. "Teşekkür ederim Taehyung. Her şey için." Dedim ve yanağından öpüp arabaya doğru koşmaya başladım.

Arkamdan baktığını hissedebiliyordum.

Kapının önünde dizilmiş üç tane siyah arabadan en önde olanına bindim. Babam ön koltukta oturuyordu.

"Hoşgeldin oğlum." Dedi bana. Camdan restorantın içine baktım. Buraya doğru bakıyordu Taehyung. Ve araba ilerlemeye başladı...

.

"B-baba, baba n-nolur y-y-yapma" hıçkırıklarımın arasından konuşuyordum. Babam eve geldiğimizde beni saçlarımdan tutarak bodruma sürüklemişti. Babam beni döveceği her zaman burada döverdi. Şimdiyse köşeden köşeye babamdan kaçmaya çalışıyordum. Ağzım, kaşım,burnum... her yerim kan içindeydi.

"Tüm bunları okula bana haber vermeden yürüyerek giderken düşünecektin!" Dedi ve elindeki kemerle bacağıma vurdu. "AHH-"
Eliyle ağzımı kapattı.

"Sus. O iğrenç sesini duymak istemiyorum. Lanet olsun oğlum olduğun güne. Pislik şeytan."  Yüzüme bir tokat... bir tokat daha, ve bir tokat daha... ardı gelmeyen tokatlar... babam her şeyin acısını çıkarıyordu şu an benden.

Tanrım, nolur şu an burada canımı alda bu acıyı hissetmeyeyim daha fazla nolur Tanrım...

En sonunda yere yattım, beni yerde tekmelemeye başladı. Bu kadar acıyı bünyem kaldıramadı ve bayıldım...

.

Gözlerimi açtığımda hala bodrumdaydım. Babam yoktu. Burası soğuktu, karanlıktı. Ve ben çok acıkmıştım. Avuçlarım yara içindeydi. Gerçi sadece avucum değil. Tüm vücudumda dayanılmaz bir ağrı vardı. Duvara yaslandım. Bacaklarımı kendime çektim ve düşünmeye başladım...

Tanrım... neden bu kadar ruh hastası bir babam var? Neden ben Tanrım? Bir baba şefkatine layık olamayacak kadar kötü biri miyim ben?

Bir anda bodrumun demir kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Olduğum yerde sıçradım. Babam girdi içeriye. Elinde telefonu vardı, bana doğru tutuyordu. Videomu mu çekiyordu o? Telefondan Taehyung'un sesi geldi. Bir dakika, ne?

"Ulan, ulan! Öldüreceğim seni Haejoon, öldüreceğim!" Taehyung kükremişti adeta. Babam kahkaha attı. "Jungkook, Jungkook bulacağım seni, çıkartacağım ordan." Dedi Taehyung bana. Cevap vermek istedim.. nolur gel demek istedim ama sesimi çıkartamadım..

Babam üstüme yarısı yenmiş bir sandviç fırlatmıştı. "Bak Taehyung, ne güzel bakıyorum dimi oğluma... herkesin benim gibi bir babası olmalı." Babam beni çekiyordu. Taehyung beni
İzliyordu şu an, acınası haldeydim.

"Geleceğim oraya bebeğim, adamlarımla yoldayım tamam mı, korkma sa-"  Babam Taehyung'un yüzüne kapatmıştı.

"Bebeğim demek..." demişti babam. Taehyung'la beni sevgili sanmış olmalıydı. Yaklaştı bana. Ve tekrar tekrar tokat attı suratıma.

"Baş düşmanımla sevgili misin lan sen! Hem de bir erkek! Orospu mu olacaksın başıma lan!" Dedi ve karnıma bir tekme attı. Sesimi çıkartamıyordum. Ses tellerime hükmedemiyordum. Babam üzerime fırlattığı sandviçi elimden aldı. Cebinden de bir çilekli süt çıkardı ve gözümün önünde içmeye başladı...

Biliyordum, bilerek yapıyordu, çilekli sütü çok sevdiğimi biliyordu. Babam sütü bitirince çöpünü kafama fırlattı ve "Al oğlum, dibinde bıraktım senin için" dedi ve kahkaha atarak bodrumdan çıktı.

Nefret ediyordum ondan. Beni uzun zamandır böylesine dövmemişti. Ölü gibi hissediyordum.

.

Tahminimce 3 saat falan geçmişti. Üst katta duyduğum bağrışmalarla zorlukla da olsa ayağa kalktım. Taehyung'mu gelmişti yoksa? Lütfen o gelmiş olsun, kurtarsın beni nolur.

O anda duyduğum silah sesi kulaklarımı çınlattı...

.

Merhaba bebislerimm💞💞
Simdi biseyden bahsetmek istiyorum, bu tae ve jk çok çabuk yakın oldular falan diyebilirsiniz ama ikisi zaten önceden birbirlerini tanıyorlar, ve ikisi de birbirinden hoşlanmış bir zamanlar yani. Aralarındaki bağ farklı o yüzdenn💞
Hadi gorusuruzzz💞💞

Mafia Of My Heart - TKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin