Mafia Of My Heart - TK

12

iyi okumalarr..

.

Jeon Jungkook
Ben hazırlanmış, Taehyung'u bekliyordum. Üstüme Mor bir sweat, altına ise kot yırtmaçlı bir pantolon giymiştim. Aynanın karşısına geçip kendime baktım. Taehyung'un yanına yakışıyor muydum?

Sonuçta Taehyung koskocaman erkeksi, yakışıklı bir adamdı. Bense onun yanında çocuğu gibi kalıyordum. Benden rahatsız olur muydu gün geçtikçe?

Belkide onun için sadece bir hevestim. Bu düşünce karnımın kasılmasına sebep olmuştu. Öyle bir şey olursa bile bana belli etmesin istiyordum. Çünkü Taehyung'u çok seviyordum ve bunu kaldıramazdım.

Beni düşüncelerimden ayıran şey çalan kapım oldu. "Gel!" dedikten sonra kapı açıldı. İçeriye giren Taehyung'du.

"Güzelim, hazırsan çıkalım mı?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Hazırım. Hadi gidelim." dedim ve önünden geçerek odadan çıktım.

Evden çıkmıştım. Taehyung'da bana yetişmişti. Her zaman ki gibi en öndeki arabaya binmiştik.

Yolda ilerlerken Taehyung, "Bebeğim, bir şey mi oldu? Suratın neden asık?" diye sormuştu. Aslında bir şey olmamıştı ama Taehyung için bir heves olabilme ihtimali beni üzmüştü.

"Bir şey olmadı ki." dedim. Gülümsedi, "Bir şey olduysa, biri bir şey dediyse bana söyle güzelim. Kimsenin seni üzmesine izin vermem, tamam mı?" kafamı onu onaylar şekilde salladım.

Acaba sorsa mıydım Taehyung'a beni gerçekten sevdiğini? Ama sevmese bana neden bu kadar iyi davransın ki? Aslında evet, beni sevdiğini biliyorum ama neden çıkma teklifi etmedi?

"Taehyung, bir şey sorabilir miyim?" Taehyung gülümsedi. "Bu kadar tatlı olursan soruna odaklanamam ki bebeğim." dudaklarımı birbirine bastırarak gülümsedim. "Sor bakalım." dedi.

"Şey... biz şimdi neyiz Taehyung?" derin bir nefes alarak sormuştum bu soruyu çünkü gerçekten aklıma takılmıştı. "Ne demek biz şimdi neyiz güzelim? Sevgiliyiz tabii ki. Biricik sevgilimsin sen benim." dedi.

"Ama sen bana çıkma teklifi etmedin ki..." dedim utangaç bir şekilde. "Ah... Bebeğim ben anlamam ki öyle şeylerden pek. Ama sen istiyorsan teklifin en güzelini yaparım ben sana." Utanmıştım birazcık.

"Şey... yok, ben istemem. Sadece normalde sevgililer birbirine teklif ediyorda kafam karıştı bir an."

Hafiçe  kahkaha attı. "Benim güzel sevgilimin kafası mı karışmış..?" sevgilim... dediği şeyle karnım kasıldı. Utanmıştım.

"Utanma bebeğim benim." dediğinde araba durmuştu. Korumalardan bir tanesi benim kapımı, diğeri ise Taehyung'un kapısını açtı. Onlara teşekkür ederek arabadan indim.

Geldiğimiz yer çok lüks bir yerdi. Burası çok pahalı olmalıydı. "Taehyung, burası çok pahalıdır, hadi gel daha uygun bir yere gidelim." dedim ona bakarken.

"Ne pahalısı bir tanem benim. Senin önüne dünyaları bile sererim ben merak etme. Hadi gel girelim." dedi ve beni belimden tutarak içeriye götürdü.

İçeriye girdiğimiz anda çalışanlar bizi güleryüzleri ile karşıladılar.

"Hoşgeldiniz Taehyung bey, Hoşgeldiniz Jungkook bey, böyle buyurun lütfen." dediler içeriyi göstererek. İsmimi nereden biliyorlardı?

Bende onlara gülümsedim ve içeri girdik. Burası gerçekten çok lükstü. Uzaktan kıyafetlere göz gezdirdiğimde fiyat etiketinin bile olmadığını farkettim.

Babam zengin olsa da, beni şımartmamak için bana bunu göstermediğini söylerdi. Bu yüzden hayatımda hiç böyle mekanlara gelmemiştim.

Taehyung'la beraber mekanın içini gezmeye başladık, Taehyung arada bana bir kaç kıyafet gösteriyordu ama mahçup hissettiğim için hiç birini beğenmemiş gibi yapıyordum. Bir kıyafete çok para harcamasını istemiyordum.