Była niedziela. Godzina 16.57. Nic mi się nie chciało. O 19 mają przyjechać uczniowie. Mam zamiar opowiedzieć Mii i Natalie o tym co zaszło pomiędzy mną a Michell. Właśnie, Michell. Nie odzywała się do mnie od czasu wczorajszego śniadania. Wątpię że to zrobi, a ja nie robie sobię nadzieji. Wzięłam książkę do ręki, lecz szybko ją odłożyłam, z myślą obejrzenia jakiegoś serialu. Wzięłam pilota i włączyłam Netflixa. Postanowiłam, że dokończę oglądać , Girl from Nowhere"(ogólnie jest g polecam).
Gdy kończyłam oglądać 6 odcinek, do pokoju wparowała Natalie z walizkami.
-CZEŚĆ KOCHANA!! STĘSKNIŁAM SIĘ!-krzyknęła mocno mnie obejmując. Odwzajemniłam uścisk, po czym pomogłam czekoladowowłosej rozpakować rzeczy.
- Opowiadaj! Jak było?- spytałam.
-Ogólnie to super, moi rodzice bardzo się ucieszyli jak mnie zobaczyli. A u ciebie?
-Uhm... Ja i Michell całowałyśmy się, a dzień potem powiedziała, że nic się szczególnego nie wydarzyło i że mną wogole nie rozmawia.- powiedziałam pociągając nosem. Mia, która wszystko słyszała podeszła do mnie, i mocno przytuliła. Natalie zrobiła to samo.
-Wiesz Lilly.. Michell znana jest z tego, że wyrywa wszystkie laski, a potem je zostawia, udając, że nic się nie wydarzyło..- powiedziała Mia, na co ja wybuchłam płaczem.
-⃝⃤-⃝⃤-⃝⃤
Jakoś udało mi się przetrawić tę informację. Była godzina 21.23, a ja nadal nie odczuwałam zmęczenia. Myślałam, że jest ciepło więc wyszłam na zewnątrz w luźnej koszulce i cienkich spodniach od piżamy. Rozkoszując się świeżym powietrzem, usiadłam na bujawce i zamknęłam oczy. Po jakimś czasie ktoś usiadł obok mnie. Otworzyłam oczy, i moim oczom ukazała się Michell. Miała krótkie spodenki i bluzę. Widziałam ją dobrze, ponieważ nie było jeszcze ciszy nocnej i nad naszymi głowami wisiała lampa.
-Czego chcesz?- spytałam, próbując brzmieć jak najbardziej obojętnie.
-Lilly.. Ja nie wiedziałam, że poczujesz się urażona.. - powiedziała co mnie zaskoczyło.
-Spoko, przecież to nic takiego- odpowiedziałam, odwracając głowę, by dziewczyna nie zobaczyła moich zaszklonych oczu.
Dziewczyna nic nie odpowiedziała, tylko zdjęła bluzę i mi ją podała.
-Masz. Cała się trzęsiesz.- rzekła, po czym odeszła w nieznanym mi kierunku.
Spojrzałam na materiał w moich rękach. Niby byłam zła na dziewczynę, i nie chciałam zakładać jej bluzy, ale było mi tak zimno, że w końcu się poddałam. Bluza była ciepła, pachniała perfumami męskimi i Była trochę na mnie za duża. Podkuliłam nogi i zamknęłam oczy rozmyślając nad tym wszystkim.
(Robiłam na szybko o 1.30. Nie bijcie 🥺)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
