Keyifli okumalar...
Birinin beni dürtmesiyle gözlerimi araladım. Yaşlı bir teyze bana üzgün bakışlar atarak konuştu.
"Kızım napıyorsun bu saatte ve bu soğukta dışarıda."
Teyzenin konuşmasıyla etrafa baktım. Doğru ya evden kaçmıştım. Buna sevinemiyorum bile çünkü beni yine bulucaktı eminim.
"Yavrum sana diyorum." Diyen teyzeyle ona döndüm, unutmuştum cevap vermeyi.
"B-ben." Ağzımdan kelimeler çıkmıyordu. Ne diyebilirdim ki zaten? Ruh hastası kocamdan kaçıyorum mu diyecektim?
"Ben evden kaçtım." Diyerek kısa kestim, bir şeyler anlatacak halim yoktu. Birde kimsenin bana acımasına ihtiyacım yoktu.
"Şimdiki gençler hep böyle işte. Annesine babasına karşı gelir, istediği olmayınca çekip gider." Bana kınayan bakışlar atınca göz devirdim.
Ne anlatıyon be teyze.
Yaşadığım şeyleri bilmeden boş boş konuşması sinirlerimi bozarken ayağa kalktım. Azar işitecek halde değildim. Bulaşacak başka birini bulsun. Teyzenin yüzüne bakmadan yürümeye başladım. Boş boş yürüdüm. Ayağımla yerdeki taşlara vura vura nereye gittiğimi bilmeden ilerledim.
Karnımın gurultusuyla hüzünle çantama baktım. Az bir şey param vardı zaten onu da yemeğe veremezdim ki. Karnımın bir daha guruldamasıyla mecburen bir poğaça alıp banka oturdum. Poğaçayı yerken yanıma gelen kediyle gülümsedim. Kafasını okşayıp kucağıma aldım. Ne tatlı bir kediydi. Elimdeki poğaçaya göz diktiğini gördüm. Gülümseyerek kalan poğaçayı ona verdim. O yemeğini yerken ben onu izliyip başını okşuyordum. Ne kadar masum hayvanlar.
Boş boş etrafı izliyordum. Ne yapıcağımı, nereye gideceğimi hiç bilmiyorum. Yanımdaki kedi bile benim derdimi anlamış gibi üzgün bir ifadeyle bana bakıyordu. Onun bu durumuna kıkırdayıp başından öptüm. Bakışlarımı geri denize çevirdim.
Okan bulur muydu beni? Hayır bulamaz. Yani inşallah bulamaz.
Sıkıntıyla oflayıp geriye yaslanıp, kafamı yukarıya kaldırıp gökyüzünü izledim. Ne güzeldi bulutlar, gökyüzünün maviliği.
Aklıma gelen Araslarla endişeyle dudaklarımı dişledim. onlara ne olmuştu, ne yapıyolardı acaba. Umarım Semra Teyze bana sövmez. Beni suçlamaz demiyorum çünkü suçluyum, biliyorum. Benim yüzümden oldu her şey. Onları çok sevmiştim keşke Okan beni bulmasaydı.
Hem arkadaş bile edinmiştim. Aras bana arkadaşlık etmişti. Yaralarımı sarmıştı, yemek yemedim diye yemek getirmişti. Beni önemsemişti, beni cidden arkadaşı olarak görmüştü. Bu düşünceyle gülümsedim. Umarım yine denk geliriz diyerek iç geçirdim.
_________
Kediler>>>
Kaç gün sonra bölüm yazdım. .-.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI +18
Mystery / Thriller"Siz Arya Akın hiç bir baskı altında kalmadan kendi hür iradenizle Okan Şen'i eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?" Diye soran nikah memuru ile Okan'a bakıp gülümsedim. Ardından "Evet!" diye bağırdım. Okan da gülümserken nikah memuru yine konuşmaya...
