0.8

1.4K 20 3
                                    

Keyifli okumalar...


Sabah gözlerimi açtığımda oda da Eceyi görmemle tek kaşımı kaldırdım.

Ece de uyandığımı fark edince yanıma geldi.

"Annem senin için kıyafet almışta onları dolaba yerleştiriyordum." Kafamı olumlu anlamda salladığımda, "bi de kahvaltı hazır." Diyerek odadan çıktı.

Ayağa kalkıp odada ki lavaboda elimi yüzümü yıkayıp, odaya geri girdim. Dolabın kapağını açıp baktığımda içinin kıyafet, çanta, ayakkabılarla dolu olduğunu gördüm.

Bunlara hiç gerek yoktu.

Zaten burda fazla kalmayı düşünmüyorum.

Üstümü giyinip aşağıya indiğim de masaya oturmuş beni bekliyorlardı. Sandalyeye oturup, masaya göz gezdirdiğimde yemeye başladıklarını gördüm. Ben de önüme dönüp tabağımda ki peynirle zeytini yedim ardından suyu içerek ayağa kalktım. Bana baktıklarını anladığımda "pek iştahım yok size afiyet olsun." Diyerek odama doğru ilerledim.

Odama girdiğim de yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım.

Burda fazla kalamazdım.

İnsalara yük olmak istemiyorum.

Dışarı çıkarsam da Okan bulur.

Napıcam ben?

Odanın kapısı tıktıklanınca yatakta dikleştim ardından "gir" diyerek kapıya baktım.

Odaya Aras elinde tepsiyle girince kaşlarımı çatarak ona baktım. Yanıma gelip yatağa oturdu. Tepsiyi önüme koyup.

"Bu yemek bitecek." Dediğinde aklıma Okan geldi. Gözlerim dolduğunda bakışlarımı kaçırdım.

"Yanlış bir şey mi dedim?" Gözlerine bakıp "hayır, sadece Okan geldi aklıma." Diyerek gözlerimi tekrar kaçırdım.

"Özür dilerim." Diyerek yataktan kalkınca kolundan tutup geri oturttum.

"Senin suçun değil. Boşver." Tepsiyi kucağıma çekip gülümseyerek Aras'a baktım. "Teşekkür ederim."

Aras da gülümseyerek "önemli değil." Dedi. Ardından aklına birşey gelmiş gibi gülümsemesini silip

"Okanla boşanıcak mısın?"

"Tabii ki. Artık ondan nefret ediyorum. Ama nasıl boşanacağım hiç bir fikrim yok."

"Ben sana yardım ederim." Dediğinde tebessüm edip "sağol." Dedim.

ACI +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin