Onu ilk gördüğümde benim olmalı dedim. Çünkü ona aşıktım. Bu bahsettiğim ne bir erkekten ibaretti ne de bir kadından. Bu..bu.. hayranlıkla baktığım şey: FISTIKLI ÇİKOLATAYDI.
Onun için her türlü savaşa girerdim. Sadece onun için. Ee zaten girmiştim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
En güzel okumalar.. jsjs ^^^ Amip Kafalı: Sıçayım böyle işe ya
Amip kafalı: Ayak ağrısından uyuyamadım neyseki bugün ağırmıyor
Kâbus: Sana da günaydın
Kâbus: Başımın etini yiyemeyeceksin ağrın geçmiş oh be
Amip Kafalı: Sen öyle san
Amip Kafalı: Of neyse tutma beni boksa gidicem
Kâbus: Kapı orda 1, Siktir git 2
Amip Kafalı kişisi çevrimdışı..
Bana bir rahatlama geldi. Demir ile konuşmayınca niyeyse böyle bir rahatlıyordum. Ya birde Demir ne abi. Neyse dalga geçmeyeceğim somra benim ismimle de dalga geçiliyor.
Amip Kafalı boksa gidiyorsa hatta gitmiştir bile bende fıstıklı çikolata almaya giderim.
Odama ilerledim ve geldiğimde gardrobu açtım. Ne giysem diye düşünürken 'Of ya benim niye hiç kıyafetim yok!?.' Tavırlarına giren kızlar gibi hissettim kendimi. O histen çıkmak için hemen altıma kot şort üstüme de kapşonlu sweat geçirdim.
Dış kapıya doğru ilerledim. Bismillah çeke çeke gidiyordum resmen. O adam olmayacak adamla karşılaşmamak için.
Beyaz spor ayakkabılarımın bağcıklarını da bağladıktan sonra "Allah'ım sen koru beni o kendine adam diyen ama adam olmayan heriflerden." Diyerekten duamı edip merdivenleri indim.
Merdivenleri inmek çokta zor olmamıştı çünkü zaten 2. katta oturuyordum.
Biraz fazla yürüdükten somra karşımda marketi görünce mutlu bir nefes alıyordumki koşar adımlarla yürüyen bir adam bana çarptı.
"Kızım önüne baksana!" Diye çıkışmayı da unutmadı. Sanki o değilde ben çarpmışım.
"Yalnız ben değil sen çarptın!" İlk defa gördüğüm birine 'siz' yerine 'sen' demiştim. Çünkü gerçekten sinirimi bozmuştu. Ve hayla susmayıp konuşuyordu.
"Şuna bak sen küçücük boyu var türlü türlü huyu var." Dedi.
"Boyu değil işlevi önemli uzatmada çekil önümden." Dedim ve ters ters baktım oda beni baştan aşagı süzdü.
"Güzel olmasan seni şimdi burda halletmiştim de dua et güzelsin." Dedi. Bu herifler hep beni mi bulur ya dedim içimden ve sabır çektim.
Tam laf atacakken arkadan göremediğim uzaklıta olan biri "Yaman hadi gelsene oğlum." dedi sinirle.
Sonra isminin herhalde Yaman olduğunu öğrendiğim pezevek koşarak uzaklaştı. Ben de fıstıklı çikolatamı alıp eve geçtim.
^^^ Buu bölümcük dahaa bittii. Bence kitap daha güzel bir hâl almaya başlıyor.
