6cı bölüm

101 9 20
                                    

"Napacam öldürmeyip napacam ben bunu" dedi.İkimiz de bir birimize bakıyorduk...

Dedikleri beni daha da geriyordu.Gözümün önünde mi? Bu kadar cani miydi? Bir anlık koluma baktım.Karşımda oturan kişi yüzünden belki bir zaman ben de ölecektim.Ama şimdi onun ölmesi beni bu kadar geriyordu.Sessizlik ve ortamın az ışıklı olması her kesi merkalandırıyor ve geriyordu ki Barkın konuştu.

"Eğer bir daha Laraya yakınlaşmak değil göz ucu baktığını görer sem seni öldürürüm" dedi.Ferit bir bana baktı bir Barkın'a baktı.Başını hayır dercesine salladı.Ne? Neden beni sevmeyen birisi şuanda bana yakınlaşmayarak kendini kurtarmıyor? Saçma.Barkın elini masaya vurdu.Ben irkilidiğim için bir an herkes bana baktı.Hala kötü bir koku olduğundan midem nanay.Barkın bana bakıp Ferite döndü.Yine gözlerinden alev çıkıyor sinirden.Bu adam sinirlenince her şey yapabilir...

"NASIL YANİ HAYIR LAN KIZDAN UZAK DUR KENDİNİ KURTAR BU TEKLİFİ NASIL KAÇIRIRSIN?!?!"

"Ben kızdan uzak durmak istemiyorum napabilirsin ki?"

"NE DEMEK LAN UZAK DURMAK İSTEMİYORSUN NE DEMEK.BANA BAK SENİ ÖLDÜRÜRÜM DOĞRU KONUŞ NAPARIM ASLA BİLEMEZSİN"

"Yap da görelim o zaman"

Noluyordu? Ferit neden böyle söylüyordu? Barkın ona neler yapabilir biliyordu ve bile bile kendini riske atıyordu.Salak mıydı benden uzak durmak için yıllarca çabaladı.Ve şimdi benden uzak ol ak istemiyor mu.Ayrıca neden Barkın bağırıp çağırırken Ferit bu kadar sakindi.Noluyorr.

"BANA BAK SENİ ÖLDÜRECEĞİM HEMNDE ÇOK KÖTÜ" dedi be adamlarına işaret etti.Bekle öldürecek miydi???? Ne?!?! Şok içinde adamlara bakarken Birden elinde bıçak olan adam Feriti kolunun en yukarısında başladı ve parmaklarına kadar çizdi.Bne gözlerime inanamıyorum.Çığlık atacak kadar ürkütücü bir sahne.Ferit ise sesini çıkarmadan acıya dayanıyordu.Bu adam manyaktı.Silahlı olan bişey yapmadı.Ardaından ikisi de gitti.Barkın bana baktı.

"Sen de çık!"

"Bana emir verme"

"LARA ÇIK DEDİM!!!"

"Çıkmak istemiyorum"

"NEDEN BU PİÇ HERİFİN YÜZÜNE DAHA ÇOK MU BAKMAK İSTİYORSUN?!?!?"

"Belki evet sanane?"

Dışarıdan iki kişi geldi ve benim kolumdan tutmaya çalıştı.Ben hemen çekildim ve Barkın aşağılayıcı bir bakış attım ve Ferite baktım.

"Gerek yok kendim çıkarım"dedim ve oradan uzaklaştım.Dılarıda binbir sters yaşıyordum.Aklımı kaybedecektim.Napıyordular orada.Neredeyse 10 dakika oldu.Bağırma sesleri geliyordu.Hepsi de Barkın'a aitti.Ferit çok sessiz ve sakin birisi.Ve beklediğim an geldi.Ferit kapıyı açtı ve kısık sesle Barkın'a saydırarak bileklerini ovaladı.Her halde bağlı olduğu için acımıştı ki saydırdığı anda beni gördü ve sustu.Bana baktı ve gitti....

Ben de ardından yola koyuldum.Ormanın içiyle gidiyordum ki birisi kolumdan tutup beni ağaçların içine doğru bir yere çekti.Aslında buraya kadar gelemeden önce Barkın beni seslenmiş ve durdurmuştu.Bense eve gitmem gerektiğini söyledim ve nedense beni bıraktı.Ağaçlığa doğru çekilince bana oldukça yakın duran birisini gördüm.Baktığımda Ferit olduğunu farkettim.Napıyordu?Neden beni buraya Çekiyordu? Bir an aklıma o zamanlar geldi utandığım için birkaç adım geriye çekildim.Ve bana bakarsam söze başladı.

"Lara bak biliyorum sen de bu adamdan kurtulmak istiyorsun.Sen de ben de.Konuşmamız gerek.Al bu kağıdı ve saat 8de buraya gel.En köşedeki masaya" dedi ve gitti.Noluyordu.Ne konuşacaktık ki? Neyse dedim ve konuma baktım.Baya uzak bir yerdeydi.Aldırmadım ve yürümeye devam ettim.Hava soğuktu.Birden arkamdan birisi bana jeketi uzattı.Bir anlık irkildim ve kim olduğuna baktım.Topraktı.Toprak Barkın'ın adamıydı ama bu işe bazı sebeplerden dolayı bulaşmıştı pek memnun değildi.Birkaç kez konuşmuştuk aynı yaştaydık ve baya iyi anlaşıyorduk.Bana jeketi uzatırken gülümsedi ve dedi.

"Sadece Sana"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin