10cu bölüm

74 4 5
                                    

Burada napıyordu...

Ben yerimde şok olmuş öylece dururken bu adam aniden kolumdan tutup beni biraz daha kendine yaklaştırdı.Ama ne istiyordu hala anlayamamıştım.Tam gözlerimin içine bakarak söyledi:

"Sana uzak dur demiştim"

"E ama ben napabilirsin ki o beni zorla getiriyor ben de onu istemiyorum yani"

"Ben bunu senin iyiliğin için söylüyorum!"

"E iyi de ne yapabilirim ki"

"Aptalsın sen"

"Hey laflarına dikkat et"

"Gözünün önündeki cani, iğrenç insanı göremiyorsun.Katil insanı..."

"N-ne diyorsun sen ya"

"İyice düşün anlarsın canım"

"Ama hey-" dememe gerek kalmadan gitti.Hiçbişey olmamış gibi gitti... Bu kim bilmiyorum ama her kimse benimle hala çok işi var ve bana bişey ima etmeye çalışıyor.Ama ne? Anlam veremediğim bu laflardan sonra gittim ve arkadaşlarımla konuşmaya başladım 1 saat kadar konuştuktan sonra kapattım 1 saat da oyalandım tam 2 saat sonra kapı çaldı.Her halde Barkındır.Kapıya doğru yöneldim ilk önce kontrol ettim ve öyle kapıyı açtım.

"Selam güzelim"

"Selam"

"Ah o kadar yorgunum ki anlatamam ama seni gördüm tüm yorgunluğum gitti"

"Hmm"

"Hadi ama neden bu kadar soğuk davranıyorsun"

"Barkın sana sıcak davranmam daha garip olur beni kaçıran ve istemediğimi bildiği halde b*k gibi yapışıp beni bırakmayan birine sence neden sıcak davranayım ki?!?!"

"Lara sus"

"Hah bak doğruları söyleyince hemen Lara sus Lara sesini kes"

"LARA SANA SUS DEDİM!!!"

"Bana bağırma!"

"Tamam sus!"

"Gerçekler kimsenin hoşuna gelmez zaten" diye diye merdivenlerden kalktım.Odaya gittim kapıyı sertçe kapattım ve yatağa oturdum.Sadece düşündüm.Saatlerce düşündükten sonra uzandım ama uyuyamadım.Hem burada rahatsızdım hem de iyileşmeme rağmen hala karnımda garip olan o hiss var.Galiba doktora gitmeliyim.Neyse ya giderim bir ara.Düşüne düşüne gözlerimi kapattım ama uyumadım.Sabah olmuştu bile gece en fazla 10-15 dakika kadar uyumuşumdur.Ayağa kalktım banyoya gittim.Yğzğme aynada bakınca girp hissettim.Ama umursamadım işlerimi halledip odaya girdim ki tam odanın ortasında Barkın kollarını kilitlemiş bana ters ters bakarak duruyor.

"Lütfen odamdan çıkar mısın"

"Lara konuşmamız gerek"

"Bence konuşacak bişey yok"

"Var"

"Yok"

"Var dediysem var otur konuşalım"

"Çık odadan benim seninle konuşacak birşeyim yok"

"Lara ama benim var hadi"

"İstemiyorum sal beni"

"Lara uzatma!"

"Neden zora düştüğünde hep sesini yükseltiyorsun bunu sevmiyorum"

"Tamam o zaman zorlama gel konuşuyoruz"

"Gelmiyorum odadan çık üzerimi değiştireceğim"

"Lara sonra yaparsın gel"

"İstemiyorum dedim ya Barkın"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 23 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

"Sadece Sana"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin