... Boğazımda hissettiğim bıçakla kanım dondu.Olduğum yerde kaldım....
Kim olduğunu asla anlayamıyorum.Kimdi bu? Odanın ışığı kapalıydı kapı da kapalıydı.Duvarlar ise siyahtı.Burda kimin kim olduğunu bırakın kendimi bile tanıyamam.Kapkaranlık bu odada birisi beni öldüre bilirdi de.Ellerinin yapısından erkek ola bilirdi de.Ama bir kadın olma olasılığı da vardı.Bir anda bu kişinin yüzüme daha da yakınlaşdığını hissettim.Nefes alıp vermiyordum bile.Ama onun nefesi sıcacıktı.Kendisi bir gram gerilemiş ve her gün birisinin boğazına bıçak dayayan birisi olacak ki.Yüzüme yakınlaştı ve konuştu.
"Bu camiadan uzak dur özellikle de Barkından yoksa bu bıçak bir yerlerine saplanır tamam mı uslu kız" diyen bir erkek sesiydi.Peki bu iri cüsseli adam Barkından ne istiyordu.Onu geçtim acaba benim de Barkını istemediğimi bilmiyor muydu? Hadi gene kadın olsa tamam dersin Barkın'ın sapığı falan derdim.Erkek ne alaka?
"T-tamam" dedim korkudan ve gerginlikten ödüm bokuma karışırken kekeleme krizim de tuttu.
"Aferin akıllı kızıma" dedi ve alnımdan öptü.Wtf.Ne yaşıyorum ben??
"Ha birde kimsenin bu aramızdakilerden haberi olmayacak.Yoksa Ferit de ölür ki biricik aşkının ölmesini istemezsin dimi?" dedi ve eliyle kolumu sıktı.
"Ta-tamam bişey demeyecem kimseye"
"Aferin güzelime" dedi ve bıçağı çekip gitti.Anında yere çöktüm ve nefes almaya başladım.OHA AZ ÖNCE ÖLE BİLİRDİM.Çok korktum.Ve bunu kimseye söyleyemem.Barkına söylesem zaten ölürüm.Ferite... Açıkçası söylemekten korkuyorum.Ya cidden ona bişey yapsa.Napardım.Ayrıca belliydi ki bu adamla daha görüşecektik.Ama kimdi? Benden ne istiyordu? Herşey çok anlamsız.... Kendime gelip ayağa kalktım.Hemen etkinlik alnına geri döndüm.Feritin yanına gittim ve bişey demeden durdum.Bana bakmadan söyledi:
"Neyin var bişey mi oldu?" nereden anlamış olabilir ki.Kahertsin ya.
"Hayır" iç çektim.Biraz bana yakınlaştı ve dedi.
"Hadi ama söyle bişey olduğunu benden saklayamazsın anında anlıyorum çünki çok belli ediyorsun"
"Ciddiyim bişey yok"
"Öyle mi o zaman ben öğrenirim" dedi.Yani nereden öğrenebilir ki.Adam her halde her şeyi göze almış ve gizlidir.Yani içim bu konuda rahat.Ama anlatacaktım.Ne zaman bilmiyorum....
~~2 saat sonra~~
Sıkıntıdan patlayacam.Burdaki kadınlar,erkekler,bakışlar,şarkılar,haraketler herşey içimi sıkıyor.Ferit yanımda durmuştu ve neredeyse 2 saattir bişey söylemedi.Ölüyorum galiba.
"Sıkıldın mı?"
"Hem de çook"
"Tamam o zaman gidelim"
"Bu kadar kolay mı?"
"Ne?"
"Yani sıkıldım demem gitmek için yeterli mi?"
"Napacam seni zorla burada mı saklayacağım?"
"Hayır tabiki de"
"O zaman?"
"Yani zorla kimse asla bişey yapamaz o ayrı mesele"
"Hmm biliyorum" homurdandı.Ne? Ne anlama geliyor bu homurdanma? İyi bir anlama gelmediğine eminim ama neyse.Alandan çıktık.Açıklığa çıktığım gibi derin bir nefes aldım.Cidden boğuluyordum orada.Ferit yanıma geldi ve eliyle belimi kavradı.Fısıldıyromul gibi kısık bir sesle söyledi.Ama asla bişey söylediğini belli etmedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Sadece Sana"
RandomAnlamsızlıklar, gariplikler, acılarla dolu bir hikaye +18 ve şiddet gibi şeyler vardır
