Güneş doğar mıydı batıdan? Peki ya bir anne terk eder mi kuzusunu?
Hakikate ulaşır mıydı yalanlar?
Hepsi olsa bile ben mutlu olacak mıydım ?
Yazar: naberbendelihatun
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duman: Öyle dertli
DKTT: kaçar gider
Oy ve yorum lütfen
Kalbim kuş olup kanat çırpmak istiyordu.
Göğüs kafesim bir çift el tarafından zorlanıyordu.
Göz yaşlarım durulmuştu, atlas'ı öyle bir tutmuştum ki sanki o kaçan bir suçlu ve bende acemi polis.
Gözlerim yoldan ayrılmıyordu, yol sanki bana inat bitmiyordu, arabada gerginlik havası hâkimdi. Kimse gerekmedikçe nefes bile almıyordu sanki.
Hayallerim bir enkaz olmuş ben ise o enkazın altında kalmıştım, bana uzanacak bir ele bile muhtaçtım, uzatılacak bir el benim kurtuluşum olmalıydı.
Arabanın yavaşladığını hisetiğimde daha da gerildim.
Atlas'ın eli elimde iyice dolandı.
Sırtı gerginleşmişti onu sakinleştirmek için baş parmağım ile elinin tersini okşadım.
Yüzünü camdan bana çevirdi kahverengi gözleri acıyla dolmuştu, 16 yıl önce intikam uğruna bu evden koparılmıştı.
Buraya geldiğimde bile bu kadar gergin olmamıştım, fakat ben onun için endişeleniyorum.
Uyuşmuş ayaklarımı hareket ettirdim ve arabadan indim atlas'ın kapısının önünde bekledim derin bir nefes aldı ve arabadan indi. Elimi uzattım ve elini tuttum ona güven veren bir gülümseme sundum bana rahatsız olduğunu beli edercesine evi gösterdi " geri gitme şansımız var mı?" Gerigin sesi kulaklarıma ulaşınca gülümsedim " maalesef artık bırakmam seni" dedim elini çekiştirerek, kapının önüne geldik babam kapıyı çaldı ve evin yardımcısı açtı " hoş geldiniz." Dedi ve kapıyı sonuna kadar açtı ilk içeri giren babam ve annem oldu. atlas'ın sakinlesmesi için ona zaman tanıdım içeri adımını attığında ona eşlik ederek bende adımımı atım." Sakin ol." Dedim elini okşayarak. " Sakinim." Söylediğinin aksine titreyen elleri onu yalanlıyor du.
Yavaş ve titrek adımlarla içeriye ilerledik ilk gözümü ilişen kişi Aral ve ağlamaktan kızarmış gözleri oldu. Direkt duvara bakıyordu.
Çağrı ve Berk yine umursamaz gözüküyorlardı fakat gözlerindeki iki Duygu tam tersini söylüyor du. Hüzün ve mutluluk.
İkisininde gözlerindeki bu Duygu tam göğüslerine işlemişti. Çağrı elini Berkin omuzuna atmıştı.
Ediz elindeki dosyalara bakıyor ve arada bir kaşlarını çattıyordu
Ateş ve can ortalıkta gözükmüyor du.
Babam boğazını temizledi ve dikkatleri üzerine çekti Aral bizi gördüğü gibi ayağa kalktı ve kollarıyla ikimizi sardı.
