Abilerim mi ?

9. bölüm

Merhaba arkadaşlar oy ve yorum olmayınca yazmak

Arkadaşlar 14 oy yorum gelince yeni bölüm gelecek
İyi okumalar ✨️✨️

Şarkı: sezen aksu. Tükeneceğiz
Cem Adrian: kül
Emir Can iğrek: silahım yok

Geçmişim küllerinden tekrar alevlenmiş beni yakmak için and İçmişti.

Tenimde hissettiğim rüzar bedenimi donduruyordu.

Nefesime ek olarak eklenen ses ile durdum.
Odamda benden başka kim vardı.

Babam olamazdı çünkü ben uyuduktan sonra gitmişti.

Nefesi tam kulak memenin altında hissediyordum.

"Deniz." Bir fısıltı insanım canını bu kadar yakabilir miydi?

"Hata yaptın deniz." Dilim lal vücudum felç olmuştu.

Gözlerim irice açılmış tavana hiç gözlerimi kırpmadan bakıyordum.

İrislerim yaş ile dolmuştu yanımda hissettiğim nefes daha da sıkılaşmıştı.

Nefesin sahibi parmaklarını boynumda sürtüyordu.

" Deniz seni burada boğsam ne olacak hm? " Nefesimi tuttum ve öylece durdum.

Hareket edemiyordum bu bir rüya mıydı? Hayır bu kirli nefes rüya olmayacak kadar iğrençti.

Elimle altımdaki çarşafı avuçlarımda eziyordum.

Gözlerimi çaresizlikle kapıya çevirdim.

Çaresizdim.
Berbatım.
Güçsüzdüm.
Dahası kimsesizdim.

Yüreğim kor bir ateş varmışcasına yanıyor alevleniyordu.

Ben ise durmuş o alevin büyümesini izliyordum hiç bir şey yapmıyordum.

Tanrı elime bir kılıç vermiş ne yapacağımı söylememişti.

Ben ise cılız elimle kılıcı kaldırmaya çalışıyordum fakat ne inancım vardı ne de gücüm.

Gözümden bir yaş firar etti

Pis kirlenmiş ellerini yanaklarimdaki yaşlara değdirdi.

Yüzünü görmüyordum ama mavi gözleri âdeta parlıyordu.

Bu gözler nefesimi kesilmesine yetti.

Çocukluğumun katillerinden biriydi.

Göz yaşlarıma acayip bir şeymiş gibi baktı.

" Deniz...sen bu kadar... zayıfladın mı."

Mavi gözleri ateş saçıyordu.

Yavaşca yüzüme eğildi önce dikkatle gözlerime baktı yavaşca başını boynuma götürdü ve kokladı.