Abilerim mi ?

20. Bölüm

Merhaba yine ben, deniz ve sonat ailesi buradayız.

Umarım sizde buradasınız.

Wattpade gelen erişim engeli hepimizi üzdü normalde bu bölümü almayacaktım fakat oy atan bazı kişileri gördüm ve belki de yeni bölüm atmalıyımdır dedim ve buradayım.

Umarım Wattpade gelen erişim engeli biran önce kalkar ve hepimiz kitaplarımıza yeniden ulaşabiliriz.

İyi okumalar dilerim canlarım ✨✨

Şahsen hiç mutlu değildim.

Allah aşkına kim misafir geldiğinde mutlu olur.

Evet misafirliğe gelen kişiler arasında en sevdiğiniz kuzeniniz varsa bu değişir.

Ama bunları tanımıyorum bile.

Babannem iş yaparken bir yandan da sövüyordu.

Babanne kurban olayım günaha sokma bizide.

Hayır kadın öyle güzel sövüyordu ki dönüp sizinde sövesiniz geliyordu.

Öyle bir sövme yani,

Son tabağı da masaya bırakıp geri çekildim.

İyi olmuştu iyi,

Elerimi belimin iki tarafına yerleştirdim.

Bu neydi böyle anacım, belim koptu be

Arkamı döndüm ve koltukta oturmuş olan arda ile göz göze geldim.

' ne bakıyon birader?' olan 1 numaralı bakışımı ona gönderdim.

Gözlerini devirdi ve yere baktı.

Ya ben bu çocuğun bana olan nefretini anlayamıyorum.

Ulan ne yaptım sana ben,
Osmanlı'da ki dedene mi ihanet ettim ne yaptım ne bu nefret?

Gerçi onu yapsaydım bile daha az nefret ederdi benden valla billahi ya!

Boş olan tekli koltuğa attım kendimi.

Harbi belim kopmuş.

Başımı geriye yasladım ama gelen apaçi müziği ile hızla başımı kaldırdım.

Yiğit omuzuna koymuş olduğu bir hoparlör ile apaçi müziği açmıştı. Ki üzerindeki adidas kıyafetleri ile pek bir fark yoktu... Yani

" Pıçak, jilet, neşter, kopuyoruz genjler!" Diyip elindeki hoparlörü sehpaya bırakıp Kaan Ayhanı aratmayan dansı yapmaya başladı.

Aklıma gelen Kaan Ayhan ile gülmeye başladım.

Yengem elini başına koymuş salak yiğite bakıyordu.

" Bu benden sana gelsin, Deniz başkan!" Dedi iki elinin işaret parmağı ile öpücük gönderirken.

" Ne içirdiniz lan buna?" Ateşin konuşmasıyla bende konuştum

" Valla içtiği varsa bana da bir bardak lütfen." Dedim

Ailedeki herkes Yiğite
' lütfen insanol en azından günde iki kere.' Bakışını atıyorlardı.

Ya da ben uydurmuş olabilirim.

Neyse bu çok önemli bir detay değil.

Miran ise kültür karmaşası yaşayan Kenan Yıldız gibiydi.

Yerim Miran senin o bakışlarını yerim be

Kafamı çevirdim ve tekrar arda ile göz göze geldim ve hiç şaşırtmadı beni tekrar göz devirdi.