"İrem," dedi Kerem gözlerini benden ayırmazken "açıklayacak bir şey olduğunu sanmıyorum"
"hayır, açıklayacak bir şeyler var ve sen bu yüzden benim yanıma yaklaşmıyorsun!" dedim sesimi yükselterek, Ziyech konuştuğumuz şeyleri anlamadığı için bakmak ile yetiniyordu
"İrem saçmalıyorsun ama"
"hayır saçmalamıyorum Kerem, ya açıkla ya da sonsuza kadar benimle konuşma" dedim, ben kim oluyordum ki onun için?
"ikinci seçenek daha iyi" deyip Ziyech'e baktı, sinirle Mutfaktan çıkıp asılı olan çeketimi üzerime giyip evden çıktım, farkındayım davranışımın saçma olduğunu ama bunun yapmam gerekiyordu diye düşündüm
*
"işte söylediğim şeyden sonra 'ikinci seçenek daha iyi' dedi, ben de sinirlendim evden çıktım" dedim Sudeye anlatırken, Sude şaşkınlıkla beni izliyordu
"Ben diyorum erkeklere güven olmaz diye, siz inanmıyorsunuz, ilk önce güzel güzel davranırlar, sonra ağzımıza sıçarlar!" dedi Sude itiraz edermiş gibi
"hayır anlamadığım şey şu, Ziyech neden Kerem ile konuşuyorum diye Kerem'e kızsın ki?" Sude biraz düşündükten sonra gözlerini kocaman açıp doğruldu
"kızım bu Ziyech senden hoşlanıyor olmasın, Keremle konuştuğunu görünce falanda sinirleniyordur" Ne saçma bir şeydi bu böyle?
"saçmalama Sude, olmaz öyle şey" dediğimde Sude ayağındaki terliği çıkarıp bana fırlattı
"olmaz dediğin her şey oluyor geri zekalı," deyip terliğini tekrardan giydi "kimler kimlere aşık oluyor, Ziyech mi sana aşık olmayacak?"
"onların Hadise ile haberleri çıktı, neden Hadise ile ilgileniyorken bana aşık olsun" Sude elini alnına koydu
"sen de bu haberlere inanıyorsun değil mi?"
"Evet" Sude sinirle soludu, tam konuşacağı sırada kapının çalmasıyla sustum, Sude bana boş gözlerle baktığında konuşmaya devam ettim "kapıyı açma sırası sende"
"of ama cidden of!" diyerek kapıyı açmaya gitti Sude, 1-2 dakika kapının tam yanında durdu "İrem seni kapıda birisi bekliyor"
"kim?"
"ona da sen bak" dedi ve yanıma doğru geldi, Hızlıca ayağa kalkıp ev kapısına doğru ilerlediğimde kapıda beliren Kerem ile göz göze gelmem bir oldu
"Ne istiyorsun?" dedim soğuk tavrımla
"konuşmak" dediğinde alaycı şekilde güldüm
"Ben konuşmak istemiyorum Kerem, ikinci seçenek daha iyi olduğu için" dedim gönderme yapar gibi, Keremde anlamış olacak ki boş boş yüzüme baktı
"Şimdi tekrardan düşündüm de, ikinci seçenek hiç iyi değil" dedi, o an neredeyse karşısında eriyecektim
"Peki konuşalım, geç içeri" Kerem içeri girdi, salonu elimle işaret ettim, o sırada Sude ile göz göze gelince, Sude göz kırpıp odadan çıktı, bu kız beni deli edecekti bir gün
"İrem, Ziyech senden hoşlanıyor ve biz her konuştuğumuzda bana ters ters bakıyor, ben takım arkadaşım ile tartışmaya girmek istemiyorum" konuya bir anda girmişti ve bu beni epey şaşırtmıştı
"ben Ziyech'e karşı hiçbir şey hissetmiyorum ve seninle konuşmak istiyorum Kerem" dedim net bir şekilde, o an Kerem gülümsemişti, ayrı zamanda Sudenin tahmini doğruydu
"İrem ben özür dilerim"
"Ne için?"
"bize geldiğinizde o cümleyi söylememeliydim" dedi mahcup sesiyle
"sıkıntı yok" dedim ve gülümsedim, Kerem oturduğu yerden kalktı
"neyse ben gideyim," dediğinde hiçbir şey söylemeden kapıya doğru ilerledik, Kerem ayakkabılarını giydikten sonra bana döndü "yarın görüşürüz İrem"
"yarın görüşelim Kerem" dedim, Kerem tekrardan gülümsedi ve uzaklaştı, ben de kapıyı ardından kapattım
Arkamı döndüğüm sırada Sude bir anda karşıma çıktığında korkuyla bağırdım
"Ne oldu lan köpek? Yine benim dediğim çıktı!" diyerek bağırdı
"sen bizi mi dinliyorsun Sude?"
"vallaha hiç yalan söylemeyeceğim, çok fena dinledim, öyle böyle değil, bir ara yanınıza gelip aşk tavsiyesi verecektim de kızarsın diye gelmedim" şaşkınca Sudenin suratına baktım
"aşk tavsiyesi niye veriyorsun kızım sen bize?"
"yok kız, size değil, Kerem'e söyleyecektim, Kerem de söyledilerimi Ziyech'e anlatır" deyip koca bir kahkaha attı, ben gülmemeye devam ederken, Sude bilerek gülmeye devam ediyordu
"dalga geçme ya!"
*
"Ziyech bir şey konuşalım mı?" dedim daha fazla dayanamayarak
"Ne hakkında?"
"sen ve ben" dediğimde gözlerinin içi gülmüştü resmen, bir anlığına da olsa üzülmüştüm
"olur" dedi samimi sesiyle
"Ziyech benden hoşlanıyormuşsun ama ben seni arkadaşım olarak görüyorum, yani senin yaptığın bana karşı bir hata, daha fazla aşık olmamışken beni bırak" son söylediğim cümleden ben bile kırılmıştım, Ziyech şaşkınca bakıyordu
"Kerem mi anlattı bunları?" dedi soğuk sesiyle, az önceki samimi halinden eser kalmamıştı şimdi
"anlatması için ben ısrar ettim," Dedim "ona kızma"
"Peki, işten erken çıkabilirsin bugün, Yöneticiye de söyleyeceğim bana yeni bir tercüman Bulsun, sana da başka birinin tercümanlığını verirler" dedi yüzüme bakmadan
"Ziyech hayır, anlatmak istediğim bu değildi, neden seni istemediğimi düşünüyorsun?" Ziyech elindeki telefonu bıraktı ve bana döndü
"istemezsin diye düşündüm"
"istiyorum ama aynı zamanda arkadaş kalmak istiyorum Ziyech"
Ay ben dayanamıyorum sevgili olsunlar artık Kerem ile İremm
ŞAKA
az sürünsünler değil mi ya
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Arkadaş/Kerem Aktürkoğlu
Teen Fiction"İrem, biz sadece arkadaşız, ilerisi yok" dedi kendinden emin bir şekilde "Sadece Arkadaş..." Diye mırıldandım
