Her şeyin üzerinden tam tamına 2 gün geçmişti ve yine mutlu bir şekilde tesislere varmıştım
Gözlerim karşıdan gelen Berkan ile buluşunca gülümseyerek yanına yaklaştım
"bu ne mutluluk be?" diye sordu, Oda beni bu kadar mutlu görmemişti hiç
"Keremin sana söylediğini düşünmüştüm ama söylememiş," dediğimde Berkanın kaşları çatılmıştı "Neyse ben hemen sana söyleyeyim de meraklı gibi dolanma peşimde, biz Kerem ile sevgili olduk!" dedim ve ellerimi birbirine vurdum
Berkan şaşkınlıkla bana bakıyordu "adınıza çok sevindim!" dedi, benim heyecanımı Berkan yaşıyor gibiydi
"neyse kaçtım ben" deyip Berkandan uzaklaştım ve mutlu bir şekilde gezinmeye, çalışanlar ile sohbet etmeye başladım
Hiç kimse üzemezdi şuan beni, Kerem hâlâ gelmemiş olsa da mutluydum
karşıdan gelen Ziyech'i görünce yanına yaklaştım, gri bir şapkası vardı ve tamamen gri giyinmişti, mutsuz bir şekilde etrafına bakıyordu, gözünde siyah bir gözlük vardı
"Ziyech?," diyerek Ziyech'e baktım, beni gördüğünde gülümsemişti, ben onu mutlu mu etmiştim gerçekten? "İyi misin sen?"
Yüzü tekrar soldu
"değilim İrem" dediğinde kaşlarımı çattım, Ziyech'in arkasına baktığımda gelen Keremi görünce yutkundum, Kerem bizi görünce bana göz kırptı ve Ziyech'e selam verip yanımızdan uzaklaştı, neden yanıma gelip her zaman ki yaptığı gibi bana sarılmıyordu? Sorgulamadan düşüncelerimden kurtulup Ziyech'e döndüm
"nedenini anlatmak istersen dinlerim" Ziyech tekrardan gülümsedi
"Milli takımıma hiçbir şey kazandıramadım...Ve" sonrasında sustu, konuşmasını bekledim fakat sadece sustu
"devamı?" diye karşılık vermişti
"sevdiğim kadın beni sevmiyor" o an kalbime bir bıçak sokmuşlar gibi hissetmiştim, sanki o bıçak 10 kere girip çıkmıştı kalbimden, kimden bahsettiğini anlamak pek zor olmamıştı. Tabii ki benden bahsediyordu
"Ziyech bahsettiğin kişi eğer be-" lafımı bölmüş ve hızlıca konuşmuştu
"sensin İrem, biliyorsun bunu" karşımda duran adama ne diyeceğimi bilmiyordum, onu bu durumda bırakmak beni üzüyordu
"Ziyech özür dilerim ama bu saatten sonra imkansız" Ziyech hoş adamdı evet ama sevmediğim biri ile nasıl olabilirdim ki? Hem benim bir sevgilim vardı
"neden imkansız İrem? Bir nedeni olmalı" dediğinde 1 adım daha yaklaştı bana, etrafta çok fazla insan kalmamıştı bu yüzden rahat bir şekilde konuşabiliyorduk
"Benim sevgilim var Ziyech" Ziyech ne dediğimi idrak edememiş gibi bana tekrar baktı
"Ne?"
"doğru duydun" Ziyech hiçbir şey demeden yanımdan uzaklaştığında öylece kalakalmıştım, sevgilim olduğu için trip yemiştim
Hiçbir şey düşünmeden Keremin yanına gittim, beni görünce sadece gülümsedi, bende ona gülümsediğimde oyuncuların kendi aralarında bişey konuştuğunu anlamıştım, Keremde yanlarına gidince konuşmaya dahil oldu ve kaşları çatık bir şekilde bana dönmüştü, kesin kötü bir şey yaptım diye düşündüm
Kerem antrenmanını öylece bırakıp kolumdan tuttu ve beni dışarıya doğru sürükledi
"Kerem ne yapıyorsun?" dedim şaşkınca
"sen bizim sevgili olduğumuzu mu anlattın herkese?" şaşkınca Kereme baktım, ben bunu sadece Berkan'a söylemiştim
"hayır, sadece Berkan biliyor" Kerem sinirle güldü
"Ben bu ilişkiyi kimse bilmesin diye kendimi yırtıyorum senin yaptığın şeye bak ya, İrem sen benimle sevgili oldun diye fazla mı havalandın ya?" kalbim tam ortasından parçalanmış gibi sızlıyordu
"saçmalıyorsun Kerem, hem biz ilişkimizi açıklamayacak mıydık?" söylediğim şey ile Kerem yüzüme sadece baktı
"sence böyle bir şey yapacağımı falan mı düşündün sen İrem? İlişkimizi açıkladığımızda bir sürü linç gelecek her ikimize de, ben alışığım ama sen buna alışamazsın İrem, her önüne gelene de sevgili olduğumuzu anlatmasaydın keşke, sosyal medyadan bile duyurmuşlar, herkes seni ve beni konuşuyor" aslında haklıydı, linçlere dayanamazdım ve haftalarca kafayı takardım bu olayı
"Ne demek istiyorsun?"
"biliyorum 2 gün oldu ama ben ayrılmak istiyorum, bizden bırak sevgili olmayı, arkadaş bile olmaz, yüzüme dönüp bakma bana, tekrardan manşetlere düşemem" gözlerini gözlerimden çekip arkasını dönüp tekrardan antrenmanına döndü
Kalbim artık koca bir yığından ibaretti ve kendimi iğrenç hissediyordum
A4 kağıdı bulmak için her yeri talan etmiş ve en sonunda kağıda istifamı yazmıştım, Keremi artık görmek istemiyordum
"neden istifa ediyorsun? Gayet güzel dil konuşuyorsun" karşımda oturmuş adama baktım
"nedeni bende kalsa olur mu lütfen?" dedim, adam kafasını salladı ve kağıdı imzaladıktan sonra Antrenman yapılan yere geri döndüm, herkes sularını içiyordu ve dinleniyorlardı
"gençler," dediğimde bütün takım bana baktı "işimden istifa ettim, kapım size her zaman açık, hepinizi özleyeceğim" hepsi şok gözlerle birbirlerine bakıyorlard
"neden istifa ettin?" diye soru merakla Halil, Kereme bakmak istiyordum ama söylediği şeylerden sonra suratına bile tükürmeye utanırdım
"Sadece işim çok fazla zorluyor"
*
Yalnız hemen de ayırdım Kerem ile İremi, kolaydııııı
Neyse nasıldı bölüm??
Bu arada dikkatinizi çekerim bugün günlerden 14 şubat sevgililer günü ve ben böyle bir günde bu ikisini ayırdım
Ayıp aa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Arkadaş/Kerem Aktürkoğlu
Teen Fiction"İrem, biz sadece arkadaşız, ilerisi yok" dedi kendinden emin bir şekilde "Sadece Arkadaş..." Diye mırıldandım
