Trouvaille /Taekook

ÖB "Seni sevmek intihar da sevmemek ihtimal bile değil"

Aylardan Temmuz günlerden Çarşambaydı. Jungkook Taehyung'un eşi olarak hayatına devam edeli neredeyse iki yıl oluyordu. Şimdi ise öğretmenlik yaptığı Kim sürüsünün akademisinden çıkmış evine ilerliyordu. Her ne kadar Taehyung çıkışta onu almayı teklif etse de Jungkook reddetmiş, yürümeyi sevdiğini söylemişti.

Taehyung'la yaşamak, onun eşi olmak, geceleri sevişmek, sabahları gülüşmek, birlikte kahvaltı yapmak hatta kavga etmek bile keyifliydi. Delta birlikte geçirdikleri her an gücünü hissettiriyor, vitasını güvende tutuyordu. Son zamanlarda ise bir bebek için ısrar edip duruyordu.

Jungkook eve gelir gelmez sabah erken çıktığından dolayıp yapamadığı temizliği üstün körü yapmıştı. Ortalığı biraz toparlamış hızlıca kolayına gelen yemeklerden hazırlamıştı.

Çok geçmeden delta da eve geldiğinde anahtarlarıyla içeri girdi. Ellerinde tuttuğu tatlılarla eşine sürpriz yapmayı planlıyordu. Yüzündeki parlak gülümsemeyle salona adımladığında gür sesi duyuldu.

"Jungkook, ben geldimm"

"Taehyung çok acıktım hadi mutfağa gel."

Eşinin güzel sesini duyduğunda deltanın adımları mutfağı buldu. Kapının pervazına yaslanıp saçları omuzlarına kadar uzamış olan vitasını izledi. Jungkook uzun saçları gözüne gelmesin diye arkadan toplama çalışmış ama pekte başarılı olamadığından bir iki tel alnına düşmüştü. Taehyung elindeki kutuyu masanın kenarına bıraktığı gibi sarıldı eşine.

"Benim güzel vitam neler yapmış böyle?"

Deltanın nefesinin boynunda hisseden Jungkook huylandığından olsa gerek hafifçe kıkırdadı.

"Taehyung doğru dur ya."

"Ne yaptım ki?"

Taehyung'un biraz yaramazlık yapası gelmişti ki elleri eşinin karnında gezdirirken konuştu.

"Jungkook, karnın ne kadar da güzelmiş. Bir bebek taşımak için ne kadar da uygun."

Cümlesi biter bitmez kahkaha attı vita. Elindeki bıçağı tezgaha bırakıp yüzünü Taehyung'a döndü.

"Taehyung hiç güleceğim yoktu. Ne kadar da uygun ne demek öyle?"

Delta Jungkook'un güzelliğine daha fazla dayanamamış olacak ki dudaklarına minik bir öpücük bıraktı.

"Bana da bir baksana. Baba olmak için ne kadar da uygun bir adamım."

"Yaa bak sen. Ne kadar uygunmuşsun?"

"Güçlüyüm, merhametliyim, sevecenim, sana da aşığım ve her şeyden önce bir deltayım. Jungkook benden başka kim baba olmaya uygun olacak?"

Vitanın gülümsemesi daha çok genişledi. Taehyung'un bebek isteği son zamanlarda alışılmadık şekilde artmıştı. Jungkook bunun bir sebebi olduğunu düşünse de Taehyung hiçbir şey söylemiyordu.

Geçen iki yıl içerisinde Jungkook kurduyla tamamen bütünleşmişti. Tabi bu süreçte Taehyung'un ve onun hocasının yardımı büyüktü. Jungkook'a kurduyla nasıl iletişim kuracağını ve onunla nasıl yaşayacağını öğretmişlerdi. Bir türlü kontrol edemediği feromonları, gecelerce süren ağlama krizleri, dönüşememesi ve avlanamaması gibi sorunlar zor zamanlar geçirmelerine neden olsa da şu an iyiydi. Taehyung ona iyi gelmişti. Hem vitası da deltasına öylesine aşıktı ki bazen Jungkook'u bile hayret içinde bırakıyordu.

"Bence de sen baba olmak için harika bir adaysın."

"Başka adayın mı var Jungkook? Tek adayım zaten."

Deltanın yalandan surat yapması ikisinin gülüşmesine neden olmuştu.

"Sen varken bir bebeğe daha gerek yokmuş gibi geliyor. Hadi masaya geçelim."