HeartBreak | Hyunlix

2.

Oy vermeyi unutmayın 🎀
İyi okumalar 🫶🏻
-
Felix

Son ders zili çalınca, çantamı alıp sınıftan çıktım. Minho ile beraber okulun çıkış kapısına doğru ilerliyorduk, bir kaç saniyeliğine gözlerimi etrafta gezdirdim. Okulun kapısın da hyunjin'i gördüm arkadaşlarıyla beraber konuşuyordu, bu sefer minho'ya baktım, telefonuyla ilgileniyordu. Tekrardan hyunjin'e baktım, bu sefer o da bana bakıyordu göz göze geldik, ne yapacağımı bilemeyip sadece gülümsedim o ise hiç bir tepki vermedi.

Eve giderken minho ile biraz dedikodu yaptık, sonrasında ise minho ile ayrıldık.

Eve geldiğim de annemin evde olmadığını farkettim, bir yere gitmiştir düşüncesiyle odama çıktım, ve yatağıma uzanıp telefonuma baktım. Instagram da biraz dolaşırken aklıma hyunjin gelmişti, hemen arama kısmına hwang hyunjin yazdım. Ve işte çıkmıştı
sen harikasin lee felix kendime iltifat etmeye bayılıyorum gerçekten.

kendi kendime güldükten sonra hyunjin'in profiline tıkladım. Hesabın da ki gönderilere bakıyordum, çok fazla ressam gönderileri vardı, bu çocuk ya ressamcı ya da ressam ilgili şeyleri seviyordu.

Profilin de biraz daha gezinirken kendi olan fotoğrafını tıkladım, gökyüzü altın da çekilmiş bir fotoğraftı, minho neden hyunjin hakkında tehlikeli dedi anlamıyorum aslında çok iyi birine benziyordu.

Resmi birazdaha yakınlaştırdığım an fotoğrafı yalnışlıkla beğendim. Bunu yapmamla yataktan fırlamam bir oldu.

"F: Hassiktir!"

Beğeniyi hemen geri çektim, ama çok geç bile olabilirdi hyunjin'e ya bildirim gittiyse?

Tanrım lütfen böyle bir şey olmasın.

"F: Siktir, siktir, siktir, lütfen bildirim geri çekilmiş olsun."

Aniden kapı açıldı ve tekrardan olduğum yerden korkudan zıpladım, ve bilin bakalım gelen kimdi ? Annem.

"A: Oğlum neden bağırıyorsun aşağıya kadar sesin geliyor?"

Gelir tabi anne oğlun bir bok yedi çünkü.

"F: Özür dilerim anne, sadece biraz korktum."

Annem neyden korkmuşsun der gibi baktı hemen konuyu değiştirdim.

"F: Ee anne sen nereden geliyorsun."

Annem gergin bakışlarını gösterdi, beni kolumdan tutup yatağa oturttu ve hemen karşıma geçip bir sandalyeye oturdu.

"A: Felix şimdi beni sözümü kesmeden iyi dinlemeni ve sakin olmanı istiyorum oğlum."

Gerilmiştim.

"F: Ne oldu?"

Annem gözlerini kapatıp açtı.

"A: Felix oğlum, baban geri geldi."

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı neye uğradığımı şaşırmıştım.

Ne dediğini tam kesin anlamaya çalışıyordum.

"A: Şuan aşağı da seni görmek istiyor, ve onu affetmeni istiyorum çünkü bende affetim."

Sinirden elimi sıktım, ve ayağa kalkıp bağırmaya başladım.

"F: Anne sen ne diyorsun! Ne demek onu affetim, kendine gel o adam bizi terk etti seni kaç kadınla aldattı!"

Annem ayağa kalkıp bana sarılmaya çalıştı, ama elimle onu acıtmayacak şekilde hafif geri ittirdim.

"A: Felix lütfen anlamaya çalış onu hala çok seviyorum ve o senin baban onu affetmelisin ne kadar yalnış yapsa da."

Anneme sinirli bir şekilde baktım, bu kadın benimle dalga mı geçiyordu?
Elimi masaya vurdum.