HeartBreak | Hyunlix

20.

Oy vermeyi unutmayın 🫶🏻
İyi okumalar 🎀
-
2 ay sonra

"F: Anladım. Anladım. Anladım."

Bıkkınca bir nefes verdi. Sabahtan beri
Han telefonda ona sağlıklı beslenmesini, uyku düzenini düzeltmesini, derslerini iyice çalışmasını söylüyordu. Söylediği şeyleri 24.kez söylüyordu ve felix bunları teker teker saymıştı.

"H: Bak lixie, eğer oraya geldiğim de seni zayıflamış bir şekilde bulursam o kıyamadığın saçlarını teker teker keserim duydun mu beni?"

Oflayıp, kendisini koltuğa bıraktı.

"F: Anladım amına koyayım, kapatsan mı artık?"

Felix ne kadar görmese de han'ın göz devirmesini hissetmişti ve hafif kıkırdamıştı.

"H: İyi tamam, görüşürüz."

Telefonu kapattığın da yüzünde bir gülümseme oluşmuştu. Çok özlemişti, arkadaşlarını, ailesini orda ki hayatını. Bir de bunun yanlış olduğunu düşünse de onu da özlemişti. Şuan ne yapıyor, hayatı nasıl geçiyor diye düşünemeden edemiyordu felix. Hyunjin ona ne kadar şey yaşatsa da kalbine engel olamıyordu. Peki geri dönse kabul eder miydi?

Etmezdi.

🦍: hehe amk

2 ay geçti. Günlerin bu kadar nasıl hızlı geçtiğini anlayamıyordu. Bu 2 ay boyunca hep yaptığı günlük rutinleri tekrarlıyordu. Sabah kalkıp kahvaltı yapmadan okuluna gidiyordu, arkadaşlarına hayatı mükemmelmiş gibi gösteriyordu, okuldan eve dönünce yine o düşük ruh haline bürünüp içiyordu. Önceden sabahları bile alkol almayan felix artık sabahları bile alkol içmeye başlamıştı. Hayatı bi yandan güzel ilerliyordu yeni arkadaşlıklar edinmişti. Bi yandan da eski hayatını özlüyordu.

Bir anda gelen kapı sesiyle dalgınlığı bozulup gözlerini kapıya dikti. Ayağa kalkıp kapıya doğru ilerlerdi. Elini kapının kulpuna koyup kapıyı açtı.

Gördüğü kişilerle birlikte yüzünde gülümseme oluştu.

"Y: Selam yongbokie~"

Elinde tutuğu poşetleri havaya kaldırıp gösterdi yeonjun. Ardından arkasından soobin atıldı.

"F: Geleceğinizi bilmiyordum."

Soobin göz devirdi.

"S: İstemiyorsan gidebiliriz"

Bu sefer göz deviren felix olmuştu. Kapıyı tamamen açıp içeri geçmelerini gösterdi.

"F: Ondan değil, insan bir haber verir."

Yeonjun poşetleri mutfağın tezgahına koyup, felix'e döndü.

"Y: İnanır mısın! İçimden bir ses yongbok'umun kötü olduğunu söyledi ve bilirsin ki benim iç sesim asla yanılmaz. O yüzden markete uğrayıp, kocamı da alıp senin yanına geldim."

Felix duyduklarıyla ağlayacak gibi oldu. Arkadaşlarının onu bu kadar iyi tanıması onu duygulandırıyordu.

Karşısında ki oğlana sarıldı.

"F: Teşekkür ederim." Göz yaşlarını tutu.

Soobin hallerine gülümsedi. Dayanamadı. O da gidip arkadaşlarına sarıldı.

"Y: Sorun yok yongbok, hayatında bir şeylerin yolunda gitmediğini anlayabiliyorum."

Felix burnunu çekti.

"Y: Hepsini konuşacağız, iyi olmadığını biliyoruz."

Felix yutkundu. İlk defa bu kadar garip hisler yaşıyordu. İlk defa bir olayları anlatmadan, onu anlayan kişiler olmuştu hayatında.